Έφυγε τα ξημερώματα από τη ζωή ο διακεκριμένος ομότιμος καθηγητής Αστροφυσικής του ΑΠΘ Γιάννης Σειραδάκης.
Ο Γιάννης Σειραδάκης, ήταν μέλος της διεθνούς ερευνητικής ομάδας, η οποία πρωτοστάτησε στην πρόσφατη διερεύνηση και αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων. Από το 2007 και μετά, είχε δώσει περισσότερες από 200 επιστημονικές ή εκλαϊκευτικές διαλέξεις στη χώρα μας και στο εξωτερικό με θέμα τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Γεννήθηκε στα Χανιά. Τις εγκύκλιες και τις πανεπιστημιακές σπουδές του (πτυχίο Φυσικής) τις τελείωσε στην Αθήνα. Οι μεταπτυχιακές σπουδές του (MSc. και PhD) στην Αστρονομία, έγιναν στo Πανεπιστήμιο του Manchester στη Βρετανία.
Είχε εργαστεί ερευνητικά στο Max-Planck-Institüt für Radioastronomie (Βόννη), στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο San Diego. Το 1985 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και το 1995 εξελίχθηκε στη θέση του καθηγητή, θέση που κατείχε έως τη συνταξιοδότησή του, στις 31 Αυγούστου 2015.
Εκανε έρευνες για την Αρχαιοαστρονομία
Το Δεκέμβριο 2015, με απόφαση της Συγκλήτου, του απονεμήθηκε ο τίτλος του ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ. Στα ερευνητικά ενδιαφέροντά ήταν οι μελέτες σχετικές με Αστέρες Νετρονίων, Ουδέτερο Υδρογόνο σε γαλαξίες, το Κέντρο του Γαλαξία μας, Μεταβλητούς Αστέρες, Ήλιο, Σελήνη και Αρχαιοαστρονομία.
Δημοσίευσε μόνος του ή σε συνεργασία τρία διδακτικά βιβλία, άλλα βιβλία σχετικά με την αστρονομία, άρθρα σε συνέδρια και συνολικά πάνω από 100 πρωτότυπες ερευνητικές (κυρίως) και άλλες εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά ή τόμους.
Είχε επιβλέψει διδακτορικές διατριβές, έχει οργανώσει ή συμμετάσχει σε πολλά διεθνή συνέδρια και έχει εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε διεθνή ψηφίσματα και μεγάλα ευρωπαϊκά δίκτυα (OPTICON, ILIAS, CRAF, κ.α.) και συμμετείχε ως μέλος ή πρόεδρος σε πολλές εθνικές ή διεθνείς επιτροπές ή ερευνητικά προγράμματα.
Σύλλογος αποφοίτων ΑΠΘ για τον αστροφυσικο
Την οδύνη του για την απώλεια του ομότιμου καθηγητή Αστρονομίας, Γιάννη Σειραδάκη εκφράζει με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Αποφοίτων Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
«Ο Γιάννης Σειραδάκης έφυγε σήμερα για τα άστρα που τόσο αγάπησε. Τα άστρα και τους φοιτητές του. Αλλά και τον κόσμο που με πάθος συμμετείχε στις ομιλίες του. Εξαιρετικός επιστήμονας, σεμνός άνθρωπος, γοητευτικός ομιλητής , ξεχωριστός από κάθε άποψη. Θα λείψει σε όλους μας και κυρίως στους νέους ανθρώπους. Θα τον θυμόμαστε πάντα. Καλό ταξίδι Γιάννη Σειραδάκη. Και όπως μας είπες στην τελευταία εκδήλωση του Συλλόγου: Θα μας βλέπεις από τα άστρα. Θα σε βλέπουμε και εμείς Γιάννη. Καλό ταξίδι» τονίζεται στην ανακοίνωση του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Αποφοίτων Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Πρύτανης ΑΠΘ για αστροφυσικό
Την απώλεια ενός διακεκριμένου στελέχους του, που προσέδωσε την ουσιαστική έννοια στους όρους ακαδημαϊκός δάσκαλος, ερευνητής και άνθρωπος θρηνεί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τόνισε ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Νίκος Παπαϊωάννου, σε δήλωσή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τον θάνατο του διακεκριμένου αστροφυσικού Γιάννη Σειραδάκη.
«Ο καθηγητής Γιάννης Σειραδάκης υπήρξε ένα διακεκριμένο στέλεχος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά και της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Καθηγητής Αστροφυσικής στο Τμήμα Φυσικής και στη συνέχεια ομότιμος καθηγητής διακρίθηκε για την επιστημονική του κατάρτιση. Πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων και ξένων επιστημόνων που ασχολήθηκε ουσιαστικά με τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων» δήλωσε ο πρύτανης του ΑΠΘ.
