Του Γιάννη Αγγελάκη
Στη δολοφονία της Suzanne Eaton τελικώς δεν υπήρχε εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών. Ο στόχος δεν ήταν να κλέψουν κάποια σπουδαία ανακάλυψη που είχε κάνει η διακεκριμμένη βιολόγος, όπως ήταν ένα από τα διαδεδομένα σενάρια συνομωσίας που κυκλοφορούσαν όταν ακόμα γινόταν έρευνες για την εξαφάνισή της. Ο στόχος ήταν η σεξουαλική ευχαριστηση. Και η Suzanne Eaton βρέθηκε στο στόχαστρο επειδή έτυχε να βρεθεί στον δρόμο ενός σεξουαλικού πεινασμένου και διεστραμμένου 27χρονου Χανιώτη.
Στη θέση της Suzanne Eaton θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε άλλη γυναίκα που θα βρισκόταν στο δρόμο αυτού του ανθρώπου εκείνη τη στιγμή. Όμως βρέθηκε η Suzanne Eaton, μία παγκοσμίου φήμης επιστήμονας.
Ο δράστης δεν είδε στη Suzanne Eaton μια επιστήμονα. Δεν είδε καν μία γυναίκα 60 χρονών που θα μπορούσε να είναι η μάνα του ή που θα μπορούσε να έχει τη δική της οικογένεια, ακόμη και εγγόνια. Είδε ένα σκεύος το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για την προσωπική του ευχαριστήση.
Έτσι, μία επιστήμονας με διεθνή αναγνώριση, μια λατρευτή μητέρα, μία μουσικός, μία σεφ, ένας άνθρωπος δημιουργικός και αγαπητός μετατράπηκε σε ένα αντικείμενο.
Η Suzanne Eaton κτυπήθηκε από το αυτοκίνητο του δράστη, όχι από ατύχημα αλλά με σκοπό τον τραυματισμό της ώστε να μη μπορεί να φέρει αντίσταση κατά τον βιασμό της. Κλείστηκε σε ένα πορτ παγκάζ για να μεταφερθεί σε ένα απομονωμένο μέρος για να βιασθεί. Αντιστάθηκε, φώναξε για τη ζωή της. Ο δράστης όμως είχε πάρει τις αποφάσεις του. Την μαχαίρωσε.
Έφτασε σε ένα απομονωμένο σημείο στο Μάλεμε. Εκεί, άγνωστο αν ήταν νεκρή ή ζωντανή, τη χρησιμοποίησε. Τη βίασε, κι αφού πλέον δεν είχε κάποια χρησιμότητα, αφού η παραμονή στη ζωή (εφόσον δεν ήταν ήδη νεκρή) εγκυμονούσε κινδύνους για τη ζωή του δράστη αφού θα μπορούσε να μιλήσει για το έγκλημα, την πέταξε σε μια σπηλιά από 30 μέτρα ύψος, σίγουρος ότι εκεί δε θα βρεθεί.
Μετά, ήρεμος καθάρισε το αμάξι του και γύρισε στην οικογένειά του. Άλλωστε, ήταν 2 Ιουλίου και στις 9 Ιουλίου ο δράστης θα γιόρταζε με τη γυναίκα του τα 3 χρόνια γάμου.
Η δολοφονία της Suzanne Eaton ήρθε λίγους μήνες μετά τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη. Εκεί, δύο νεαροί, αφού βίασαν την κοπέλα και την τραυμάτισαν σοβαρά αποφάσισαν να την πετάξουν στη θάλασσα και να συνεχίσουν κανονικά τις ζωές τους, σα να μην έγινε τίποτα.
Είχε προηγηθεί ο βιασμός της Μυρτώ από έναν Πακιστανό ο οποίος μετά την άφησε για νεκρή στους βράχους μιας παραλίας.
Λίγα χρόνια πιο πριν, το 2012, ο δράκος της Ξάνθης Χρήστος Παπάζογλου βίασε και έβαλε φωτιά στη Ζωή Δαλακλίδου ενώ ήταν ζωντανή.
Όπως και ο δράστης της δολοφονίας της Suzanne Eaton έτσι και ο δράκος της Ξάνθης είχε πει: “Έτσι μου ήρθε και το έκανα”.
Στην Κύπρο είχαμε την περίπτωση του serial killer Νικόλα Μεταξά.
Σε όλες τις περιπτώσεις, θύματα είναι γυναίκες. Γυναίκες που για τους άνδρες δράστες δεν είναι άνθρωποι αλλά γίνονται σκεύη, στα οποία ασκούνται βία, χρησιμοποιούνται, και μετά πετιούνται.
Η Suzanne Eaton δεν πέθανε επειδή ήταν λαμπρή επιστήμονας, δεν πέθανε επειδή είχε κάποιο εχθρό. Πέθανε επειδή ήταν γυναίκα. Μία οποιαδήποτε γυναίκα.
Στη θέση της θα μπορούσε να είναι κάθε γυναίκα στα Χανιά. Κάθε γυναίκα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σκεύος ικανοποίησης. Και αυτό είναι το πιο τρομακτικό.