Tο Πολυτεχνείο Κρήτης, με επιστημονικά υπεύθυνη τη Βασιλική Γεροπάντα, έγινε επίσημα μέλος του Παγκόσμιου Δικτύου Πανδημίας (Global Pandemic Network-GPN). Το GPN είναι μια διεθνής ψηφιακή κοινότητα από επιστήμονες, ακαδημαϊκούς και συναφείς μελετητές που προωθεί την διεπιστημονική έρευνα και ανάπτυξη ερευνητικών έργων σχετικά με τα κύρια θεσμικά, κοινωνικά, νομικά, χωρικά και οικονομικά ζητήματα που συνδέονται με τις περιπτώσεις διαχείρισης, ανάκαμψης και προφύλαξης των πόλεων από πανδημίες. Τη συγκεκριμένη περίοδο, πραγματοποιεί δραστηριότητες για ανταλλαγή γνώσεων, βέλτιστων πρακτικών και παραγωγή καινοτομίας σχετικά με θέματα διαχείρισης της πανδημίας COVID-19.
Στόχοι του GPN είναι:
- η ένωση και ενσωμάτωση των εθνικών παρατηρητηρίων των χωρών,
- η παρουσίαση και επεξήγηση των παρεμβάσεων και πολιτικών που υιοθετούνται σε υπερεθνικό επίπεδο στις συμμετέχουσες χώρες,
- η προώθηση εταιρικών σχέσεων για ερευνητικά έργα ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων,
- η παροχή γνώσεων σχετικά με βέλτιστες πρακτικές και η ενίσχυση της θεσμικής ικανότητας διαχείρισης της COVID-19,
- η παραγωγή καινοτόμων στρατηγικών αντιμετώπισης, διαχείρισης και ανάκαμψης των πόλεων.
Η Βασιλική Γεροπάντα, Επίκουρη Καθηγήτρια της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, είναι η εκπρόσωπος της Ελλάδας στο δίκτυο GPN και Επιστημονικά Υπεύθυνη δύο τομέων: “Πόλεις” (Cities) και “Ψηφιακές Kοινότητες” (Digital Society). Στον τομέα “Πόλεις”, ηγείται ερευνητικών δραστηριοτήτων για την χάραξη αστικών πολιτικών σε σχέση με την επίτευξη της αστικής υγείας και αστικής ευζωίας από την οπτική του σχεδιασμού. Στον τομέα “Ψηφιακές Κοινότητες” ηγείται ερευνητικών δραστηριοτήτων που αφορούν Έξυπνες πόλεις, Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών και Τεχνητή Νοημοσύνη για την πανδημική πόλη (χρήση στρατηγικών έξυπνων πόλεων, πιλοτικά προγράμματα, πειράματα και έλεγχο συναφών αναλυτικών και ηθικών προκλήσεων που προκύπτουν).
Ως συμμετέχον Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο Κρήτης θα έχει πρόσβαση στις δραστηριότητες όλων των τομέων του δικτύου. Ο κάθε τομέας, από τους συνολικά 11, βασίζεται σε συνέργειες και συνεργασίες, ώστε μέσα από αναφορές, συναντήσεις και σεμινάρια να δημιουργήσει ερευνητικές προτάσεις και έργα.