Σε αναλυτική τοποθέτηση αναφορικά με την πολιτική που ασκήθηκε στη ΔΕΗ κατά τις περιόδους 2008 – 2015 και 2015 – 2019 προχώρησε σήμερα το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με αφορμή τα αποτελέσματα της ΔΕΗ για το 2018.
Αναλυτικά το ΥΠΕΝ σημειώνει τα εξής:
«1. ΝΔ-ΠAΣΟΚ, 2008 – 2013 = 60% αύξηση στην τιμή του ρεύματος
Τις μεγαλύτερες αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος κατέγραψε η Ελλάδα την εξαετία της κρίσης (2008 – 2013), κατέχοντας την πρώτη θέση μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. στα οικιακά τιμολόγια, με μία συνολική επιβάρυνση των καταναλωτών της τάξης του 60% και τη δεύτερη στα βιομηχανικά» (Χρύσα Λιάγγου, Καθημερινή, 31-10-2014).
Οι τεράστιες αυξήσεις της τιμής του ρεύματος δημιούργησαν εκτεταμένα φαινόμενα ενεργειακής φτώχειας, δοκίμασαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας επιτείνοντας το κλείσιμο επιχειρήσεων και την ύφεση και φυσικά εκτίναξαν τις οφειλές νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς τη ΔΕΗ. Οι αυξήσεις αυτές υπέκρυπταν την αλλοπρόσαλλη πολιτική για τις ΑΠΕ, την κακοδιαχείριση της ίδιας της ΔΕΗ και φυσικά την προετοιμασία του σχεδίου ιδιωτικοποίησης.
2. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, 2013-2014 = Η πώληση της «μικρής» ή μάλλον όλης της ΔΕΗ.
Η τριχοτόμηση της ΔΕΗ σε ΑΔΜΗΕ, «μικρή» ΔΕΗ, και «μεγάλη» ΔΕΗ ήταν το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και προέβλεπε την πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ, του 100% της μικρής και το 17% της μεγάλης, προκειμένου να περιοριστεί το δημόσιο από 51% σε 34%.
3. Η κυβέρνηση, 2015-2019 = -12% στην τιμή του ρεύματος καμία αύξηση στην τιμή του ρεύματος αλλά μείωση μεσοσταθμικά κατά 12% λόγω ανταγωνισμού και εκπτώσεων (στοιχεία Eurostat) αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας με πιο ισχυρό κοινωνικό τιμολόγιο και ειδικές μέριμνες για τις ευάλωτες ομάδες
προσπάθεια στήριξης του βιομηχανικού, αγροτικού και τουριστικού τομέα με παράταση των ευνοϊκών ρυθμίσεων που προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία
μεταρρυθμίσεις για την ευθυγράμμιση με τις ευρωπαϊκές Οδηγίες και την εισαγωγή αξιόπιστων θεσμών για την ανταγωνιστική λειτουργία της αγοράς ενέργειας (κατάργηση σχήματος στήριξης των ΑΠΕ, Χρηματιστήριο Ενέργειας, ενίσχυση ρυθμιστικών θεσμών).
4. Το μοντέλο ΑΔΜΗΕ
Η κυβέρνηση ακύρωσε την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και επέλεξε, στο πλαίσιο της ιδέας για παραμονή των δικτύων ενέργειας υπό δημόσιο έλεγχο, τη διατήρηση του 51% και την εισαγωγή στρατηγικού επενδυτή (StateGrid). Τα τελευταία τρία χρόνια ο ΑΔΜΗΕ έχει κάνει ρεκόρ έργων και επενδύσεων (ολοκληρωμένα έργα 500 εκατ. ευρώ και νέες επενδύσεις 175 εκατ. ευρώ μόνο το 2018) και έχει διπλασιάσει την αξία της εταιρείας.
