Οι Τούρκοι είναι ένας λαός που δεν έχει καθορισμένη φυλετική καταγωγή, αλλά με τον όρο αυτό νοούνται τα νομαδικά φύλα που οι Κινέζοι ονόμαζαν Τουρκιού. Μογγολική η καταγωγή τους και από την Ουραλοαλταϊκή φυλή των Μογγόλων, γιατί ήταν πολλές φυλές.
Η θρησκεία τους ήταν η Σαμανιστική με Θεό τον Τανγκρί. Σιγά – σιγά απλώθηκαν σε μεγάλη έκταση στα Νότια και τα Δυτικά. Σε κράτη δυνατά οπου κατοίκησαν τους προσάρτησαν όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Γεωργία. Ενώ στα αδύναμα επικράτησαν, όπως το Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν κ.α
Η θρησκεία τους με τα χρόνια ξεχάστηκε και κατά πλειοψηφία ασπάστηκαν το Ισλάμ. Μόνο οι Βούλγαροι που ήταν και αυτοί Μογγολικά φύλα έγιναν Χριστιανοί, ενώ τα μόνα που κράτησαν για πολλά χρόνια ήταν τα ονόματά τους.
Ο αρθρογράφος της Τουρκικής εφημερίδος Yeni Safak και μέλος του κόμματος του Ταϊπ Ερντογάν, καθηγητής ιστορίας Yasin Aktay, έκανε την εξής δήλωση: Ποτέ δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ τουρκική φυλή. Και το ότι σήμερα αν οι κάτοικοι της Τουρκίας υπερηφανεύονται οτι είναι Τούρκοι είναι λάθος γιατί αυτό έχει επιβληθεί από τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, Κεμάλ Ατατούρκ. Οπως εξηγεί ο καθηγητής, στην Οθωμανική εποχή η λέξη σήμαινε γάϊδαρος και ήταν άκρως υποτιμητικός ο χαρακτηρισμός. Στο ίδιο “κλίμα” κινείται και ο καθηγητής του Παν/μίου Gazi, Cemalettin Taskiran «ταράζοντας τα νερά» και αυτός στη γείτονα χώρα.
Σύμφωνα με ιστορικές μελέτες έως το 1876 η λέξη Τούρκος δεν απαντάται σε επίσημα έγγραφα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο ίδιος δε ο Πορθητής αναφερόταν ως “Ηγεμόνας των Ρωμιών” ήτοι σαν συνεχιστής της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (στο τέλος έγινε και Χριστιανός).
Ποιητές και λόγιοι όπως ο Μπακί, την περίοδο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, ο Νέφ, ο Χαφίζ Αχμέτ Τσελεμπί το 1499, ο Νάϊμα, ο Κεριμεντίν Μαχμούντ, χαρακτηρίζουν τους Τούρκους σαν καθυστερημένους και πνευματικά βάρβαρους, θεομπέχτες, αγύρτες, σκυλιά κ.α. και αυτά μέσα στο Οθωμανικό κράτος.
Η Τουρκία ήταν και επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά και σήμερα, ένα συνοθήλεμα λαών. Περίπου 29 εθνότητες αποτελούν αυτό το κράτος. Ποτέ δεν υπήρχε ομοιογένεια πληθυσμού. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Έλληνες, Αρμένιοι, Σύριοι, Κούρδοι κλπ. Οι παλαιοί κάτοικοι της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας δηλαδή.
Τούρκοι (;), λοιπόν ένας λαός νομαδικός που ζούσε από τις κατακτήσεις. Οι πολεμιστές τους έβαζαν το παστό κρέας, ωμό, κάτω από τη σέλα του αλόγου και το «έψηναν» ιππαστί. Αυτός ο λαός σήμερα επικαλείται οτι το κανταϊφι, το παστίτσιο π.χ. είναι από την δική τους παραδοσιακή κουζίνα.
Τα αρχαία Ελληνικά μνημεία τα παρουσιάζουν για αρχαία της Τουρκίας, όπως της Εφέσσου κ.α. Το ίδιο κάνουν και με τους ποντιακούς χορούς, τους παρουσιάζουν ως πολιτιστική τους κληρονομιά. Ο λαός όμως δεν ακολουθεί πάντα τη γραμμή των κυβερνώντων. Πρόσφατα ένας άλλος αρθρογράφος της Taraf, o Ahmet Altan ομολογεί οτι οι Τούρκοι έχουν Ελληνική και Αρμενική καταγωγή. Σύμφωνα με την ιστορία, επεσήμανε ο αρθρογράφος, δεν μπορεί να εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας οι γηγενείς κάτοικοι με την έλευση και κατάκτηση των εδάφων της Μ.Ασίας από τους Σελτζούκους. Αν ήταν έτσι, τότε θα είχαν φέρει μαζί τους 70 εκατομμύρια κατοίκους, πράγμα φυσικά αδύνατον. Και καταλήγει, αντί οι σημερινοί κάτοικοι της Τουρκίας να πιστεύουν σε ιστορικά ψεύδη, θα πρέπει να ανακαλύψουν τις πραγματικές τους ρίζες και να ξαναγράψουν την ιστορία τους.
Δεν θέλω να θυμάμαι τις σφαγές και τα μαρτύρια των Ελλήνων και Αρμενίων από τους αυτοαποκαλούμενους νεότουρκους και πριν. Σήμερα στην Τουρκία κάποιος βλέπει παντού σημαίες και σε κάθε πλατεία άγαλμα τον Κεμάλ, για να τους κάνουν να πιστέψουν οτι είναι όλοι μια ράτσα, μια φυλή, σε ένα κράτος 90 περίπου ετών. Αυτό σε ένα βαθμό δικαιολογείται για να τους αναπτύξουν τον εθνικισμό, οτι κάναμε και εμείς το 1881. Αλλά τη νύχτα διαβαίνοντας τα στενά σοκάκια, σε ζώνει η μυρωδιά από το λιβάνι. Εκτός από τους Αλεβήτες μουσουλμάνους που είναι φιλοχριστιανοί, υπάρχουν και κρυπτοχριστιανοί παντού. Αυτοί περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να αναδειχθούν σε μια γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των δυο κρατών. Ας ελπίσουμε αυτή η αναζωπύρωση της θρησκευτικής έξαρσης που καλλιεργεί η πολιτική Ερντογάν, γρήγορα να τερματιστεί και να απορριφθεί η εθνικιστική έξαρση που συνάμα καλλιεργούν χρόνια τώρα, στη γείτονα χώρα, και να εδραιωθεί η ειρήνη και η φιλία μεταξύ των δυο κρατών.
Μιχάλης Γ. Κελαϊδής