Του Δημήτρη Μηλάκα
Η αφορμή για να έρθει ο πρόεδρος της Ουκρανίας στην Αθήνα, δημιουργήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση που οργάνωσε την άτυπη Σύνοδο των Βαλκανικών χωρών.
Σ αυτήν την άτυπη σύνοδο παραβρίσκονται οι ηγέτες όλων των βαλκανικών χωρών (πλην της Αλβανίας) και το αντικείμενό της είναι η επισκόπηση της «εικοσαετούς» πορείας των χωρών των δυτικών Βαλκανίων προς την ΕΕ.
Εκ πρώτης όψεως η παρουσία του Ζελένσκι στην εν λόγω άτυπη Σύνοδο φαίνεται παράταιρη. Η εικόνα, ωστόσο ξεκαθαρίζει αν ληφθούν υπόψη τα εξής:
· Ο Ζελένσκι έφτασε στην Αθήνα μετά τις επαφές που είχε σήμερα στην Κοπεγχάγη και νωρίτερα στην Ολλανδία όπου απέσπασε «δωρεά» μερικές δεκάδες μαχητικών F-16.
· H Γερμανία ανακοίνωσε μόλις πριν λίγες μέρες την ετήσια ενίσχυση της Ουκρανίας με 5 δις ευρώ.
· Οι χώρες των Βαλκανίων είναι εξαρτήματα του αμερικανοΝΑΤΟϊκού συμπλέγματος άλλες ως πλήρη μέλη του ΝΑΤΟ, άλλες ως προτεκτοράτα.
Καθώς η περιβόητη αντεπίθεση των Ουκρανών δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά, οι σπόνσορες του πολέμου κατά της Ρωσίας με αντιπρόσωπους τους Ουκρανούς επιχειρούν να εξασφαλίσουν την πάγια ενίσχυση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων προκειμένου να ανταποκριθούν στην συντήρηση ενός μακροχρόνιου πολέμου.
Ήδη πολλές από τις βαλκανικές χώρες –συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας- ξεστοκάρουν οπλισμό ο οποίος προωθείται στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα, ο οπλισμός που προσφέρεται από αυτές τις χώρες στην Ουκρανία αντικαθίσταται με νέες παραγγελίες στις αμερικανικές, κατά κύριο λόγο, βιομηχανίες.
Εκτός, λοιπόν, από τα ωραία λόγια που θα ακουστούν κατά τις συναντήσεις του Ζελένσκι με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας, καθώς και κατά το δείπνο των ηγετών, μέγιστο ενδιαφέρον έχουν και οι συμφωνίες και δεσμεύσεις που θα αναληφθούν για τη στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας.
Κάτι, βέβαια, που θα το μάθουμε και θα το αντιληφθούμε κάποιες μέρες αργότερα…