Σύμφωνα με έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, στα χρόνια του Μνημονίου σχεδόν ο ένας στους τρείς, για την ακρίβεια 3,403 εκατομμύρια πολίτες βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με τον κοινωνικό αποκλεισμό ή στο κατώφλι της φτώχειας. Βασικά αγαθά κι ανάγκες απαρνείται ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων προκειμένου να διαχειριστεί τα πάγια έξοδα του νοικοκυριού του, όπως αποκαλύπτει η πρόσφατη έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) για τις «συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα».
Του Στέργιου Ζιαμπάκα
Ενδεικτικό της εγκατάλειψης των τεκμηρίων που άλλοτε αποτελούσαν αντικείμενα ενός βασικού επιπέδου ζωής, η αύξηση του αριθμού των συμπολιτών μας που «κόβει» το σταθερό τηλέφωνο (83,1% διαθέτει πλέον σταθερό συγκριτικά με το 95,6% του «καλού» 2004), αποδεικνύοντας πως «η φτώχεια πλέον δεν επιτρέπει ανέσεις του παρελθόντος», όπως επισημαίνει ο διδάκτωρ από το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και οικονομολόγος, Λεωνίδας Βατικιώτης.
Ακόμη και η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών κυμαίνεται σε επίπεδα χωρών όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία κι ας έχει το 53,6% των νοικοκυριών στη χώρα μας πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Ακόμη και πριν από την εισαγωγή στα χρόνια της σκληρής κρίσης (2008-10) διαπιστώνονται περικοπές στην κεντρική θέρμανση (-2,9%) και στα αυτοκίνητα (-2%). Αλλωστε σχεδόν ο ένας στους τρεις, για την ακρίβεια 3,403 εκατομμύρια άτομα το 2011 βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κοινωνικό αποκλεισμό ή στο κατώφλι της φτώχειας.
Ισως έτσι να γίνεται αντιληπτό γιατί νέοι και νέες δύσκολα αποφασίζουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, τη στιγμή που στην Ελλάδα, των 10.815.197 ανθρώπων κατά την απογραφή του 2011 (αριθμός μειωμένος σε σύγκριση με προηγούμενες απογραφές), οι θάνατοι είναι κατά περίπου 4,5 χιλιάδες περισσότεροι από τις γεννήσεις.
Σταδιακή μείωση των γάμων και αύξηση των διαζυγίων αναμφίβολα συντελούν περαιτέρω στην υπογεννητικότητα. Επίσης εμφανής είναι πλέον η στροφή από τους μάλλον πιο δαπανηρούς θρησκευτικούς γάμους στους πολιτικούς, ο αριθμός των οποίων τείνει να εξισωθεί για πρώτη φορά στα ελληνικά δεδομένα (28.472 έναντι 26.627 αντίστοιχα το 2011).
Λαμβάνοντας υπόψη και τα τρομακτικά ποσοστά της ανεργίας των νέων κάτω των 25 ετών (57,6% τον περασμένο Σεπτέμβριο, σύμφωνα με τη Eurostat), μπορούμε να εκτιμήσουμε πως «το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων οδεύει σε μεταπολεμικά επίπεδα», όπως τονίζει ο κ. Βατικιώτης, συμπληρώνοντας πως «πλέον η φτώχεια δεν είναι »προνόμιο» μόνο των συνταξιούχων και των ανέργων, αλλά εντοπίζεται και σε εργαζομένους που βρίσκονται και υπό καθεστώς των όσων προβλέπουν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας», οδηγώντας με ακρίβεια στην «κοινωνική καθυστέρηση».
