Του Μανώλη Καπετανάκη
Σε μία χώρα όπου οι ριψάσπιδες του Κάιρου, οι ντόπιοι συνεργάτες- υποδεκανείς των ναζί και οι χειροκροτητές των αμερικάνικων βομβών ναπάλμ στον Γράμμο έγιναν οι κατοπινοί (και τωρινοί) κυρίαρχοι και υμνητές της εξάρτησης καταδιώκοντας και τσακίζοντας τους απελευθερωτές «κομμουνιστοσυμμορίτες»·
όταν η κάθε κυβέρνηση συναγωνίζεται σε προθυμία την προηγούμενη στο πόσο θα υπηρετήσει πιο παθιασμένα το δίπολο του μεγαλοϊδεατικού καλπασμού της αστικής τάξης μαζί με τη θηριωδία των ευρωατλαντικών εγκληματιών·
σαν τα μνημόνια αντί να περισώσουν μια κουρελιασμένη από τους πάτρωνες της και ζητιάνα στους διεθνείς τοκογλύφους οικονομία, κατάντησαν θηλιά στα εργατολαϊκά δικαιώματα απορημάζοντας την κόλας·
ενώ η πολιτεία της παρασιτοκρατίας δεν ξοδεύεται η ανάλγητη ούτε στο παραμικρό για την προστασία του πληθυσμού από τον κορωνοϊό και αντίθετα εξαντλεί (περιχαρής) την παρεμβατικότητα της σε μονιμότερες του προσωρινού απαγορεύσεις και αντεργατικές ρυθμίσεις·
σε μία φάση που το κράτος (αναγκασμένο σε κάποιο βαθμό) συρρικνώνει και βάζει προστατευτικά σε ελαφριά κατάψυξη (αποτρέποντας προφανώς την αλλοίωση του) το χιτλερικό του θρέμμα, ώστε να προωθεί άμεσα το ίδιο δίχως εξωθεσμικούς αντιπροσώπους την πολιτική της φασιστικοποίησης·
τη στιγμή κατά την οποία οι εκπρόσωποι ελληνικού κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών σύμφωνα με τους νόμους τους και όποτε αυτοί θελήσουν (δηλαδή ποτέ), θα επιτρέπουν εάν ο εργάτης θα συνδικαλίζεται και απεργεί ή ο λαός θα διαδηλώνει,
ακριβώς τότε συλλαμβάνεται ένας δεκατετράχρονος και γραμματέας του δεκαπενταμελούς στο γυμνάσιο Χαλανδρίου και σιδηροδέσμιος οδηγείται στο κρατητήριο για να δικαστεί στο αυτόφωρο.
Λογικό; Απόλυτα. Βάσει όμως της λογικής ότι σε αυτό τον τόπο και κοινωνία δικαιώματα και φωνή ύπαρξης διαθέτουν ΜΟΝΑΧΑ οι βαρονίες του ΣΕΒ, οι εκμεταλλευτές του ανθρώπινου μόχθου , οι ενίοτε εργατοφάγοι και πιθανοί κανίβαλοι νιάτων σε συγκρουσιακές τελετές (για τις ΑΟΖ) αντάμα με τον προκαθήμενο της πολιτικής ζωής και πιλότο εφιαλτικών εξελίξεων πρέσβη Πάιατ.
Άδικο; Ολοκληρωτικά ναι. Εφόσον οι μαθητές επιβάλλεται να προβληματίζονται, αμφισβητούν και θυμώνουν για τον εμπαιγμό του υπουργείου Παιδείας. Το οποίο νοιάζεται και αγριεύει για τις χαμένες ώρες μαθημάτων, όταν γίνονται καταλήψεις. Και όχι γιατί αυτές υφίστανται εξαιτίας της ύπαρξης σοβαρών εκπαιδευτικών κενών ένεκα αδιοριστίας.
Εξοργιστικό; Βεβαιότατα. Καθότι αποτελεί μία ιδιαζόντως ΑΠΕΧΘΗ πράξη, να κυνηγιέται στο πρόσωπο του συγκεκριμένου μαθητή ωσάν ποινικά κολάσιμη η – κατά τ` άλλα το μέλλον της πατρίδας (τους)- νεολαία. Η ανέκαθεν αναλώσιμη. Εργασιακά, πανδημικά (με συνωστισμό σε τάξεις ανάλογο των ορνιθοτροφείων), ακόμη και σε πολεμικά πεδία. Ματώνοντας δε όχι αποκλειστικά για τους τυχοδιωκτισμούς της ντόπιας ολιγαρχίας, αλλά προς χάριν έως και των μακάβριων συμφερόντων του ΝΑΤΟ (αυτοί το δήλωσαν ανερυθρίαστα).
Προκλητικό; Αδιαμφισβήτητα. Σύρεται λοιπόν ένας αθώος αγωνιζόμενος μαθητής φορτωμένος με κακουργηματικού σημειωτέον χαρακτήρα κατηγορίες και κάποιος άλλος εισαγγελέας εισηγείται αναστολή εκτέλεσης της φυλάκισης μέχρι την έφεση σε όλους (πλην Ρουπακιά) τους Χρυσαυγίτες!