5. H ΔEH
Η αναφορά σε ζημίες άνω των 900 εκατ. ευρώ για τη ΔΕΗ είναι παραπλανητική ως προς την εικόνα και το μέλλον της επιχείρησης. Το 2018, αν και καταγράφηκαν λειτουργικά κέρδη (θετικό EBITDA κατά 260 εκατ. ευρώ), το τελικό αποτέλεσμα είχε αρνητικό πρόσημο. Πλην όμως μια προσεκτική ανάγνωση των αποτελεσμάτων πείθει ότι πρόκειται για κάτι συγκυριακό, καθώς σχετίζεται με:
παράγοντες που είτε είναι εξωγενείς (π.χ. αύξηση επιβάρυνση για δικαιώματα CO2) είτε δεν θα επαναληφθούν τα επόμενα χρόνια (π.χ. κατάργηση ΝΟΜΕ)
εφάπαξ λογιστικές εγγραφές, που δεν επηρεάζουν τη ρευστότητα της επιχείρησης ούτε υποδηλώνουν οτιδήποτε για την πορεία της:
προβλέπεται λογιστική απομείωση της αξίας των παγίων της ΔΕΗ, λόγω της απόσχιση των λιγνιτικών μονάδων σε Μελίτη και Μεγαλόπολη (243 εκατ. ευρώ), χωρίς ακόμα να έχει καταβληθεί το τίμημα εξαγοράς τους (σε εξέλιξη ο σχετικός διαγωνισμός),
σχηματίζεται πρόβλεψη έναντι των μελλοντικών αποζημιώσεων των συνταξιοδοτούμενων εργαζομένων (164 εκατ. ευρώ),
σχηματίζεται πρόβλεψη 109,5 εκατ. ευρώ έναντι τόκων που διεκδικεί ο ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ αλλά η τελευταία δεν έχει εισπράξει – το θέμα εκκρεμεί στα δικαστήρια.
Η κυβέρνηση κατάφερε να διατηρήσει η ΔΕΗ σχεδόν το σύνολο του παραγωγικού της δυναμικού. Παράλληλα η επιχείρηση πέτυχε την προηγούμενη τετραετία:
να ασκήσει με επιτυχία τον κοινωνικό της ρόλο, συμβάλλοντας στην καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας
να προχωρήσει σε εξορθολογισμό του κόστους λειτουργίας, με διαρθρωτικές παρεμβάσεις αλλά και δραστική μείωση των ελεγχόμενων λειτουργικών δαπανών
να μειώσει κατά τουλάχιστον 20% τον υπέρογκο δανεισμό, ο οποίος στα τέλη του 2014 ξεπερνούσε τα 5 δισ. ευρώ
να υλοποιήσει ένα φιλόδοξο επενδυτικό πρόγραμμα
να παρουσιάσει κέρδη επί 3 χρόνια στη σειρά
Για τα επόμενα χρόνια η ΔΕΗ έχει στρατηγική ανάπτυξης με:
σημαντικές επενδύσεις σε ΑΠΕ, με στόχο η ισχύς τους να 15πλασιαστεί την επόμενη δεκαετία, ανάπτυξη στα Βαλκάνια, με στοχευμένες επενδύσεις σε ΑΠΕ και στο εμπόριο ηλεκτρικής ενέργειας, δραστηριοποίηση σε νέα προϊόντα και υπηρεσίες, αρχής γενομένης με την είσοδο στην αγορά φυσικού αερίου τον Σεπτέμβριο και με έμφαση στην αξιοποίηση νέων τεχνολογιών όπως οι έξυπνοι μετρητές, αντιμετώπιση του προβλήματος των ληξιπρόθεσμων οφειλών, που προκάλεσαν οι πολιτικές μέχρι το 2015, αξιοποιώντας σύγχρονα εργαλεία και κυρίως την ανάκαμψη της οικονομίας και τον περιορισμό της ενεργειακής φτώχειας».
«Ελπίζουμε, καταλήγει το ΥΠΕΝ, ο κ. Χατζηδάκης να μην σχεδιάζει να “σώσει” τη ΔΕΗ με τον ίδιο τρόπο που αντιμετώπισε την Ολυμπιακή, δηλαδή προσλαμβάνοντας στο Δημόσιο 17.000 εργαζομένους, εκχωρώντας την επιχείρηση σε ιδιώτη έναντι 1 ευρώ και επιδεινώνοντας τις συνθήκες ανταγωνισμού στην αγορά».