Στον «έρωτα» δεν φτάνει να ποθείς αλλά να έχεις και τις δυνάμεις
Δεν παρήλθε χρόνος πολύς από τότε που η κυρία Μέρκελ επισκέφθηκε εντελώς ξαφνικά την Κύπρο.
Πήγε στο νησί με δική της πρωτοβουλία ή εκτελώντας διαμεσολαβητική αποστολή των παραδοσιακών συμμάχων της Γερμανίας; Και τι συζήτησε με τον Πρόεδρο Χριστόφια;
Τελικά σε ποιες πλάτες στηρίζονται οι Μεμετίσκοι, για να πουλάν απροκάλυπτα νταηλίκια απειλώντας θεούς και δαιμόνους;
Ας υποθέσομε πως η σημερινή Τουρκία καταφέρει να γίνει ιδιοκτήτης των ενεργειακών πηγών του Αιγαίου και στην συνέχεια των Τουρκόφωνων περιοχών της Κεντρικής Ασίας.
Να γίνει δηλαδή ένας ενεργειακός κολοσσός και να συνδεθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με την Ευρώπη.
Μια Ευρώπη όπου κυριαρχούν οι παραδοσιακοί της σύμμαχοι που και τώρα σιωπηρά την στηρίζουν, όπως την στήριζαν και στο παρελθόν ενάντια στις θυσίες των Κρητικών να ελευθερωθούν και να ενωθούν με την Μητέρα Πατρίδα.
Εδώ μιλάμε για πολύ χοντρό παιχνίδι.
Βέβαια, δεν αποκλείεται οι Αμερικανοί να κάνουν τα στραβά μάτια, αφού προηγουμένως δεσμεύσουν τους Μεμετίσκους αποσπώντας τους από την αγκαλιά της κυρίας Μέρκελ.
Εδώ μιλάμε για πολύ χονδρό παιχνίδι επαναλαμβάνω.
Και η Αρκούδα του Πούτιν, τι κάνει η Αρκούδα;
Δυο ρωσικά πυρηνικά υποβρύχια κατευθύνονται στο Αιγαίο, ενώ ένα αντιτορπιλλικό ύστερα από «πρόσκληση» του Δημάρχου Ρόδου, επισκέπτεται σύντομα το νησί, για να «ψυχαγωγηθεί» όπως λένε, το πλήρωμα του.
Ο κ. Νταβούτογλου, μου φαίνεται, παίζει ένα εξαιρετικά επικίνδυνο παιγνίδι, χωρίς να έχει εν προκειμένω ούτε τα κότσια ούτε την πείρα.
Τι φοβάμαι;
Φοβάμαι τα σικέ παιγνίδια, γιατί αποκλείεται αυτός ο σαματάς να περιορίζεται στο Ελληνικό Αιγαίο και στα χρυσοφόρα ύδατα της Κύπρου.
Θέλουν δεν θέλουν οι πρωταγωνιστές του παιγνιδιού θα μεταφέρουν τον «χορό» τους και στην Κεντρική Ασία, για την οποία ενδιαφέρονται και Ρώσοι, και Ιάπωνες, και Κινέζοι, και Ινδοί οσονούπω.
Βλέπω τον Νταβούτογλου να κλαίει, γιατί δεν είναι για τους ώμους του ένα τόσο μεγάλο βάρος.
Στον «έρωτα» δεν φτάνει να ποθείς, αλλά να έχεις και τις δυνάμεις.
ΦΩΤΗΣ
