Στην… πεπατημένη συνταγή λιτότητας, αλλά με κάποιες… «νέες» ιδέες, που μπορεί και να σοκάρουν, κινείται για άλλη μια φορά η έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, προτείνοντας – μεταξύ άλλων – μείωση του αφορολόγητου, περιορισμό των φοροαπαλλαγών και… «fat tax», δηλαδή, υψηλή φορολόγηση σε προϊόντα που επιβαρύνουν την υγεία.
Ειδικά γι’ αυτό το τελευταίο, ο ΟΟΣΑ προτείνει τη σταδιακή κατάργηση εξαιρέσεων από τον τυπικό συντελεστή ΦΠΑ και την αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης («fat tax») σε προϊόντα που βλάπτουν τη δημόσια υγεία, όπως τα τσιγάρα και την επιβολή ΕΦΚ σε τρόφιμα πλούσια σε λίπη, ζάχαρη και αλάτι. Το ποια θα μπουν σε αυτή την κατηγορία και πώς θα επηρεάσουν πράγματι τις διατροφικές συνήθειες είναι ένα τεράστιο θέμα, καθώς υπό αυτή την οπτική περίπου τα περισσότερα προϊόντα και τροφές, είναι δυνατόν να αυξηθούν λόγω (ή και με π[πρόσχημα) της υψηλής φορολογίας.
Αλλά εκεί που καταφέρνει να σοκάρει ξανά ο ΟΟΣΑ είναι η περαιτέρω μείωση του αφορολογήτου. Ο Οργανισμός σημειώνει ότι το ισχύον που είναι στα 10.000 ευρώ, είναι υψηλό, αντιστοιχεί στο 61% του μέσου ετήσιου εισοδήματος, απαλλάσσει από τον φόρο εισοδήματος σχεδόν τα μισά ελληνικά νοικοκυριά και «στενεύει» τη φορολογική βάση. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΟΟΣΑ προτείνει τη σταδιακή μείωση του αφορολόγητου, συνοδευόμενη από μέτρα ενίσχυσης των χαμηλών εισοδημάτων, όπως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, εκτιμώντας ότι κατ’ αυτό τον τρόπο θα διευρυνθεί η φορολογική βάση, θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα και θα υπάρξει πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών.
Παράλληλα, ο ΟΟΣΑ βάζει στο στόχαστρο της φοροαπαλλαγές για συνταξιούχους, τις προσωπικές και οικογενειακές εκπτώσεις στον φόρο εισοδήματος π.χ. για ιατρική περίθαλψη ή δαπάνες σε επαγγελματίες και τις φορολογικές απαλλαγές για εισοδήματα από ενοίκιο (παρόμοιες προτάσεις έχει καταθέσει στο παρελθόν και ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας), ενώ επισημαίνει ότι οι ως τώρα μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών δεν ήταν αποτελεσματικές, καθώς θα έπρεπε να ήταν στοχευμένες στους χαμηλόμισθους.
Επίσης, ο Οργανισμός προτείνει τη μεταρρύθμιση των επιδομάτων ανεργίας, ώστε να συνδέονται με τις αποδοχές στο παρελθόν και να αυξηθεί η διάρκειά τους με βάση το ιστορικό καταβολής εισφορών, βελτιώνοντας παράλληλα τα κίνητρα για εργασίας, την ενοποίηση των διαφόρων προγραμμάτων στήριξης για νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα και απλοποίηση των όρων επιλεξιμότητας, τη χρηματοδότηση νέων επιδοτήσεων για ηλεκτρικά οχήματα με την αύξηση του ΕΦΚ στo ντίζελ και την ταχεία υλοποίηση του one stop shop για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την αναθεώρηση των διαδικασιών για περιβαλλοντικές άδειες.
