Του Γιώργου Σπυριδάκη
Μετά από χρόνια σιγής, επανέρχεται στην επικαιρότητα το «Σκοπιανό». Ως φοιτητής τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας θα αναλύσω το ζήτημα του ονόματος με βάση τους δύο ορισμούς του έθνους.
Σύμφωνα με τον πρώτο ορισμό, της Γερμανικής σχολής, (τον οποίο επικαλούνται οι φασίστες και εθνικιστές και για τον λόγο αυτό δεν τον προτείνω), τα κριτήρια (αντικειμενικά) προσδιορισμού του έθνους είναι η γλώσσα, η καταγωγή, τα ήθη και τα έθιμα. Ας τα εξετάσουμε με τη σειρά. Η γλώσσα των κατοίκων της γειτονικής χώρας ανήκει στην ομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών, και δεν έχει καμία σχέση με τα ελληνικά.
Ο γειτονικός ορισμός «σλαβομακεδονική» φυσικά δεν είναι αποδεκτός αφού δεν αποτελεί μείγμα των σλαβικών και των μακεδονικών δηλαδή των ελληνικών. Κοιτώντας την καταγωγή, οι σημερινοί κάτοικοι είναι πρόγονοι σλαβικών φυλών, που εποίκησαν την περιοχή τον 6ο μ.Χ.αι., πράγμα που καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε σύνδεση με τους Μακεδόνες. Όσο για τα ήθη και τα έθιμα, νομίζω είναι αυτονόητο πως δύο λαοί, που δεν είχαν επαφή, δεν γίνεται να αντάλλαξαν πολιτισμικά στοιχεία. Το συμπέρασμα από την ανάλυση του πρώτου ορισμού είναι πως οι γείτονες είναι Σλάβοι και ουδεμία σχέση, έχουν με τους Έλληνες όπως αποκαλούν τον εαυτό τους οι μακεδόνες από αρχαιοτάτων χρόνων. Θεωρώ λοιπόν, πως κατάλληλο όνομα για την χώρα αυτή είναι το «Σλαβηνία», το όνομα δηλαδή με το οποίο τους αποκαλούσαν οι βυζαντινοί.
Ας εξετάσουμε τώρα και τον δεύτερο ορισμό της Γαλλικής σχολής, (τον οποίο χρησιμοποιούν τα σύγχρονα κράτη και προσωπικά τον προτιμώ) σύμφωνα με τον οποίο, τα κριτήρια (υποκειμενικά) προσδιορισμού του έθνους είναι η εθνική συνείδηση, η αποδοχή μιας ιστορικής κληρονομιάς και η προσπάθεια διαφύλαξης και περεταίρω ανάπτυξης της. Με τα παραπάνω κριτήρια, από τη στιγμή που οι γείτονες επιλέγουν ως ιστορική τους κληρονομιά τους αρχαίους μακεδόνες αντί τους σλάβους και αφού προσπαθούν να τη διαφυλάξουν και να την αναπτύξουν με αγάλματα και ονοματοδοσίες οδών, ας ενταχθούν γεωγραφικά με την Ελλάδα και ας αφομοιωθούν πληθυσμιακά όπως έγινε με τους αρβανίτες και τους βλάχους.
Τέλος, ας μου εξηγήσει κάποιος, τα προτεινόμενα ονόματα Νέα, Βόρεια και Άνω Μακεδονία. Δηλαδή, η Μακεδονία, δεν είναι η μια της Ελλάδας όπως όλος ο κόσμος ξέρει; Δηλαδή, υπάρχουν αλύτρωτοι μακεδόνες; δηλαδή, οι γείτονες Άνω, Μέσα, Έξω, Βόριοι, Νέοι κτλ Μακεδόνες, έχουν κάθε δικαίομα να διεκδικήσουν την ένωση των δύο Μακεδονιών;
Y.Γ. Εύχομαι, όταν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις να ΜΗΝ ευχαριστήσουμε ξανά τους «φίλους αμερικάνους». Και μια παράκληση, να μην συνδέουμε τους πατριώτες με τους εθνικιστές και τους φασίστες, γιατί, μην ξεχνάτε πως οι πατριώτες πολέμησαν, οι εθνικόφρονες και οι φασίστες ήταν δοσίλογοι και ταγματασφαλίτες.
* φοιτητής του τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας ΔΠΘ.