Αναμενόμενο γεγονός; Οπωσδήποτε. Φρόντισαν οι συμβιβασμένες ηγεσίες των καθηγητών, οι σύλλογοι γονέων και οι «μπροστάρισσες» πολιτικές δυνάμεις να αφήσουν (παρά τη στείρα ρητορική συμπαράστασης) ανυπεράσπιστους και ευάλωτους επί του πρακτέου τους καταληψίες μαθητές απέναντι στην εμετική ομοβροντία της κυβερνητικής επίθεσης. Είτε αρνούμενοι να προχωρήσουν σε ταυτόχρονες και ενισχυτικές απεργιακές κινητοποιήσεις (εξαιρουμένης της μιας εικοσιτετράωρης για το εκτονωτικό θεαθήναι), είτε ανακρούοντας πρύμνα τη κρίσιμη στιγμή της αναμέτρησης εφαρμόζοντας το γνωστό αδιέξοδο ιστορικό παράγγελμα «το όπλο παρά πόδα».
Κατηγορείται λοιπόν ο μαθητόκοσμος επειδή αξιώνει με τον πιο μάλιστα αποτελεσματικό τρόπο (εκείνον της διεκδίκησης και πάλης) τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προφύλαξης από τον covid-19 σε συνδυασμό με την απαίτηση ακύρωσης των σε βάρος του αντιδραστικών επιλογών. Δηλαδή πέρα των εδώ και δεκαετίες στοχεύσεων τους για μετατροπή των ανώτατων σχολών σε πεδίο πρόσβασης των πλουσίων, έρχεται τώρα με ορμή η συστημική επιδίωξη έξωσης των παιδιών των βιοπαλαιστών από το λύκειο. Ορθώνοντας επιπρόσθετα ταξικά αναχώματα (τράπεζα θεμάτων, βάση του δέκα, κλπ). Στην επιλεκτική πολυτέλεια της μόρφωσης πλέον συγκαταλέγεται και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση!!
Διαπιστώνουν επίσης πλήρως οι μαθητές πως αν οι συνθήκες στα σχολειά είναι δύσκολες, αργότερα όντας ενήλικοι (αν και αρκετοί ήδη το βιώνουν μέσω της μαθητείας) έξω στην παραγωγή (τη τριτογενή) τα πράγματα θα είναι απείρως τραγικότερα. Έχει αρκούντως μεριμνήσει το σύστημα για αυτό. Προικοδοτώντας τους απλόχερα με ένα περιβάλλον ανεργίας, ξενιτεμού, δουλειάς χωρίς ίχνος κατοχύρωσης. Έρμαιοι της εργοδοτικής ασυδοσίας και πεινασμένοι θα θωρούν την κατάκτηση της κοινωνικής ασφάλισης στα εκθέματα των μουσείων. Αντίθετα θα αντικρίζουν ένα απολυταρχικό καθεστώς μιας τραβεστί δημοκρατίας και θα προετοιμάζονται να θυσιάσουν το σφρίγος και τα όνειρα τους σε επαπειλούμενα αδελφοκτόνα πολεμικά σφαγεία. Ώστε ότι τρυπά και αγγίζει στα έγκατα των πυθμένων ο εκμεταλλευτής και καταπιεστής τους καπιταλιστής Μίδας, να γίνεται χρυσός και το φτωχόπαιδο ένας «δοξασμένος» άγνωστος στρατιώτης.
Ο ανακριτής άφησε μετά τη γεμάτη εκφοβιστικό συμβολισμό πενθήμερη κράτηση του, ελεύθερο τον Βαγγέλη. Πάλι η συγκέντρωση των αλληλέγγυων (δεν εννοούνται σαν τέτοιοι οι λογής φαρισαίοι τύπου ΣΥΡΙΖΑ) έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Με περιοριστικό όρο όμως και δίχως απόσυρση του κατηγορητηρίου.
Η κυβέρνηση μολαταύτα δεν θα παρατηθεί επουδενί από την προσπάθεια τρομοκράτησης του μαθητικού κινήματος με ποικιλία μεθόδων. Όχι γιατί πάσχει από εμμονικό ιδεασμό περί καταστολής. Απλά γνωρίζει πως η άσκηση της αντιλαϊκής και αντιμαθητικής πολιτικής της επιβάλλεται να εμπεριέχει σε γενναία δοσολογία αυτό το συστατικό. Το αναγκαίο μέσο ώστε να καταφέρει να την υλοποιήσει συνολικά.
Άλλο τόσο οι μαθητές συνειδητοποιούν ότι όχι μόνο για να λειτουργούν σε πλαίσια υγειονομικής ασφάλειας, μα και για να υφίστανται ακόμη σαν μαθητές λυκείου, για να αποκτήσουν το ακριβοθώρητο πια απολυτήριο του και για να εξακολουθούν να έχουν τις όποιες δυνατότητες δρασκελίσματος της πόρτας του πανεπιστήμιου και του δικαιώματος στη ζωή πρέπει να γίνουν όλοι τους όχι «κυρ-Παντελήδες», αλλά Βαγγέληδες…
* μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης