Πραγματικά! Η πορεία μιας ζωής! Χωρίς φτιασίδια, ψεύτικες προβολές και καλλωπίσματα. Όπως ήταν! Σκληρή, δύσκολη, αλλά υγιής πορεία. Με πείσμα, τιμιότητα, επιμονή, αντοχή!
Είναι η αυτοβιογραφία του, ανεπιτήδευτη. Ορφανός από δύο χρονών. Και όμως, χωρίς συμπλέγματα, μορφώθηκε – το Γυμνάσιο εκείνη την εποχή ήταν σπουδαίο πράγμα – δούλεψε, και από το τίποτα, δημιούργησε και έγινε ο γνωστός και αγαπητός επιχειρηματίας των Χανίων.
Από τα πρώτα καταστήματα στα Χανιά το «Αθηναία» Μαργαρώνη. Ήμουν μαθήτρια στο Γυμνάσιο όταν στις στάσεις των λεωφορείων είχε τοποθετήσει στρογγυλές πινακίδες με την φίρμα του καταστήματος τους: «Αθηναία». Θυμάμαι με νοσταλγία και τρυφερότητα το περιστατικό. Η γιαγιά μου που ήταν λίγο «ψηλομύτα» προερχόμενη απ’ τη Σμύρνη, καθόλου δεν συμπαθούσε τα χωράφια και τους χωρικούς που τους θεωρούσε άξεστους. Γ’ αυτό ξεπούλησε όλη τη γη που είχε πάρει ως ανταλλάξιμη του χρυσοχοείου μέσα στη Σμύρνη που είχε ο πατέρας της. Και πήγε στην Αθήνα για να ξαναβρεί τη Σμύρνη της. Στην πρωτεύουσα, όπως έλεγε. Όταν λοιπόν είδε την πινακίδα «Αθηναία» μου κάνει γεμάτη ενθουσιασμό: «Ααα, από δω μόνο θα ψωνίζεις. Είναι Αθηναϊκό μαγαζί. Θα είσαι Αθηναία!». Έσκασα στα γέλια με την αγαπημένη μου γιαγιά και την μανία της για τις μεγάλες πόλεις και το ωραίο ντύσιμο.
Δημιούργησε περιουσία, έκανε οικογένεια, παιδιά, εγγόνια και ακόμα είναι ενεργός και χρήσιμος πολίτης. Είναι παράδειγμα για τους σημερινούς, καθόλα αξιόλογους νέους που τρομάζουν με την κρίση που τα μαστίζει. Που ξεκίνησαν τη ζωή τους έχοντάς τα όλα, που μορφώθηκαν απεριόριστα, αλλά τώρα τα εμπόδια τους φαίνονται ανυπέρβλητα και αφήνονται. Και ορισμένα αυτοκτονούν. Είναι τρομερό! Σε συζητήσεις πολλές φορές με νέους, τους λέω να μην τρομάζουν. Να αντιστέκονται, να παλεύουν. Και τους φέρνω σαν παράδειγμα τη γενιά μετά τον πόλεμο που δημιούργησε μέσα απ’ την στάχτη.
Σ’ αυτήν την γενιά ανήκει και ο Διονύσης Μαργαρώνης. Γενιά με τσαγανό, με τιμιότητα, επιμονή και πείσμα. Παλιέ, τωρινέ και αυριανέ μας συμπολίτη είσαι και συ και η οικογένειά σου μέσα στα ονόματα της πόλης μας, που γνωρίζομε από πάντα, σεβόμαστε και εκτιμάμε. Είσαι και ‘συ ένας απ’ τους συμπολίτες μας που με νύχια και με δόντια δημιούργησαν χωρίς να αδικήσουν και να βλάψουν.
Το βιβλίο σου πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι νέοι για να δουν πως στην ζωή αξίζει ο αγώνας και η πάλη για να δημιουργήσεις. Και να μην λυγίζουν στις δυσκολίες
Με εκτίμηση
Άννα Κωνσταντουδάκη – Αγγελάκη
