Γιατί; Γιατί ο «κωμικός» Ζελένσκυ αποφάσισε ν’ αλλάξει ρόλο. Να μετατραπεί σε πρόθυμη, θλιβερή μαριονέτα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Χωρίς η χώρα του ν’ ανήκει στις συμμαχίες αυτές!
Χιλιάδες, εφηβικά κορμιά στο χώμα. Χιλιάδες ξανθοί άγγελοι! Πριν, χιλιάδες μελαχρινοί άγγελοι στο χώμα! Στο Ιράκ, στο Ιράν, στη Συρία, στη Λιβύη.
Τα νήματα της μαριονέτας των πολέμων τα κινεί η ίδια πάντα θλιβερή Συμμαχία.
Για να «ανακατεύει» τον κόσμο.
Για να πλουτίζουν οι βιομήχανοι παραγωγής όπλων!
Πού θα τα πουλούν, αν επικρατεί στον κόσμο ειρήνη;
Οι συμμαχίες αυτές σαν κροκόδειλοι χύνουν δάκρυα για τον πόλεμο ενώ τον έχουν προετοιμάσει, κατευθύνει και πραγματοποιήσει.
Χρησιμοποιώντας τον εκάστοτε πρόθυμο, άμυαλο, φιλόδοξο, απερίσκεπτο «Ζελένσκυ».
Χιλιάδες τώρα νεανικά κορμιά Ρώσων, Ουκρανών, στο χώμα.
Χιλιάδες όνειρα θαμμένα.
Χιλιάδες μάνες, σβησμένες και αυτές για πάντα, ζωντανές νεκρές για πάντα!
Γιατί;
Γιατί ο Ζελένσκυ αποφάσισε ν’ αλλάξει ρόλο.
Τον έπεισαν πως ο ρόλος του κωμικού ηθοποιού ήταν λίγος γι’ αυτόν.
Τον έπεισαν αντί για γέλιο να προσφέρει στο κοινό του δάκρυα, πόνο.
Τον έπεισαν πως η τραγωδία του ταιριάζει περισσότερο.
Και αποφάσισε, να παρουσιαστεί στο κοινό του, παίζοντας «Τραγωδία».
Τον έπεισαν, να αθετήσει συμφωνίες σημαντικές για την τύχη του κόσμου, τον έπεισαν ν’ αλλαξει όχι μόνο τον δικό του ρόλο, αλλά και της χώρας ολόκληρης.
Και αντί η χώρα του να παραμείνει σύμβολο Ειρήνης και φιλίας και γέφυρα αδελφοσύνης ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, αποφάσισε να γίνει θλιβερή μαριονέτα και ν’ αλλάξει το ρόλο της.
Αποφάσισε να την μετατρέψει σε εργαλείο του ΝΑΤΟ για να χρησιμοποιηθεί εναντίον του λαού της Ρωσίας.
Αυτή θα ήταν η εξέλιξη της ένταξης της ουδέτερης Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό αθέτησε την συμφωνία.
Ο Ζελένσκυ δεν συνειδητοποιεί την πραγματικότητα. Νομίζει πως παίζει θέατρο. Πως παίζει τώρα τραγωδία. Μόνο, που τα νήματα, που κινούν αυτή τη θλιβερή μαριονέτα θα παρασύρουν τον κόσμο ολόκληρο σ’ ένα τρομακτικό τέλος.
Αν συνεχίσουν…
Αν δεν συνειδητοποιήσει πως αυτή η τραγωδία θα είναι η τελευταία της ζωής του με απρόσμενες επιπτώσεις στον κόσμο ολόκληρο.
Ίσως να παίζει τώρα την τραγωδία του κόσμου ολόκληρου! Γι’ αυτό νοιώθει τραγικά σπουδαίος.
Και αυτοκαταστρέφεται.
Και μας καταστρέφει! Όλους!
Άννα Κωνσταντουδάκη Αγγελάκη
Υστερόγραφο: Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως οι Νατοϊκοί εξετέλεσαν τον μικρότερο γυιό του Καντάφι.
Ήταν 20-22 χρονών.
Στεκόταν όρθιος. Γύρω του στέκονταν Αμερικανοί πεζοναύτες και γελούσαν, απολαμβάνοντας τις τελευταίες στιγμές ενός νέου ανθρώπου. Άοπλου, άμαχου.
Τα μαλλιά του μακρυά, μαύρα, έπεφταν στους ώμους του. Τα μάτια του μαύρα κατάμαυρα, δεν θα ξεχάσω ποτέ την έκφραση στα μάτια του. Ανείπωτη θλίψη, αλλά ούτε ένα δάκρυ.
Του ‘δωσαν ένα τσιγάρο και του ‘παν: «Μόλις το καπνίσεις θα σε σκοτώσομε».
Το άκουσα στην τηλεόραση εμβρόντητη. Πώς είναι δυνατόν σκέφτηκα. Τόση βαρβαρότητα;
Είναι και αυτοί νέοι που απολαμβάνουν τον θάνατό του, που διασκεδάζουν. Πώς μπορούν;
Στεκόταν όρθιος, με ανείπωτη θλίψη στο βλέμμα, αλλά περήφανος, πολύ περήφανος!
Δεν έτρεμε, δεν έκλαιγε, δεν εκλιπαρούσε.
Ρουφούσε με λαχτάρα τις τελευταίες ρουφηξιές του τσιγάρου του και έπειτα τα όπλα των γάζωσαν.
Ζωντανά τα αναμετέδιδε η τηλεόραση. Αυτό δεν ήταν έγκλημα πολέμου;
ΑΚΑ