Πάνω από δέκα χιλιάδες έχουν υπογράψει στη διαδικτυακή συλλογή υπογραφών για τους Ρωμανό και Κωστάρη με το αίτημα της άμεσης χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών. Στο κείμενο το οποίο υπογράφουν οι πολίτες αναφέρονται τα εξής:
Από 10/11/2014 ο Νίκος Ρωμανός ξεκίνησε απεργία πείνας διεκδικώντας εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθεί το πρόγραμμα της πανεπιστημιακής σχολής που πέρασε.
Οι αιτήσεις που έχει κάνει στο συμβούλιο της φυλακής –το οποίο αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό– είναι ακόμη αναπάντητες, ενώ ο ειδικός εφέτης ανακριτής Ευτύχης Νικόπουλος, ο οποίος εδώ και καιρό δήλωνε αναρμόδιος ν’ αποφασίσει πάνω στο ζήτημα, έστειλε έγγραφο στο συμβούλιο, δηλώνοντας ότι το αίτημα για χορήγηση αδειών απορρίπτεται τελικά με δική του απόφαση.
Τις ίδιες απορριπτικές αιτήσεις δίνουν και στον Ηρακλή Κωστάρη, ο οποίος από τις 29/10/2014 έχει ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικώντας την επαναχορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών τις οποίες έπαιρνε κανονικά εδώ και τρία χρόνια, ως φοιτητής του ΤΕΙ Πειραιά.
Οι υπογράφοντες στηρίζουμε απόλυτα τον αγώνα των απεργών πείνας και καταγγέλουμε την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας και ζητάμε να δοθούν άμεσα οι εκπαιδευτικές άδειες στους Νίκο Ρωμανό και Ηρακλή Κωστάρη !
Θεωρούμε υπεύθυνο για κάθε μέρα απεργίας πείνας, και ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος, το συμβούλιο της φυλακής.
Μπορείτε να υπογράψετε πατώντας εδώ.
Υπουργός Παιδείας: “Ναι” στη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών
Εν τω μεταξύ, ο Υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος τάχθηκε υπέρ του αιτήματος για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών στους δύο κρατούμενους, όπως ορίζει και ο νόμος, ενώ ξεκαθάρισε ότι το κράτος δεν πρέπει να τον αφήσει να πεθάνει.
Πιο αναλυτικά:
Την άποψή του ότι οι έγκλειστοι στις φυλακές πρέπει να συνεχίζουν τις σπουδές τους κανονικά, εξέφρασε ο υπ. Παιδείας Ανδρέας Λοβερδος.
Ο υπουργός μιλώντας στην τηλεόραση του mega, αλλά και μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook, τάχθηκε υπέρ της δυνατότητας οι έγκλειστοι σε σωφρονιστικά ιδρύματα, να ολοκληρώνουν κανονικά τις σπουδές τους.
Όπως ανέφερε ο κ. Λοβέρδος, αφού η πολιτεία επέτρεψε στον Ρωμανό να δώσει εξετάσεις για την εισαγωγή του σε ΑΕΙ, θα πρέπει να του δώσει άδεια να παρακολουθεί τα μαθήματα και να δίνει εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Επιπλέον ξεκαθάρισε ότι το κράτος δεν θα πρέπει να τον αφήσει να πεθάνει. Μάλιστα έστειλε μήνυμα και στους συναρμόδιους υπουργούς να δώσουν λύση στο θέμα άμεσα.
Ο υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε και στον έγκλειστο για συμμετοχή στην 17 Νοέμβρη Ηρακλή Κωστάρη ο οποίος επίσης έχει υποβάλει αίτημα συμμετοχής στις εξετάσεις του ΤΕΙ στο οποίο πέτυχε την εισαγωγή του, λέγοντας ότι σαφώς και θα πρέπει να ικανοποιηθεί, αφού όπως υποστήριξε ο Ηρακλής Κωστάρης, ο οποίος παντρεύτηκε στις φυλακές και απέκτησε και δύο παιδιά κάνει μια προσπάθεια να γυρίσει σελίδα στη ζωή του.
Αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ στο νοσοκομείο που νοσηλεύεται ο Ρωμανός
Αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμμετοχή των βουλευτών Β. Κατριβάνου, Μ. Παπαδημητρίου και Α. Σταμπουλή, και του Δ. Παπαδάτου εκ μέρους του Τμήματος Δικαιωμάτων του κόμματος, επισκέφθηκε σήμερα (Σάββατο) το μεσημέρι το νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς, όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος ο Νίκος Ρωμανός.
