Είναι ένα ερώτημα. Γιατί δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ μικρών και μεγάλων γυμναστηριών.
Σε ένα μεγάλο γυμναστήριο είναι γεγονός ότι τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας είναι πολλά και δαπανηρά. Και αυτό γιατί βασίζονται στους μεγάλους αριθμούς πελατών που γυμνάζονται μαζί στον ίδιο χώρο.
Αυτό όμως δεν ισχύει στα μικρά γυμναστήρια όπου ο αριθμός είναι απόλυτα ελεγχόμενος και με μία υποτυπώδη οργάνωση, δια του χωρισμού των πελατών σε χρονικές ζώνες και την τήρηση μήτρων προστασίας, μπορεί να ξεκινήσει άμεσα η λειτουργία τους.
Ειδικά για χώρους όπου γίνεται γυμναστική πιλάτες με ολιγομελή τμήματα 2-3 ατόμων, δε θα έπρεπε να υπάρχει κανένα θέμα. Ούτως ή άλλως οι ασκήσεις πιλάτες γίνονται στο πάτωμα στο προσωπικό στρώμα του κάθε ατόμου σε αποστάσεις από τον άλλο γυμναζόμενο ενώ και τα μηχανήματα όπως το reformer δεν εναλλάσεται η χρήση τους μεταξύ των ατόμων αλλά όλες οι ασκήσεις γίνονται στο ίδιο μηχάνημα.
Είναι κατανοητό ότι η κυβέρνηση θέλει να διασφαλίσει τη δημόσια υγεία και ότι ο χρόνος για τη λήψη αποφάσεων ήταν λίγος, όπως και ότι οι καταστάσεις που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρες, όμως όπου γίνονται λάθη πρέπει να αναγνωρίζονται και να διορθώνονται, γιατί οι συνέπειες στις ζωές των ανθρώπων είναι πολύ μεγάλες. Πρέπει να βρεθούν τρόπου να ανοίξουν μικρά και μεγάλα γυμναστήρια. Θέτωντας ίσως όρους για το τι είδους γυμναστική και με ποιο τρόπο μπορούν να γίνουν; Ας μελετήσουν και ας βρουν τις απαραίτητες λύσεις.
Γιατί όταν η κυβέρνηση δε μπορεί να διορθώσει τα λάθη, τη λύση για τα λάθη την βρίσκουν οι άνθρωποι. Τον τελευταίο καιρό πολλοί γυμναστές και στα Χανιά, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν κάνουν παράνομα μαθήματα ξεσηκώνοντας αντιδράσεις και από άλλους γυμναστές που συνεχίζουν να τηρούν τις αποφάσεις που έχει λάβει η κυβέρνηση.
Αλλά μέχρι ποιο σημείο μπορούν οι άνθρωποι να υπακούουν, όταν στο τέλος το δίλημμα που διαμορφώνεται και για το οποίο καλούνται να αποφασίσουν είναι: είτε δουλεύουμε για να επιβιώσουμε παρά τον κίνδυνο για την υγεία, είτε υπακούουμε και καταστρεφόμαστε οικονομικά με άμεσο κίνδυνο για τις ζωές τις δικές μας και των αγαπημένων μας ανθρώπων.
Πάντως, ως το σημείο που θα ληφθούν οι απαραίτητες αποφάσεις, ένα είναι ξεκάθαρο: Αν τα μικρά καταστήματα ανοίξανε νωρίτερα από τα πολυκαταστήματα, το ίδιο πρέπει να συμβεί και για τα μικρά γυμναστήρια.
