Του Μανόλη Ντουντουνάκη
Είναι γεγονός, παρότι δεν έχει αναδειχτεί ιδιαίτερα, ότι η οικονομική κρίση που ζούμε, είναι συνέπεια της ηθικής κρίσης, που δημιούργησε, κυρίως, η παντοκρατορία του ΠΑΣΟΚ τις προηγούμενες δεκαετίες. Ο νεοπλουτισμός, η αδιαφορία για οτιδήποτε πνευματικό και μεγαλόπνοο, ο συνδικαλισμός αλλά «ΠΑΣΚΕ» κλπ οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Απόλυτος εκφραστής της ηθικής κατάπτωσης, μέχρι πρόσφατα, ήταν η αλαζονεία, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, του μέχρι πρόσφατα αρχηγού κ. Ε.Βενιζέλου. Όμως η ηθική κρίση έχει διαπεράσει, δυστυχώς, μεγάλομέρος της κοινωνία και έχει διαποτίσει ιδιαίτερα όσους με τον ένα ή άλλο τρόπο άσκησαν εξουσία από οποιαδήποτε θέση ευθύνης.
Μας κατηγορούν, οι εναπομείναντες στο ΣΥΡΙΖΑ, ότι φύγαμε από ιδιοτέλεια, όταν διαπιστώσαμε ότι δεν είναι εφικτό να ικανοποιηθούν οι όποιες φιλοδοξίες μας. Όμως σχεδόν όλοι όσοι φύγαμε από το ΣΥΡΙΖΑ για διαφόρους λόγους, και σε διαφορετικούς χρόνους,, φύγαμε από «τσίπα», αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.Βέβαιαδε μπαίνουμε όλοι στο ίδιο καλάθι. Θυμάμαι για παράδειγμα, τον κ. Κορωνάκη στο ιδρυτικό Συνέδριο να καθυβρίζει κυριολεκτικά το τότε σ. Λαφάζανη, και να δρα ως προσωπική ασπίδα του κ. Τσίπρα.
Παρατηρούμε λοιπόν, σήμερα, που δεν τους ενοχλούμε πια με τη κριτική μας στο κόμμα, πως έχει πια ολοκληρωθεί η στροφή στη νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία, και πως η υποταγή και η υπόκλιση στον «Μερκελισμο» τους έχει γίνει, δεύτερη φύση. Το «κοπέλι» του 15-μελους, γένημμα θρέμμα της πασοκικής αλαζονείας, αυθάδειας και ανηθικότητας κυβερνά πια το τόπο, μαζί με όσους έκριναν ότι το «μέλι» είναι πιο γλυκό από πίστη σε ιδέες, ιδεολογίες και τον αυτοσεβασμό και την εντιμότητα. Σε αυτή τη παρέα προστέθηκαν αρκετοί δήθεν «ακομμάτιστοι» αλλά και επιφανή μεμονωμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Κυρίαρχη ιδεολογία η άλωση της κρατικής μηχανής και κυρίαρχος στόχος η αέναη παραμονή στην εξουσία χωρίς αρχές, ιδεολογίες και στόχους.
Τους βλέπουμε να υπογράφουν μνημόνια που προϋποθέτουν δραστική μείωση στις συντάξεις αρχικά και στους μισθούς στη συνέχεια, και μετά να δημιουργούν το πιο αντιεπενδυτικο περιβάλλον στο κόσμο για να περισώσουν «κάπως» συντάξεις και μισθούς για μια τριετία, μέχρι να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους.
Βλέπουμε την παραμονή του δημοψηφίσματος στην Μεγάλη Βρετανία, το πρωθυπουργό στο Ευρωκοινοβούλιο , να υπερασπίζεται με θερμή το Bremain καιτις γερμανικές θέσεις,, όπως απαιτούν οι Γερμανοί «αφεντάδες».. Αλλά ακόμα και μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος δε τόλμησε να μιλήσει για το πολύ χρήσιμο και ηχηρό «χαστούκι» στη Γερμανοκρατουμενη Ευρώπη – δυνάστη μας, που θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους της γερμανοκρατουμενης Ευρώπης.
Τους βλέπουμε να ξεπουλούν τα πάντα,να αλλάζουν ιδεολογίες και οράματα χωρίς ντροπή, με την ίδια ευκολία που το φίδι αλλάζει το δέρμα του, ετσι όπως και Χανιώτης μεγαλουπουργος της κυβέρνησης άλλαξε στις καθημερινός του εμφανίσεις το μαύρο, με στάμπα μπλουζάκι, με το μαύρο με ρίγα κουστούμι., Βλέπουμε, πια, την κατάντια των Δρίτσα (λιμάνι Πειραιά), Σκουρλετη (Ελληνικός Χρυσός) και πολλών άλλων. Υμνητές, οπαδοί και υπερασπιστές,πια, της COSCO, της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, της FrankfurtAirport, του Λάτση και πολλών άλλων καρχαριών – μεγαλοεπενδυτών.
Όμως το ζητούμενο είναι η ανάταση της χώρας. Η χώρα μέσα από τη παιδεία και με τη νεολαία της, οφείλει να ξαναβρεί στόχους, ιδεολογίες, πορεία και να προχωρήσει σε επανεκκίνηση από μηδενική βάση