Του Παύλου Πολυχρονάκη
«Εύροις δ’ αν επιών πόλεις ατειχίστους, αγραμμάτους, αοίκους, αχρημάτους, αβασιλεύτους, νομίσματος μη δεομένας κ.λ., κ.λ. ανιέρου δε πόλεως και αθέου…ουδείς εστίν ουδ’έσται γεγονώς θεατής»: Δηλαδή, θα βρεις αν προχωρήσεις και πόλεις χωρίς τείχη, χωρίς να γνωρίζουν γράμματα, χωρίς να κατοικούνται, χωρίς να έχουν χρήματα, χωρίς να έχουν βασιλιά, χωρίς να έχουν ανάγκη από νομίσματα… αλλά δεν θα βρεις πόλεις που να μην θρησκεύουνε, δηλαδή να μην πιστεύουνε ή να λατρεύουνε κάτι ή να μην έχουνε «το ιερό τους».
Αυτά έγραφε ο Πλούταρχος πριν 2.300χρόνια, τότε που τα πάντα ήτανε υποτυπώδη. Αυτά βέβαια αφορούσανε τον τότε γνωστό κόσμο ο οποίος εκτεινότανε από τις Ηράκλειες Στήλες μέχρι την Περσία και πάντα μόνο κοντά στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Σήμερα που οι άνθρωποι έχουνε υπερπληθυνθεί και κατακυριεύσανε τη Γη… και ο πολιτισμός έφτασε μέχρι τον τελευταίο κάτοικο του πλανήτη μας, τα παραπάνω λεχθέντα από τον Πλούταρχο, όχι μόνο δεν έπαψαν να ισχύουν, αλλά επιβεβαιώνονται απόλυτα, γιατί όλοι θρησκεύουνε.
Έτσι, άλλος πιστεύει στο Χριστό, άλλος στο Μωάμεθ, άλλος στο Βούδα, άλλος στον Κεραυνό, άλλος στη Βροντή, άλλος στον Ποταμό, άλλος στο Βουνό και άλλοι σε χίλια μύρια πράγματα, συνήθως υπερβολικά που εκτείνονται από ζώα και φαινόμενα μέχρι και το Δωδεκάθεο του Ολύμπου. Ακόμα όλοι οι θρησκεύοντες έχουνε «το ιερό τους», άλλοι τους Αγίους Τόπους, άλλοι τη Μέκκα, άλλοι το Βατικανό και άλλοι ναούς και τόπους που είναι δεμένοι με την πίστη τους.
Ύστερα από τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε όλοι ότι υπάρχουνε εκατομμύρια θρησκείες, οι οποίες έχουνε και εκατομμύρια «ιερά».
Παρ’ όλο όμως που όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουνε εκατομμύρια θρησκείες με διαφορετικά «πιστεύω» και «ιερά», δεν γνωρίζουνε όλοι ή μάλλον δεν έχουνε συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μία μόνο πανανθρώπινη θρησκεία στην οποία πιστεύουμε όλοι οι άνθρωποι της Γης και η οποία έχει ένα και μόνο «ιερό», που όλοι το ξέρουμε σαν «της Γης το ιερό!».
Η πανανθρώπινη αυτή θρησκεία είναι «ο αθλητισμός» και «της Γης το ιερό» είναι ο Χώρος που γινότανε οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην αρχαιότητα, η Αρχαία Ολυμπία.
Ο χώρος αυτός έχει αναδειχθεί σαν παγκόσμιο σύμβολο ευγενούς άμιλλας, Ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών και από αυτόν παίρνουνε την Ολυμπιακή Φλόγα οι δρομείς κάθε φορά που γίνονται Ολυμπιακοί Αγώνες, θερινοί και χειμερινοί και την μεταφέρουνε με σκυταλοδρομία στο βωμό των αγώνων, όσο μακριά κι αν γίνονται. Βρίσκεται στην ίδια θέση που βρισκότανε «η ιερή άλτη» και είναι ένας πανέμορφος τόπος αγκαλιασμένος από θεόρατα πεύκα και πυκνή βλάστηση. Πολύ κοντά του, σε χαμηλό λόφο, βρίσκεται το Μουσείο της Ολυμπίας που έκτισε ο Ανδρέας Συγγρός, στο οποίο φυλάσσονται 14.000 εκθέματα, μεταξύ των οποίων, η Νίκη του Παιωνίου και ο Ερμής του Πραξιτέλη.
Όταν πριν από μερικά χρόνια, αδίστακτοι εμπρηστές κάψανε την Πελοπόννησο και την Αρχαία Ολυμπία, «της Γης το ιερό» ήταν αυτό που ευαισθητοποίησε την παγκόσμια κοινότητα και έστειλε πυροσβεστική βοήθεια, γιατί σε καμιά περίπτωση δεν θέλανε να καεί ούτε το Μουσείο, ούτε ο χώρος που συμβολίζει το πιο ωραίο ιδεώδες.
Επειδή, τότε οι φωτιές ήταν τεράστιες και σε ύψος και σε μέτωπο δεκάδων χιλιομέτρων και δεν μπορούσανε να αντιμετωπιστούν ούτε κατά μέτωπον, ούτε με τα πολλά πυροσβεστικά αεροπλάνα, δόθηκε γραμμή από το κράτος και την παγκόσμια κοινότητα να σωθούν δια της φυγής όλοι οι κάτοικοι των φλεγομένων περιοχών και να διασωθεί «πάση θυσία!…» «της Γης το ιερό».
