Πριν λίγες ημέρες άλλο ένα περιστατικό στον τόπο μας ήρθε να επιβεβαιώση ότι στη χώρα μας κάτι πάει πολύ στραβά.
Σύμφωνα με όσα καταγγέλθηκαν από την εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα” η γερμανική πρεσβεία απαγόρευσε την είσοδο στο δημοσιογράφο της εφημερίδας για την κάλυψη της εκδήλωσης στο Γερμανικό Νεκροταφείο για τους νεκρούς ναζί της Μάχης της Κρήτης επειδή η πρεσβεία ενοχλήθηκε από δημοσίευμα πριν ένα χρόνο για το ναζιστικό μήνυμα σε στεφάνι της “Ομοσπονδιακής Ένωσης Καταδρομέων Αλεξιπτωτιστών” που κατατέθηκε στο νεκροταφείο.
Εδώ, αξίζει να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας τι είχε συμβεί πριν ένα περίπου χρόνο:
Το Μάη του 2023, κατά τις εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης, η Γερμανική πρεσβεία είχε επιτρέψει σε μέλη της “Ομοσπονδιακής Ένωσης Καταδρομέων Αλεξιπτωτιστών” να καταθέσουν στεφάνι στην εκδήλωση στο Γερμανικό Νεκροταφείο στο Μάλεμε.
Στο στεφάνι πάνω αναγραφόταν το σύνθημα των επίλεκτων μονάδων των ναζί:
“Treue um Treue”, δηλαδή “πίστη για πίστη”.
Το σύνθημα “treue um treue” είναι απαγορευμένο στη Γερμανία αφού θεωρείται δικαίως ότι συνδέεται με το ναζιστικό παρελθόν της χώρας.
Λίγες μέρες αργότερα και πάλι στα Χανιά ήρθε το περιστατικό της τοποθέτησης πλάκας στο «Γερμανικό πουλί» – μέσα στη μαύρη νύχτα και χωρίς καμία έγκριση από την ιδιοκτήτη ή από τις αρχές – η οποία αποδίδει τιμή στους ναζί που έπεσαν «για τη μεγάλη Γερμανία»!
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι τα δύο αυτά περιστατικά είναι μεμονωμένα, δε συνδέονται μεταξύ τους και δεν αποτυπώνουν παρά περιθωριακές απόψεις στη Γερμανία.
Όμως είναι πραγματικά περιθωριακές αυτές οι απόψεις; Όχι πια.
Έρευνα του Kontraste από το 2017 έκανε ξεκάθαρο ότι οι “παραδόσεις της Βέρμαχτ” αναπαράγονται σε στρατιωτικές μονάδες.
Σε σελίδα στρατιωτών στο Facebook – με την ονομασία “Αλεξιπτωτιστές – Πράσινοι διάβολοι!“ γίνεται αναφορά στις 10 εντολές των αλεξιπτωτιστών της Βέρμαχτ.
Μςταξύ αυτών οι εξής:
“Είσαι εκλεκτός του γερμανικού στρατού”
και
“… μην δίνεις συγχωροχάρτι στους αντάρτες”.
Μεταξύ αυτών που αναπαράγουν τέτοιες θέσεις βρίσκονται πολλοί εν ενεργεία στρατιώτες της Bundeswehr που υπηρετούν σήμερα στο σώμα των αλεξιπτωτιστών.
Τα συνθήματα της Βέρμαχτ είναι κοινός τόπος μεταξύ τους.
Αυτό το οποίο δεσπόζει είναι το “πίστη για πίστη“.
Το 2017 όταν η τότε Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας φον ντερ Λάιεν προχώρησε στη ρητή απαγόρευση του σεβασμού της Βέρμαχτ και του συγκεκριμένου συνθήματος, μέλη του AfD την κατηγόρησαν ότι διαλύει την παράδοση του στρατού.
“Η υπουργός διατάζει τους υπεύθυνους πολίτες με στολή να σβήσουν μεγάλα τμήματα της γερμανικής στρατιωτικής ιστορίας”, είχε δηλώσει ο Gerold Otten, απόστρατος αξιωματικός της Bundeswehr και βουλευτής του AfD.
“Δεν πρέπει από τη σημερινή οπτική γωνία να παρουσιάζονται όλα τα μέλη της Βέρμαχτ ως εν δυνάμει ναζιστές εγκληματίες”, είχε προσθέσει.
Το 2019, το 6% των μελών του ακροδεξιού AfD ήταν επαγγελματίες στρατιώτες του Γερμανικού Στρατού.
5 χρόνια μετά, το AfD δεν έχει αλλάξει θέσεις. Αν μη τι άλλο έχει πάει και ένα βήμα παραπέρα.
Πριν λίγες ημέρες το ηγετικό του στέλεχος και υποψήφιος ευρωβουλευτής Μαξιμίλιαν Κραχ, δήλωνε ότι «δεν ήταν όλα τα μέλη των SS ναζί εγκληματίες» οδηγώντας ακόμη και άλλα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα να χαρακτηρίζουν το AfD πολύ ακραίο για να μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε συνεργασία μαζί του.
Παρά την έκφραση όλο και πιο ακραίων θέσεων από στελέχη του, το AfD παραμένει δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις στη Γερμανία λαμβάνοντας ποσοστό που φτάνει το 17%, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της Bild.
