Του Μανώλη Καπετανάκη *
Γ.μώ τη δικαιοσύνη σας, γ.μώ. Τη τόσο τρυφερή για ένα βιαστή «μεγαλοπρεπή» και τουναντίον άτεγκτος Ιαβέρης –διώκτης ενός κλέφτη στον Λαγκαδά (με νοητική υστέρηση μάλιστα) μπουγάτσας αξίας 15,26€!!!
Οι πρόγονοι μας θα καυτηρίαζαν αυτό το γεγονός- πρόκληση με τη κλασσική ρήση «αιδώς Αργείοι».
Ο βιαστής Λιγνάδης, όντας αυθεντικό και χαϊδεμένο τέκνο καθώς και ταλαντούχος ψάλτης του «περιούσιου» συστήματος, της γνωστής φάρας του βουτηγμένου στη χλιδή κηφηναριού, των αυτόκλητα ή κατ` ευφημισμό χαρακτηρισμένων σαν ομάδα των «αρίστων», μετά την καταδικαστική του απόφαση … απελευθερώνεται.
Μην παίρνεται όμως αέρα όλοι εσείς οι επίδοξοι παραβατικοί και αποθρασυνθείτε.
Η «τύφλα» έχει όρια. Έχει κριτήρια ταξικά, μεροληψία αστική, σκοπιμότητες αντιδραστικές. Υπηρετεί τον ένα μειοψηφικό κόσμο της διαφθοράς και απανθρωπιάς με πάθος και αφοσίωση, ακόμη και με κόστος διασυρμού βαρύτατο. Σε αντιδιαστολή και απέναντι στην εχθρική, πολυάριθμη μάζα των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων το όλο ανεκτικότητα και επιείκεια πρόσωπο της αίφνης μεταμορφώνεται σε εκείνο της Μέδουσας. Βλοσυρό, φρικτό, αμείλικτο, εξοντωτικό.
Οπότε αν θέλετε να καρφώσετε κατάκαρδα έναν στιλέτο σε κάποιον αντιφασίστα, να φορέσετε μια στολή πολισμάνου και να πυροβολήσετε πισώπλατα έναν δεκαπεντάχρονο, να ανοίξετε στη μέση με σιδερένιο λοστό το κεφάλι ενός αλληλέγγυου σε καταληψίες μαθητές αριστερού καθηγητή, να γαζώσετε με σφαίρες έναν «περιθωριακό» καταδιωκόμενο κλεφτοκοτά Ρομά, να λακτίσετε μέχρι θανάτου έναν «μιαρό» ομοφυλόφιλο, πράξτε το δίχως ενδοιασμό. Η κρατική νέμεση θα σας χαϊδολογήσει. Από τη μια πόρτα της φυλακής θα μπείτε, σε πεντάστερο κελί θα αναπαυθείτε και λίαν συντόμως από την άλλη πανηγυρικά θα αναχωρήσετε.
Άλλο τόσο διαπρέψετε ανενόχλητα στην αλητεία ολκής προβαίνοντας σε κραιπάλη διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Άτυπη (απάτες) ή επίσημη (κρατικές επιχορηγήσεις). Συμμετέχετε σε οργιώδη σκάνδαλα τύπου Νοvartis.Μεταφέρετε τόνους κοκαΐνης με τα εφοπλιστικά σας πλοία. Δολοφονήσετε ασύδοτοι εργοδότες τους μεροκαματιάρηδες, δίχως να παίρνετε μέτρα προστασίας στον εργασιακό σας χώρο. H δικαιοσύνη στέκεται εκεί άγρυπνη και αδέκαστη καιροφυλαχτώντας για να σας … απενεχοποιήσει.
Ειδικά δε αν είστε λεγεωνάριοι στα Χανιά με την αστερόεσσα στο πέτο σας, μη σκιάζεστε στο παραμικρό. Βιαιοπραγήσετε , όσο λαχταράτε, σε βάρος των ιθαγενών, μεθυσμένοι ή μη. Η ασυλία- ατιμωρησία σας βαφτίζεται ετεροδικία.
Αλλά και σαν ημεδαποί πολιτικάντηδες, εφόσον κατέχετε ψηλό κυβερνητικό ή αυτοδιοικητικό αξίωμα, πνίξετε με νεροποντές ανεμπόδιστες από αντιπλημμυρικές υποδομές- φαντάσματα και κάψετε με πυρκαγιές ανεξέλεγκτες ένεκα ανεπαρκών αντιπυρικών έργων και μέσων μια ντουζίνα ψυχές. Αθώοι εκ προοιμίου οι κατηγορούμενοι. Τις όποιες αρνητικές δημοσκοπικές και εκλογικές συνέπειες με σιγουριά θα αμβλύνει ο επόμενος εναλλακτικός διαχειριστής της εξουσίας…
Αλλοίμονο σας όμως αν τολμήσετε εσείς οι φουκαράδες να πουλήσετε στη λαϊκή μια οκά κάστανα δίχως φοροληστρικά παραστατικά. Ή αν διανοηθείτε να περιπέσετε στο «προπατορικό αμάρτημα» της πλαστογράφησης ενός απολυτήριου δημοτικού για να θρέψετε τίμια τα παιδιά σας σαν καθαρίστριες. Φωτιά και τσεκούρι σε όσα δύσμοιρα θύματα και πρόσφυγες πολέμων αναζητήσουν καταφύγιο στη χώρα μας και κατά τ` άλλα επενδυτικό παράδεισο του ξένου αρπακτικού κεφαλαίου και πολύτιμο αμερικανονατοϊκό στρατόπεδο.
Χειρότερα είναι, όταν η κριτική και εναντίωση στο καθεστώς του παρασιτισμού και της ταυτόχρονης αποθησαύρισης, αποκτήσει συλλογικό χαρακτήρα. Και τρισχειρότερα αν διακρίνεται με κομουνιστικό και ανεξαρτησιακό πρόσημο. Όχι μονάχα έμπρακτο και αγωνιστικό, αλλά ακόμη και σε επίπεδο σκέψης και βούλησης, όπως το διαβόητο ιδιώνυμο! Η ρομφαία τότε αποκεφαλίζει.
Πατάσσει φοιτητές που παλεύουν κατά της μετατροπής των πανεπιστημίων σε αστυνομοτρομοκρατούμενα σωφρονιστικά ιδρύματα, απροσπέλαστα για τη φτωχολογιά. Εργάτες που αποφασίζουν με «αναίδεια» να παρανομήσουν διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλειά (μέχρι και έγκυες απολύονται σύννομα), σε μισθό ικανό να καλύπτει τα χρειώδη και στην άρτια περίθαλψη ή αξιοπρεπή σύνταξη. Διαδηλωτές υπερασπιζόμενους την προστασία του περιβάλλοντος. Απεργούς πείνας (Μιχαηλίδης) που αξιώνουν την αυτονόητη εφαρμογή προϋποθέσεων αποφυλάκισης, όπως ακριβώς ορίζει η νομοθεσία της επίπλαστης δημοκρατίας τους. Αμφισβητίες της εθνικιστικής παράκρουσης και εμπλοκής σε πολεμοχαρείς περιπέτειες δρομολογημένες από τους δυνάστες της γης, αν και δυνητικά ολέθριες.
Τα τέρατα του καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού αποχαλινώθηκαν πανταχόθεν. Οι μέρες μας αιωρούνται ανάμεσα στο αφόρητο και το ζοφερό. Το αύριο εμφιλοχωρεί στο μακάβριο. Ήδη η ακρίβεια, σαν να μην έφταναν τα προηγούμενα δεινά, αποστραγγίζει οικονομικά τους από κάτω. Η κοινωνία ασφυκτιά κυριολεκτικά. Καθημερινότητα σημαίνει βιοποριστικός εφιάλτης. Οι μακρινοί και πιο άμεσοι πολεμικοί κίνδυνοι παγώνουν το αίμα.
Το παράξενο μείγμα της απογοήτευσης και συνάμα της αγανάκτησης παλεύει σε ρευστές αναλογίες μέσα στο καζάνι της κοινωνίας.