«Διακρίνονταν για την ευγένεια και την πραότητά του, τόσο ως ακαδημαϊκός δάσκαλος, όσο και ως άνθρωπος. Ο εκλιπών τίμησε με την παρουσία του το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης προσδίδοντας την ουσιαστική έννοια στους όρους ακαδημαϊκός δάσκαλός ερευνητής και άνθρωπος. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει!» επισήμανε ο κ. Παπαϊωάννου.
https://www.youtube.com/watch?v=2ZE4dp8bwI0
Διαβάστε ένα εξαιρετικό άρθρο της Χρύσας Νάνου, στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής», στις 10 Οκτωβρίου του 2010.
Ο Γιάννης Σειραδάκης εξηγεί στον συντάκτη του «Humanstories», Στέλιο Μοσχούλα, για το «χάος και την αταξία» και για τη «ζωή και το θάνατο»!
«ΤΟ ΧΑΟΣ – ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ – ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Στην ερώτηση τι σας γύρισε πίσω, στην Ελλάδα, ενώ μπορούσατε να είστε καθηγητής σε μεγάλα Πανεπιστήμια της Αγγλίας ή της Αμερικής, η απάντηση είναι συγκεριμένη: «Η ίδια η Ελλάδα… Δηλαδή η χώρα, οι άνθρωποί της, ο ουρανός, το περιβάλλον, τα ωραία τοπία και λίγο ίσως κι η ανοργανωσιά της. Μην ξεχνάμε ότι η πλήρης οργάνωση είναι βαρετή. Αν κάποιος είναι πλήρως οργανωμένος, αν χτυπάει το ίδιο καρφί μέρα – νύχτα, αν ξέρει τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή, αν γνωρίζει ότι το λεωφορείο του θα έρθει ακριβώς την ώρα που πρέπει, κάπου είναι αδιάφορος για τη ζωή του. Πέρα από τα διάφορα αισθήματα που μας χαρακτηρίζουν, έχουμε και την περιέργεια που μας κάνει να αναζητούμε τον κόσμο και τις ομορφιές του, προσπαθώντας να τον καταλάβουμε.
»Το χάος κατά τη γνώμη μου είναι συνώνυμο με την ελευθερία. Μάλιστα στη φυσική το λέμε «βαθμός ελευθερίας». Ενα σύστημα που έχει πολλούς βαθμούς ελευθερίας, είναι πολύ πιο ελεύθερο κι έχει περισσότερες λύσεις, δηλαδή είναι πιο χαοτικό. Να σας το εξηγήσω και με έναν τεχνικό όρο που χρησιμοποιούμε στη φυσική, ότι έχουμε μεγαλύτερη εντροπία. Μια αρχαία πολύ όμορφη λέξη μάς δίνει το βαθμό τους χάους που έχει ένα σύστημα».
Πώς, όμως, είναι η ζωή ενός ανθρώπου που έχει δει τόσα καινούργια πράγματα, τόσους διαφορετικούς πλανήτες κ.α… Πώς προσγειώνεται, μετά την παρακολούθηση από νέας γενιάς τηλεσκόπεια, ξανά στην πραγματικότητα της Ελλάδας; Ο ίδιος μας εξηγεί: «Μη νομίζετε ότι είναι πολύ διαφορετική η ζωή ενός καλλιτέχνη κι ενός ερευνητή. Κι οι δύο βλέπουμε τον κόσμο και προσπαθούμε να τον καταλάβουμε. Ο καλλιτέχνης προσπαθεί να τον αποτυπώσει κι ένας επιστήμονας προσπαθεί να βρει τις ομορφιές και την απλότητά του. Αν υπάρχουν δύο θεωρίες, η μια περίπλοκη κι η άλλη απλή, το πιο πιθανό είναι η απλή να ισχύει τελικά».
«Ποια είναι η άποψή σας για το θάνατο;»… Κι απαντάει: «Δε γνωρίζω τι συμβαίνει μετά το θάνατο. Ομως δε μας φοβίζει ο ίδιος ο θάνατος, αλλά η πορεία προς αυτόν. Αν είναι δηλαδή πολύ πιο σύντομη κι όχι επώδυνη, τότε δε νομίζω να μας φοβίζει κάτι περισσότερο. Θα ήθελα να δω τι συμβαίνει μετά θάνατο, όμως είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε».
Ο Γιάννης Σειραδάκης κι η «βόλτα» του στους πλανήτες του ΝΟΗΣΙΣ.