«Η υγεία του, αν και σταθερή, βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Μετά και την εικοστή μέρα απεργίας πείνας, και καθώς ο ίδιος αρνείται τη χορήγηση ορού, τίθενται πλέον σε κίνδυνο η λειτουργία ζωτικών οργάνων», σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει:
«Το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει πλήρη γνώση της κρισιμότητας της κατάστασης, μέσω των ανακοινώσεων των γιατρών που παρακολουθούν το Ρωμανό, του δικηγόρου του, της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού που ενημερώνεται σχετικά, αλλά και δημοσιευμάτων που κατακλύζουν τον Τύπο και το Διαδίκτυο. Δεδομένου ότι το αίτημα του ίδιου, εκτός από δίκαιο, είναι και απολύτως σύννομο, δημιουργεί απορία και οργή η μέχρι τώρα άρνηση του υπουργού Δικαιοσύνης να παρέμβει, διασφαλίζοντας το δικαίωμα που ο Ρωμανός διεκδικεί με το ύστατο μέσο, την ίδια του τη ζωή». Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά την άμεση παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης, για να «διασφαλιστεί ένα αυτονόητο δικαίωμα και να προστατευτούν η ζωή και η υγεία ενός νέου ανθρώπου.
Την ίδια στιγμή, ζητά να τερματιστεί το σκηνικό αστυνομοκρατίας που έχει στηθεί στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς: με δέκα περίπου πάνοπλους αστυνομικούς στο εσωτερικό του νοσοκομείου (χωρίς την εξωτερική φρουρά…), να φρουρούν έναν απεργό πείνας, απαιτώντας ταυτότητα ακόμα και από γιατρούς που τον παρακολουθούν, το σκηνικό αυτό δεν στερείται απλώς δημοκρατικής ευαισθησίας. Είναι απολύτως απαράδεκτο και εκτός κοινής λογικής».
Ποιος είναι ο Νίκος Ρωμανός – Τα γεγονότα 2008 – 2014
– Γύρω στις 9 μ.μ της έκτης Δεκεμβρίου 2008, ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβολεί και σκοτώνει, δια “ασήμαντον αφορμή”, τον δεκαπεντάχρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου. Μαζί με τον Γρηγορόπουλο βρίσκεται ο συμμαθητής και στενός φίλος του Νίκος Ρωμανός, επίσης δεκαπέντε χρονών τότε. Σύμφωνα με την μητέρα του Ρωμανού, ο Γρηγορόπουλος πέθανε στα χέρια του. Ο Ρωμανός απαθανιτίζεται ανάμεσα σ’ αυτούς που σηκώνουν το φέρετρο του Γρηγορόπουλου και προσέρχεται στη δίκη του Κορκονέα, ξεκάθαρα οργισμένος. Για την μητέρα του Ρωμανού, “από εκεί ξεκίνησαν όλα“. Ο πατριός του δηλώνει: “Ο Νίκος Ρωμανός, μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου, δεν είχε καμία σχέση με το παιδί που γνωρίζαμε έως τότε. Ήρθε μια φορά στην Αμφισσα, χωρίς να καταθέσει. Στο δικαστήριο τον διακατείχε θυμός, ήταν σε μεγάλη σύγχυση και νευρικότητα. Είχε μέσα του οργή και φόβο“. Είναι η πρώτη φορά που ο Ν. Ρωμανός εκτίθεται στην ασύμμετρη προς την “πρόκληση” κρατική βία, με ψυχικά αποτελέσματα που δεν είναι δυνατό να εκτιμηθούν, ούτε καν από ειδικούς στις τραυματικές εμπειρίες.
