Προκαλεί αντιδράσεις η εικόνα του ταύρου που σουβλήθηκε στα Καλουδιανά στα πλαίσια πανηγυριού που πραγματοποιείται σήμερα, παραμονή του Αγίου Πνεύματος.
Κάποιοι μιλάνε για βαρβαρότητα, για έθιμο ξένο προς τις παραδόσεις της Κρήτης αφού η Κρήτη παραδοσιακά δεν έχει μεγάλο αριθμό μοσχαριών.
Είναι προφανές ότι αυτοί που επιλέξανε να σουβλίσουν ταύρο γνώριζαν ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις. Επίσης γνώριζαν ότι με αυτό τον τρόπο θα τραβούσαν την προσοχή πάνω στην εκδήλωσή τους. Και αυτό το κατόρθωσαν.
Είναι βάρβαρο αυτό που έγινε; Είναι βάρβαρο το σούβλισμα του αρνιού; Δεν είναι επειδή είναι παράδοση ελληνική; Είναι βάρβαρο το σούβλισμα κοτόπουλων; Δεν είναι λόγω μεγέθους; Είναι τελικά βάρβαρο το μαγείρεμα μέσω σουβλίσματος;
Αν ο ταύρος ήταν κομμάτια και ψηνόταν στον ατμό και αυτοί που τον έτρωγαν, τον έτρωγαν με μαχαίρι και πιρούνι, θα ήταν βάρβαρο να φαγωθεί, αφού δεν έχουμε στην Κρήτη παράδοση με αυτό το κρέας; Αν στο πανηγύρι σέρβιραν τον ταύρο μαγειρεμένο στην κατσαρόλα ή έψηναν ταυρίσιες μπριτζόλες, θα ενοχλούσε εξίσου;
Αν δεν είναι ούτε αυτό κι είναι το μέγεθος του ζώου και το ασυνήθιστο της εικόνας, τότε αρκεί αυτό για να χαρακτηριστεί βάρβαρο; Όσο πιο μεγάλο είναιτο ζώο που μαγειρεύεται στη σούβλα, τόσο πιο μεγάλη είναι η βαρβαρότητα;
Αν η μέθοδος του ψησίματος είναι η βαρβαρότητα, τότε πραγματικά το θέμα μας δεν είναι ο ταύρος. Το σούβλισμα όμως ενός ταύρου, η υπερβολή του σουβλίσματος ενός τέτοιου μεγάλου ζώου – το ασυνήθιστο της εικόνας στην Ελλάδα – κάνει ακόμη πιο εμφανές αυτό που λένε αρκετοί, ότι το σούβλισμα των ζώων, η εικόνα των ζώων σε σούβλες, είναι αποκρουστική.
Γιατί, δε μπορούμε να δεχτούμε ότι το μέγεθος του ζώου ή το πόσο ασυνήθιστη είναι η εικόνα ενός ζώου σε σούβλα είναι αυτό που ορίζει τι είναι βάρβαρο και τι πολιτισμένο.
Η ουσία όμως παραμένει, το ζώο, είτε μαγειρεμένο στην κατσαρόλα, είτε μαγειρεμένο στη σούβλα, θα φαγωθεί. Είτε αποδεχόμαστε τον ένα τρόπο ως πολιτισμένο και τον άλλο ως βάρβαρο.
