Η παγκόσμια οικονομική ελίτ έχει δυσανάλογα μεγάλο αποτύπωμα άνθρακα, επιβεβαιώνει νέα μελέτη. Το πλουσιότερο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνεται για τα δύο τρίτα της ανόδου της θερμοκρασίας από το 1990, υπολογίζει ανάλυση που δημοσιεύεται στο Nature Climate Change. Με άλλα λόγια, οι εκπομπές των πλουσίων προκαλούν ένα μεγάλο μέρος των ακραίων καιρικών φαινομένων της κλιματικής αλλαγής.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι οι ακραίες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν είναι απλά το αφηρημένο αποτέλεσμα των παγκόσμιων εκπομπών. Αντίθετα, μπορούμε να τις συνδέσουμε άμεσα με τον τρόπο ζωής μας και τις επενδυτικές μας επιλογές, οι οποίες με τη σειρά τους συνδέονται με τον πλούτο» δήλωσε η Σάρα Σένγκαρτ του Ομοσπονδιακού Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Ζυρίχης, επικεφαλής της μελέτης.
«Διαπιστώσαμε ότι οι ευκατάστατοι άνθρωποι παίζουν μείζον ρόλο στα ακραία κλιματικά φαινόμενα, εύρημα που προσφέρει ισχυρή στήριξη για κλιματικές πολιτικές που αποσκοπούν στη μείωση των εκπομπών τους» πρόσθεσε.
Η μελέτη βασίστηκε σε ένα νέο μαθηματικό μοντέλο που συνδυάζει οικονομικά δεδομένα με προσομοιώσεις του παγκόσμιου κλίματος. Οι ερευνητές υπολόγισαν τις εκπομπές διαφόρων εισοδηματικών ομάδων σε παγκόσμιο επίπεδο και εκτίμησαν την επίδρασή του σε συγκεκριμένα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Τα ιδιωτικά αεροπλάνα έχουν δυσανάλογα μεγάλες εκπομπές άνθρακα
Η ανάλυση έδειξε ότι το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνονται 26 φορές περισσότερο σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο για κύματα καύσωνα που εμφανίζονται μια φορά ανά αιώνα. Ευθύνονται επίσης 17 φορές περισσότερο για τις ξηρασίες των τελευταίων ετών στον Αμαζόνιο.
Οι επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων είναι ιδιαίτερα έντονες σε τροπικές περιοχές όπως ο Αμαζόνιος, η Νοτιοανατολική Ασία και το νότιο τμήμα της Αφρικής, περιοχές που φέρουν μικρή ευθύνη για τις παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Η ανάλυση έδειξε ότι το πλουσιότερο 10% μόνο σε ΗΠΑ και Κίνα αυξάνει κατά 2 με 3 φορές τους ακραίους καύσωνες στις πιο ευάλωτες περιοχές του πλανήτη.
«Αν οι εκπομπές όλων των ανθρώπων ήταν ίσιες με τις εκπομπές του κατώτερου 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, ο πλανήτης θα είχε εμφανίσει ελάχιστη επιπλέον θέρμανση από το 1990 και μετά» δήλωσε ο Καρλ-Φρίντριχ Σλόισνερ του Διεθνούς Ινστιτούτου Ανάλυσης Εφαρμοσμένων Συστημάτων στη Βιέννη, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
«Η αντιμετώπιση αυτής της ανισορροπίας παίζει κρίσιμο ρόλο για τη δίκαιη και αποτελεσματική κλιματική δράση» σημείωσε.
Η ερευνητική ομάδα προτείνει φορολόγηση των πλούσιων ρυπαντών, όχι σε επίπεδο κατανάλωσης αλλά σε επίπεδο περιουσιακών στοιχείων και οικονομικών ροών.
Τα έσοδα τέτοιων δράσεων θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε έργα αντιμετώπισης και προσαρμογής στις πιο ευάλωρες χώρες.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κατανομή της ευθύνης για την κλιματική αλλαγή είναι απαραίτητη όχι μόνο για την επιβράδυνση της ανόδου της θερμοκρασίας αλλά και για έναν πιο δίκαιο και ανθεκτικό κόσμο.