Οι επιτετραμμένοι του συστήματος της εξαθλίωσης, του εκφασισμού και των αιματοχυσιών αγωνιούν. Ραγδαία καταφθάνουν από τον Ισημερινό και τη Σρι Λάνκα εξεγερσιακά θαυμάσια μηνύματα. Ανησυχητικά για αυτούς. Ελπιδοφόρα για τη χαμοζωή. Η παλιρροιακή δύναμη του λαού ξυπνά, έστω και πολύπτυχα άγουρη.
Τα όπια των λαών λειτουργούν και συγκρατούν τους κάπως χορτασμένους. Ευτυχώς αρκετά δυσκολότερα σε περιόδους τραγικών στερήσεων. Η θηλιά του νόμου προληπτικά και κατασταλτικά πρέπει να σφίξει. Το μαστίγιο οφείλει να σκληρύνει.
Το εργαλείο της δικαιοσύνης (ένα από τα πολλά του οπλοστασίου και των μηχανισμών τους) οφείλει να πάρει τέτοια μορφή, όπως απαιτούν οι μαύροι καιροί. Υποχρεωτικά λοιπόν καταντά χυδαίο, απροσχημάτιστα ελεεινό, όπως τα αποκρουστικά και βάρβαρα συμφέροντα που περιφρουρεί.
Μην απορούμε ως εκ τούτου για την αθλιότητα των «παρεκτροπών» του. Τα δηλαδή ψιθυριστά προανακρούσματα βροντερότερων, αισχρότερων τέτοιων. «Λιγδανισμός» σε υπερθετικό βαθμό είναι η μεθοδολογία των κρατούντων. Άλλωστε πριν λίγες δεκαετίες δεν ασελγούσαν απλά πάνω σε κορμιά, αλλά τα έστηναν στον τοίχο και τα τουφέκιζαν.
Απλά ας συναρμολογούμε από τη μεριά μας την ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική αρματωσιά σαν όρο επιβίωσης, προετοιμάζοντας στον εύθετο χρόνο την ιστορική μας αντεπίθεση.
Όταν ο πλανήτης λόγω των λυσσαλέων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της βαθιάς, παρατεταμένης κρίσης του σε προχωρημένη σήψη συστήματος πολώνεται και αγριεύει, ο παροξυσμός αντανακλά επίσης ίσαμε το πεδίο της ταξικής αναμέτρησης. Δυστυχώς και προς ώρας η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκει στα κυρίαρχα καθάρματα. Σαν τον Μίδα προξενούν και αγγίζουν την ανέχεια μας (εμάς, των παραγωγών όλου του πλούτου, που μας απομυζούν οι ικανοί για παραγωγή μόνο περιττωμάτων) μετατρέποντας την σε χρυσάφι. Ενώ παράλληλα πασχίζουν να εξαργυρώσουν αλύπητα τις ζωές μας με τη γεωπολιτική τους ανάταση αδιάκριτα των συνεπειών σε δυστυχία και συμφορές.
Οι βιαστές της εργατικής τάξης και της ανθρωπότητας στα πλαίσια ενός όλο νόημα πανούργου συνειρμού είναι φυσιολογικό να θέλουν το κάθε μικροσκοπικό «Λιγναδικό» ομοίωμα τους αδέσμευτο. Προειδοποιούν έτσι υπαινιχτικά για τις αδίστακτες κατοπινές προθέσεις τους.
Μία κρίσιμη πλέον αναγκαιότητα- καθήκον ανακύπτει με επιτακτικό τρόπο για τα σε διαρκή βιασμό πλατιά εργατολαϊκά στρώματα. Συνειδητοποίηση. Αναδίπλωση. Αντίσταση. Προοπτική.
Τους κατά συρροή, χωρίς οίκτο και σε σταθερή κλιμάκωση βιαζόμενους θα τους σώσει αποκλειστικά ο εαυτός τους.
Οπότε η απονομή της δικαιοσύνης δεν θα προέλθει από τους ταγούς του άδικου, μα από τον ξεσηκωμό αυτών που το υφίστανται σε πελώριες πια ποσότητες.
* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης