Eίναι αυτό το παράδοξο που με γλαφυρό τρόπο περιέγραψε ο Gilbert Chesterton το μακρινό 1906 στα εικονογραφημένα “Νέα του Λονδίνου”. Έγραφε, σε ένα από τα πολλά κείμενα που έγραψε για το νόημα των Χριστουγέννων, ότι τα Χριστούγεννα έχουν κτιστεί πάνω σε ένα όμορφο και σκόπιμο παράδοξο: το ότι η γέννηση του άστεγου θα πρέπει να γιορτάζεται μέσα σε κάθε σπίτι.
Αυτό το παράδοξο το ζούμε σήμερα με μεγαλύτερη ένταση. Εν μέσω πανδημίας καλούμαστε να γιορτάσουμε τη γέννηση του Χριστού μέσα στα σπίτια μας, αναγκαστικά λόγω των απαγορεύσεων στις μετακινήσεις που έχουν τεθεί. Περιορισμοί που έχουν τεθεί κι εντός των σπιτιών αφού μπήκαν όρια στο πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί η γιορτή, με ποιο αριθμό ανθρώπων, για ποια χρονική διάρκεια.
Σίγουρα, ο διάσημος Άγγλος συγγραφέας δεν είχε αυτό στο μυαλο του περιγράφωντας το παράδοξο των Χριστουγέννων, ότι δηλαδή ο Χριστός γεννήθηκε σε μια σπηλιά, άστεγος, για να γλυτώσει από τον θάνατο που θα σήμαινε η παραμονή του σε κάποιο σπίτι, ενώ σήμερα καλούμαστε να μείνουμε μέσα στα σπίτια ώστε να διαφυλάξουμε την υγεία εμάς και αυτών των ανθρώπων που αγαπάμε.
Μέσα από τα σπίτια μας, καλό είναι, ειδικά μέσα στην πανδημία να μην ξεχνάμε ότι γιορτάζουμε τη γέννηση ενός άστεγου. Σήμερα που οι άστεγοι, και οι άνθρωποι που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, οι φτωχοί και άρρωστοι αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο από την πανδημία, τόσο όσο αφορά την υγεία τους, όσο και την επιβίωσή τους.
Οι φτωχοί, οι άστεγοι, πολλαπλασιάστηκαν εν μέσω πανδημίας σε όλο τον κόσμο. Η πανδημία αφήνει πίσω της έναν κόσμο πολύ μεγαλύτερων ανισοτήτων.
Φέτος που γιορτάζουμε με τέτοιο ιδιαίτερο τροπο τα Χριστούγεννα, ας σκεφτούμε λίγο περισσότερο το παράδοξο του να γιορτάζουμε τη γέννηση ενός άστεγου μέσα σε κάθε σπίτι.
Χρόνια πολλά σε όλους.