Η ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΕΙΡΑΔΑΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΙ Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Ο Γιάννης Σειραδάκης, το 2005, βραβεύτηκε με το «Ντεκάρ» (Descartes) στη Βασιλική Εταιρία της Βρετανίας διότι η ομάδα του διερεύνησε τους αστέρες νετρονίων και βρήκε πάρα πολλά καινούργια «πάλσαρς» που περιστρέφονται με απίστευτες ταχύτητες. Το γρηγορότερο περιστρέφεται με 1.716 φορές το δευτερόλεπτο παρά τη μάζα του που είναι όπως του ήλιου, δηλαδή 2 εκ. φορές πιο μεγάλη από τη μάζα της Γης. Το αργότερο «πάλσαρ» περιστρέφεται μια φορά κάθε εννιά δευτερόλεπτα, έτσι οι παλμοί που εκπέμπονται «πάλσαρς» (από μια συχνότητα πιο υψηλή από του πενταγράμμου, έως πολύ χαμηλότερες) μοιάζουν σαν μια ορχήστρα με πολλά όργανα μουσικής των «πάλσαρς».
«Σε μια συνέντευξη που έδωσα στη Μ. Βρετανία για το βραβείο «Ντεκάρ» με ρώτησαν αν θέλω να μιλήσω – στην ειδική εκδήλωση στη Βασιλική Εταιρία – στα αγγλικά ή στη γλώσσα μου. Μίλησα στα ελληνικά σε ένα μεγάλο αμφιθέατρο με φόντο το τεράστιο ράδιο-τηλεσκόπιο κι ήταν μεγάλη η έκπληξή μου, αφού ακούστηκαν εκεί τα πρώτα λόγια της όλης εκδήλωσης στην ελληνική γλώσσα. Θυμίζουμε ότι πρώτος πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας ήταν ο Νεύτωνας κι ότι μέχρι σήμερα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες και γνωστότερες εταιρίες επιστημών στον κόσμο», επισήμανε.
Πώς, όμως, ξεκίνησε την επιστήμη, την οποία υπηρετεί μέχρι σήμερα με αγάπη κι απόλυτη αφοσίωση; «Ουσιαστικά η καριέρα μου ξεκίνησε ως ράδιο-αστρονόμος. Ασχολήθηκα με μεγάλα ράδιο-τηλεσκόπια, τότε τα δύο μεγαλύτερα στον κόσμο ήταν ένα στη Μ. Βρετανία (με κεραία δορυφορική) με διάμετρο 76 μέτρων και το άλλο των 100 μέτρων κοντά στη Βόννη. Με αυτά διερευνούσαμε τον χώρο γύρω μας, τον ουρανό… Ειδικότητά μου ήταν να βρίσκω «πάλσαρς», δηλαδή αστεράκια συμπυκνωμένα. Για να καταλάβετε πόσο πυκνά είναι, ένα κυβικό εκατοστό της ύλης αυτών των αστέρων νετρονίων ζυγίζει πολύ περισσότερο από τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων που υπάρχουν στην επιφάνεια της γης μας».
ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΣΥΡΤΑΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ
«Χαίρομαι πολύ που βρισκόμαστε στο ΝΟΗΣΙΣ, στην αίθουσα Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας και στο Πλανητάριο και για έναν επιπρόσθετο λόγο, πέρα από την αξία της παρουσίας μας σε τέτοιους χώρους… Οταν ήμουν μεταπτυχιακός φοιτητής στη Βρετανία κι επειδή δεν υπήρχαν τα χρήματα για να συνεχίσω τις σπουδές μου, εργάστηκα ως χειριστής πλανηταρίου. Από εκεί ξεκίνησε η αγάπη μου για τα Πλανητάρια κι έτσι το 1993 κατέθεσα μια ολοκληρωμένη πρόταση για την κατασκευή ενός Πλανηταρίου στη Θεσσαλονίκη. Βέβαια τότε δεν προχώρησε, θα έμεινε μάλλον στα συρτάρια κάποιου υπουργείου, όμως αργότερα κατάφερε – το τότε Τεχνικό Μουσείο Θεσσαλονίκης – να ξεκινήσει (πιθανότατα) με αυτήν την πρόταση και να την εξελίξει τρομαχτικά, με την υποδομή που διέθετε. Ετσι έφτιαξε αυτό το ίδρυμα επιστημών και τεχνολογιας που ονομάζεται ΝΟΗΣΙΣ», ανέφερε ο κ. Σειραδάκης με συγκίνηση στο πρόσωπό του και παράλληλα την χαρά ζωγραφισμένη στα μάτια του για την υλοποίηση ενός τόσο σημαντικού έργου για την χώρα μας.