– Την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013, ο Νίκος Ρωμανός, δηλωμένος πλέον αναρχικός, συλλαμβάνεται, μαζί με τρία άλλα άτομα, για απόπειρα ένοπλης ληστείας στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του Βελβεντού Κοζάνης. Από την επιστολή των ίδιων των τεσσάρων από τον Κορυδαλλό, όπου κρατούνταν, διαφαίνεται ότι η ληστεία ήταν ερασιτεχνικά σχεδιασμένη σε βαθμό σχεδόν κωμικό: “Κατά τη διάρκεια της διαφυγής μας, μία σειρά από ατυχή γεγονότα και λανθασμένους χειρισμούς, οδήγησαν στην έκθεση τόσο του οχήματος μας, όσο και στην κατεύθυνσή μας στην αστυνομία. Λόγω του αστυνομικού κλοιού που σχηματίστηκε αυτόματα, ο σύντροφος που οδηγούσε το διαμορφωμένο εξωτερικά σαν ασθενοφόρο βαν, αναζητούσε διεξόδους διαφυγής για την ομάδα που έκανε τις ληστείες. Στην προσπάθειά του αυτή, έκανε το λάθος να περάσει τρεις φορές από όχημα των μπάτσων, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ύποπτος. Ακολούθησε καταδίωξη και μετά, λόγω άγνοιας της περιοχής στην οποία κατέληξε, έφτασε σε τέσσερα αδιέξοδα στους χωματόδρομους των ορυχείων, με αποτέλεσμα στο τελευταίο να περικυκλωθεί και να μην έχει πια κανένα ουσιαστικό περιθώριο διαφυγής.”
– Κωμική όμως δεν είναι η αντιμετώπιση και των τεσσάρων από την ΕΛ.ΑΣ, που τους σπάζει κυριολεκτικά στο ξύλο, και ενώ δεν έχει τραυματιστεί κανείς από τις πράξεις τους, ούτε έχει απειληθεί η ζωή ή η σωματική ακεραιότητα κανενός. Η ΕΛ.ΑΣ μάλιστα δημοσιοποιεί τις φωτογραφίες τους, με εμφανή τη χρήση photoshop για να αποκρυφθεί το εύρος της σωματικής κακοποίησης στην οποία τους έχει υποβάλλει, για μια ακόμα φορά “καθ’ υπερβολήν” προς το αδίκημα (ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας δικαιολογεί το photoshop ως απόπειρα να κρατηθούν τα πρόσωπα των “υπερεγκληματιών” αναγνωρίσιμα). Είναι η δεύτερη φορά που ο Νίκος Ρωμανός αντιμετωπίζει την συντριπτικά ασύμμετρη βία του αστικού κράτους, αυτή τη φορά στο δικό του σώμα.
– Τον Νοέμβριο του 2013, ξεκινά η δίκη έξι κατηγορουμένων για την απόπειρα ένοπλης ληστείας στο Βελβεντό. Το βούλευμα του κατηγορητηρίου αποφαίνεται ότι από 16 χρονών, ο Νίκος Ρωμανός είναι ενταγμένος στην τρομοκρατική οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ).
– Τον Σεπτέμβριο του 2014, ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου επισκέπτεται τις Φυλακές Αυλώνα για να βραβεύσει, μεταξύ άλλων, τον Νίκο Ρωμανό για την επιτυχία του, ως κρατούμενου, στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ο Ρωμανός αρνείται το βραβείο, ύψους 500 ευρώ.
– Τον Οκτώβριο του 2014, το δικαστήριο που δικάζει τους έξι συνολικά κατηγορούμενους για την απόπειρα ληστείας του 2013, αποφαίνεται ότι κανένας τους δεν βαρύνεται με συμμετοχή στην ΣΠΦ, κάνοντας αποδεκτή την εισαγγελική πρόταση να τους δικάσει για ποινικό αδίκημα και όχι σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Καταδικάζονται όμως στην ανώτατη δυνατή ποινή για το αδίκημα και χωρίς την αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την εισαγγελική εισήγηση για αναγνώριση ελαφρυντικών. Ο εισαγγελέας έδρας Νίκος Πεπόνης είχε σημειώσει στην αγόρευσή του: “Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν…”
Ο Νίκος Ρωμανός καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών και 11 μηνών, καθώς απορρίπτεται επίσης και το ελαφρυντικό της “μετεφηβικής ηλικίας” του.
– Τον Νοέμβριο του 2014, ο Νίκος Ρωμανός ξεκινάει απεργία πείνας, με αίτημα να του επιτραπεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή στην οποία πέτυχε (γεγονός για το οποίο υπήρχε η απόφαση να βραβευτεί), αλλά στην οποία, μετά την ανεξήγητα εύκολη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού (ο οποίος, σε αντίθεση με τον Ρωμανό, βαρύνεται για σωρεία ανθρωποκτονιών), του απαγορεύτηκε η πρόσβαση από τις σωφρονιστικές αρχές.