Μια Γερμανία που αλλάζει
Η Γερμανία αλλάζει. Στον πυρήνα αυτής της αλλαγής βρίσκεται μία μάχη για το νόημα της ναζιστικής περιόδου.
Το σύνθημα “πίστη για πίστη” το οποίο έκανε την εμφάνισή του και στα Χανιά κατά τις επετειακές εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης το 2023 αποτυπώνει κάτι ευρύτερο που συμβαίνει στη Γερμανική κοινωνία που καθρεπτίζεται και στην δημοσκοπική έκρηξη της αναθεωρητικής, ρατσιστικής, ακροδεξιάς.
Η στάση της Γερμανικής πρεσβείας επιβεβαιώνει ότι η αλλαγή αυτή πλέον αποτυπώνεται και στον πυρήνα του Γερμανικού κράτους.
Η απαγόρευση της Γερμανικής πρεσβείας στην εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα” να εισέλθει εντός του Γερμανικού Νεκροταφείου του Μάλεμε, για να καλύψει εκδήλωση τιμής των Γερμανών πεσόντων κατά τη Μάχη της Κρήτης, έγινε επειδή αυτό που αποκαλύφθηκε μέσω του δημοσιεύματος του δημοσιογράφου Γιώργου Κώνστα τον Ιούνη του 2023, ενόχλησε.
Η Γερμανία ενοχλήθηκε όχι από τη χρήση του ναζιστικού συνθήματος “treue un treue (πίστη για πίστη) σε εκδήλωση τιμής ναζί στρατιωτών που πέθαναν σε ξένο έδαφος ως κατακτητές για τη “Μεγάλη Γερμανία”, αλλά επειδή ένας δημοσιογράφος αποκάλυψε τη χρήση του ναζιστικού συνθήματος.
Κι ετσι, αντί η Γερμανική Πρεσβεία να διασφαλίσει ότι κάτι τέτοιο δε θα ξανασυμβεί, αποφάσισε να διασφαλίσει ότι δε θα επιτραπεί η πρόσβαση στην εκδήλωση στο εν λόγω μέσο ενημέρωσης. Ως τιμωρία. Για να παραδειγματιστούν και όσοι άλλοι έχουν τέτοιες φιλοδοξίες: Τη φιλοδοξία να μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Άραγε, σε αυτή τη Δημοκρατία πιστεύει και αυτήν εφαρμόζει η Γερμανία, η ηγέτιδα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Μία Δημοκρατία που προστατεύει νεοναζί και ακροδεξιούς και προβαίνει σε απαγορεύσεις ενάντια σε αυτούς που τους αποκαλύπτουν για αυτό που είναι;
Προφανώς, και το ζήτημα δεν αφορά μόνο ένα μέσο ενημέρωσης αλλά είναι ευρύτερο.
Σε μία οποιαδήποτε ευνομούμενη πολιτεία η οποία δε λειτουργεί με όρους μπανανίας η απαγόρευση ξένης πρεσβείας σε δημοσιογράφο χώρας στην οποία φιλοξενείται να κάνει τη δουλειά του – όταν μάλιστα το δημοσίευμα ήταν απόλυτα αληθές – θα είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις, τόσο από δημοσιογραφικές ενώσεις όσο και από θεσμικούς φορείς, ακόμη και από την επίσημη πολιτεία.
Αλλά στην Ελλάδα, μία χώρα υποτελών στην οποία οι εκπροσώποι ξένων χωρών “συμμάχων” έχουν μάθει να φέρονται ως αποικιοκράτες και στους κατοίκους αυτής της χώρας ως ιθαγενείς, πιο πιθανό είναι οι νουθεσίες εκ μέρους της πολιτείας να αφορούν τον δημοσιογράφο που έκανε καλά τη δουλειά του και όχι τη Γερμανική πρεσβεία που του απαγόρευσε την πρόσβασή για να κάνει τη δουλειά του.
Μία τελευταία σημείωση:
Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το μοναδικό όπου αρχές ξένης χώρας στην Ελλάδα προχωρούν σε απαγορεύσεις εις βάρος ελλήνων δημοσιογράφων. Τέτοιες απαγορεύσεις έχουμε ζήσει και εμείς στο παρελθόν, δίχως, δυστυχώς, να έχουμε λάβει την στήριξη που προσδοκούσαμε. Ως εκ τούτου η στήριξή μας δεν αφορά το συγκεκριμένο μέσο. Αποτελεί μία αντίδραση που θα όφειλαν όλοι οι δημοσιογράφοι και τα μέσα ενημέρωσης να δείξουν απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια περιορισμού πρόσβασης και σε οποιαδήποτε προσπάθεια ελέγχου της πληροφορίας και της ενημέρωσης. Γιατί αυτό αποτελούν ουσιαστικά αυτές οι απαγορεύσεις. Προσπάθεια ελέγχου των πληροφοριών που διακινούνται και του τρόπου που διακινούνται.
Αποτελούν μία προσπάθεια τρομοκράτησης των δημοσιογράφων που τους επιτρέπεται να κάνουν τη δουλειά τους, μόνο όταν αυτή δεν ενοχλεί. Όταν, δηλαδή, δεν είναι δημοσιογραφία αλλά οι δημόσιες σχέσεις τους.
