Του Α. Χαρχαλάκη
Πόσο θα αντέξουν οι λαιμοί τους τα πτώματα; Μέχρι πότε θα υπάρχει Ελλάδα να την εκποιούν, κοινώς να την πουλάνε; Μέχρι πότε θα αντέχει ο λαός τα πρόστυχα ψεύδη τους; Μέχρι πότε τα Δάνεια θα κρατάνε τη χώρα και το λαό στον πάτο του βαρελιού; Μέχρι πότε θα είναι στη θέση τους οι πέτρες αυτής της χώρας, αντί να σηκωθούν και να τους κυνηγήσουν; Μέχρι πότε ο δυστυχής αυτός λαός, θα αναγνωρίζει τεθνεώτες… «Αγίους», αφού δείχνει πως δεν μπορεί πια να γεννήσει ήρωες; Δεν μπορεί όμως;
Διάβασα κάπου πως 4.000 άνθρωποι αυτοκτόνησαν. Δηλαδή κοντολογίς δεν ήταν από αυτούς που «τα φάγανε μαζί» με την παρέα του Πάγκαλου και SIA. Όπως και ότι οι άστεγοι ανέρχονται στο καταθλιπτικό ποσόν των 1.500.000 ψυχές, δηλαδή ένα καταθλιπτικό ποσοστό επί του γενικού πληθυσμού.. Οι υπαίτιοι γι’ αυτές τις χτυπητές τραγωδίες, άραγε αγαπούν αυτή τη χώρα; Όπως καταγγέλλει – και ρωτά με παρρησία ο επιζών των πάλαι ποτέ ηρώων κ. Γλέζος. Και θα μου πείτε, αγαπούν πράγματι τη χώρα, αυτοί που ανέλαβαν να την κυβερνήσουν; Αγαπούν το λαό που τους εμπιστεύθηκε τις τύχες της και τις τύχες του, με την ψήφο του; Αυτά τα ερωτήματα κυρίως τα απευθύνω σ’ αυτούς που οι σχέσεις τους με αυτούς είναι όπως τις σχέσεις γκόμενας – εραστή!!
Σ΄ αυτούς σαφώς ανήκουν κι αυτοί που πληρώνουν τα σπασμένα για τα ασήκωτα πλέον χρέη των Δανείων. Και τα οποία βεβαίως θα περάσουν στους ώμους των παιδιών και των εγγονιών τους, όπως και των δικών μας! Πότε θα γίνει δυνατόν να αποπέμψουμε τους «κυρίους με τα κοστούμια» – κατά τον κ. Γλέζο- που μας έχουν οδηγήσει μαζί με τη χώρα, στο χάος των χρεών, στην ανεργία , στις απολύσεις, στα φιλόπτωχα συσσίτια , στην εγκληματικότητα; Πότε επιτέλους θα ανοίξουμε τα… πονηρά και τσακίρικα μάτια μας, να δούμε τους εναγκαλισμούς των εκποιητών της χώρας μας, με τους «κυρίους με τα κοστούμια»; Και μέσα σ’ όλη αυτή τη συλλογιστική, πλανάται άλλο ερώτημα: Αυτή η χώρα, που οι πολιτικοί πρόγονοι των εκποιητών, την ονόμαζαν απαξιωτικά «ψωροκώσταινα», είναι πράγματι ή ποτέ ήταν τέτοια;
Όμως ας υποθέσουμε, χάριν ευκολίας, πως ήταν. Σήμερα εν έτη 2013, και εντεύθεν, είναι ή θα είναι; Βάλτε στο λογαριασμό: Μεγάλη αγροτική παραγωγή, μεταποιητική άνθιση, θαλάσσιος πλούτος, ορυκτός πλούτος, πλούτος ενεργειακός που… περιμένει την ανακήρυξη της ΑΟΖ. Και άλλες πηγές εσόδων! Τότε γιατί τόση ανισοκατανομή εισοδήματος, τόση ανέχεια χρηματικής ρευστότητας, τόση ανεργία, τόση πείνα κυριολεκτικής και όχι μεταφορικής σημασίας; Αλλά βέβαια τόση μεγαλοφοροδιαφυγή από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους που γέρνουν και τις μίζες που τα συνοδεύουν, τόση «φαοπιοτούρα» των συνδαιτυμόνων του μεσιέ Πάγκαλου, τι άλλο θα περίμενε κανείς εντός αυτά που ζούμε και υφιστάμεθα; Δεν θα κόβονται ποσοστά από τις συντάξεις και τους μισθούς. Δεν θα φυγαδεύονται τεράστια ποσά προς φορολογικούς παραδείσους. Δεν θα αλωνίζουν τη χώρα οι κάθε λογής «επενδυτές». Αυτά όλα και χιλιάδες άλλα, που παραλείπω λόγω χώρου, δείχνουν αγάπη γι’ αυτή τη… ριμάδα την εστία του αρχαίου πολιτισμού; Αγάπη και από αυτούς που τα τρώνε μόνοι τους, όχι μαζί μας. Αγάπη και από τους πολίτες, που επιμένουν μονίμως στο ίδιο λάθος, δηλαδή τη στήριξη των εχθρών της χώρας μα και των ανθρώπων που τους στηρίζουν.
Ας σκεφτεί ο κάθε καλόπιστος πολίτης, ο κάθε πραγματικός Έλληνας, τις απαντήσεις που πρέπει να δώσει, όχι σε μένα αλλά στην κάλπη!
Είναι εθνικό ΧΡΕΟΣ!