– Χθες, 28 Νοεμβρίου 2014, κατά την 19η μέρα της απεργίας πείνας του, αναφέρθηκε ότι η εισαγγελεία εξέδωσε διαταγή αναγκαστικής σίτισής του, κάτι που σύμφωνα με την Παγκόσμια Ιατρική Ένωση αποτελεί μορφή βασανιστηρίου και δεοντολογικά κολάσιμη, εφόσον συμμετέχουν γιατροί, πρακτική.
– Σήμερα, ο 21 ετών Νίκος Ρωμανός διανύει την εικοστή μέρα απεργίας πείνας, και έχουν εκφραστεί ήδη σοβαρές ανησυχίες για τη ζωή του, καθώς οι καρδιακοί του σφυγμοί έχουν φτάσει στους 170 το λεπτό, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, και κινδυνεύει πλέον άμεσα με καρδιακή ανακοπή. Πριν κατέλθει σε απεργία πείνας, ο Ρωμανός κατονόμασε τους άμεσους υπεύθυνους του τυχόν θανάτου του ως εξής:
“Υπεύθυνο για κάθε μέρα απεργίας πείνας, και ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος, είναι το συμβούλιο της φυλακής που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό.”
Συνοψίζοντας
– ο Νίκος Ρωμανός βαρύνεται με την συμμετοχή σε δύο αποτυχημένες ληστείες τράπεζας, ενώ έχει καταγραφεί ότι, μαζί με τους συγκρατουμένους του, απέφυγαν κάθε χρήση σωματικής βίας εναντίον ομήρων και αστυνομικών, αν και είχαν τα περιθώρια να την ασκήσουν, και συνεπώς ότι κανείς άνθρωπος δεν τραυματίστηκε ή σκοτώθηκε (ούτε κινδύνευσε έμπρακτα η σωματική του ακεραιότητα) εξαιτίας της πράξης του, η οποία, στο μεταξύ, ουδεμία βλάβη στο λαϊκό συμφέρον δεν περικλείει, καθώς οι τράπεζες δεν αποτελούν λαϊκή ιδιοκτησία αλλά μέσο καταπίεσης και εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων και όπλο των δυναστών τους.
– το κράτος της Ελληνικής δημοκρατίας βαρύνεται με
α. την εν ψυχρώ δολοφονία του στενού φίλου του Νίκου Ρωμανού, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από αστυνομικό του, μπροστά στα μάτια του πρώτου και ενώ και οι δύο ήταν ανήλικα παιδιά
β. την ψυχική κακοποίηση του ανήλικου Νίκου Ρωμανού, που υπέστη χωρίς αμφιβολία τραυματικό σοκ
γ. την βαριά σωματική κακοποίηση, πέντε χρόνια μετά, του Νίκου Ρωμανού από την ΕΛ.ΑΣ χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος για αυτή
δ. τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής της βαριάς κακοποίησης ως “τρόπαιο” κρατικής “επιτυχίας”
ε. την σκληρότατη καταδίκη του χωρίς αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού, παρά την πρόδηλη παρουσία σοβαρών ελαφρυντικών, περιλαμβανομένης της στάσης απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, το νεαρό της ηλικίας, την απουσία πρότερου ποινικού μητρώου και τη σημασία για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας της τραυματικής εμπειρίας αναίτιας κρατικής βίας του 2008
στ. Την παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματός του ως κρατουμένου να λαμβάνει άδεια από την φυλακή για να παρακολουθεί πανεπιστημιακά μαθήματα
ζ. Τον εξαναγκασμό του, ως συνέπεια, σε μια δυνητικά θανατηφόρα απεργία πείνας
η. Την παραβίαση της βασικής ιατρικής δεοντολογίας παγκόσμια και την εντολή χρήσης του βασανιστηρίου της αναγκαστικής σίτισης σε βάρος του.
Με όρους αστικού δικαίου, συνεπώς, με όρους “κράτους δικαίου” από τον 18ο αιώνα και μετά, το κράτος της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ένοχο:
– Συντριπτικής ασυμμετρίας στην άσκηση βίας κατά προσώπων
– Βάρβαρης και κτηνώδους αντιμετώπισης ποινικών κρατουμένων, χωρίς την τήρηση ούτε των προσχημάτων του διεθνούς δικαίου
– Ανοιχτού ρεβανισμού και τρομοκρατίας των θυμάτων της δικής του πρότερης τρομοκρατίας σε βάρος αθώων.
