Πάνε οι παλιοί «καλοί καιροί» για τους Σαουδάραβες, όταν ο βασιλιάς τους, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα το 1965, κυριολεκτικά μοίραζε χρυσά ρολόγια με το τσουβάλι, σε όποιον σερβιτόρο και πορτιέρη τον εξυπηρετούσε. Σήμερα το ΔΝΤ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την άλλοτε οικονομικά άτρωτη Σαουδική Αραβία, το δημοσιονομικό έλλειμμα της οποίας έφτασε πέρυσι σχεδόν το 20% του ΑΕΠ της χώρας.
Οι λόγοι για την ξαφνική αλλαγή στην οικονομική ευρωστία της χώρας είναι σχετικά απλοί. Όταν η εξαγωγή πετρελαίου αποτελεί κάτι αντίστοιχο «μονοκαλλιέργειας» για την οικονομία ενός κράτους και η τιμή αυτού του προϊόντος πέφτει κατά 50%, ενόσω ταυτόχρονα ξοδεύονται τεράστια ποσά για τους βομβαρδισμούς της Υεμένης, για έργα υποδομής όπως το μετρό της πρωτεύουσας Ριάντ (22 δισ. δολάρια), για κοινωνικά έργα (130 δισ. δολάρια) και τα έξοδα των πρόσφατων ταξιδιών των κυβερνώντων παραμένουν αστρονομικά, η αναπλήρωση του κρατικού κορβανά δεν είναι πλέον εφικτή.
Οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ, που δημοσιεύτηκαν σε μία πρόσφατη και εκτενή έκθεσή του για τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, μεγέθους 102 σελίδων, προσφέρουν ένα εκπληκτικό ανάγνωσμα. Διότι εκτιμάται ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα της Σαουδικής Αραβίας θα αυξηθεί σημαντικά στα επόμενα χρόνια, ενώ η τιμή του πετρελαίου αναμένεται να παραμείνει σε επίπεδα παρόμοια του σημερινού μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Η κατάσταση πρέπει να έχει προκαλέσει αρκετή ανησυχία στην κυβέρνηση της χώρας καθότι, σύμφωνα με το Bloomberg, το κράτος καθυστερεί τις πληρωμές των εργολάβων των τεράστιων έργων υποδομής, για να έχει αρκετή ρευστότητα. Ταυτόχρονα, μέτρα λιτότητας και περικοπές δαπανών δεν προσφέρονται ως μέσα δημοσιονομικής εξυγίανσης του κράτους. Γιατί περικοπές των δαπανών δύσκολα μπορούν να γίνουν σε μία χώρα που έχει καταφέρει να διαφύγει τον κίνδυνο αναταραχών παρομοίων της «αραβικής άνοιξης», μέσω μίας λίαν γενναιόδωρης χρηματοδότησης κοινωνικά ωφέλιμων έργων.
Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, πολλές άλλες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες. Αλλά η Σαουδική Αραβία, όπως και το Μπαχρέιν και το Ομάν, έχουν χρηματικά αποθέματα που σύμφωνα με το ΔΝΤ αρκούν μόνο για πέντε χρόνια.