Νότης Μαριάς, Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής, Επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες, Καθηγητής Θεσμών Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Ο κύβος ερρίφθη και με τη σφραγίδα των επίσημων στοιχείων του ΟΟΣΑ: ο πληθυσμός της Ελλάδας που δεν εργάζεται υπερβαίνει τα 7 εκατ. άτομα, με ολέθριες συνέπειες τόσο για την ίδια την κοινωνία όσο και για τη βιωσιμότητα της οικονομίας.
Έτσι το όνειρο για εργασία γίνεται μόνιμος Ελληνικός εφιάλτης.
Η χρηματοικονομική κρίση, τα μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν, οδήγησαν την Ελλάδα στο βάθρο του πρωταθλητή Ευρώπης στην ανεργία, σπάζοντας μάλιστα κάθε ρεκόρ στην κατηγορία των νέων. Τα ποσοστά, σύμφωνα με τη Eurostat, είναι τρομακτικά: η Ελλάδα βρίσκεται πρώτη στην κατάταξη μακροχρόνιας ανεργίας (25,6%), ακολουθεί η Ισπανία με 22,5%, ενώ η Γερμανία κατέχει από τα χαμηλότερα ποσοστά (4,7%).
Ως μακροχρόνια ανεργία ορίζεται το να μην έχει κάποιος εργασία για πάνω από ένα έτος και οι έρευνες έδειξαν ότι στην Ευρώπη, περίπου 15% των ανέργων δεν έχουν δουλειά για περισσότερα από τέσσερα χρόνια.
Στην Ελλάδα όμως τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, καθώς η χώρα έχει περάσει σε φάση «υστέρησης» ένας όρος που καταδεικνύει την σταδιακή απώλεια πολύτιμων δεξιοτήτων του ανέργου για να επανέλθει στο εργατικό δυναμικό.
Ταυτόχρονα η δυνατότητα επανένταξης στην αγορά εργασίας και η συνάρτησή της με το σχετικό χρονικό διάστημα που απαιτείται αναδεικνύονται σε κρίσιμα μεγέθη.
Έτσι τα στοιχεία της Eurostat αποδεικνύουν πως μόλις ένα ποσοστό 8,6% των Ελλήνων ανέργων καταφέρνει να ξαναμπεί στην αγορά εργασίας σε ορίζοντα εξαμήνου. Αυτό το κρίσιμο ποσοστό για την εξέλιξη της ανεργίας στην Ελλάδα καταγράφεται ως ένα από τα πλέον ισχνά της Ευρώπης, καθώς ακόμη και χώρες με χαμηλότερο ΑΕΠ που βρίσκονται εκτός ευρωζώνης, όπως η Βουλγαρία και η ΠΓΔΜ κατάφεραν να το ξεπεράσουν.
Την ίδια ώρα όμως, πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι, που καταδικάζονται σε ανέχεια, φτώχεια, δυστυχία, αποκλεισμό από την κοινωνική ασφάλιση και τη μελλοντική συνταξιοδότηση. Και ενώ αυτά συμβαίνουν, οι πόροι που διαθέτει η Ε.Ε. για την μείωση της ανεργίας είναι ψίχουλα, ενώ προοπτικές για ανάπτυξη και επενδύσεις στις χώρες που πλήττονται από την κρίση χρέους δεν υπάρχουν.
Για να βρεθεί λύση για τις στρατιές των Ευρωπαίων ανέργων πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση να εγκαταλείψει τις πολιτικές λιτότητας, της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής και της φτωχοποίησης των λαών.
Επιπλέον προκειμένου οι Έλληνες να αποκτήσουν και πάλι το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία, που σήμερα από όνειρο τείνει να γίνει εφιάλτης για εκατομμύρια συμπολίτες μας πρέπει να καταργηθούν τα μνημόνια, να διαγραφεί το επονείδιστο χρέος και να αλλάξει άρδην το παραγωγικό μοντέλο της χώρας.
Οι Αντιμνημονιακοί Πολίτες σταθεροί στις θέσεις μας θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας προκειμένου να πετάξουμε την τρόικα έξω από την πατρίδα μας και να ξαναπάρουμε πίσω την Ελλάδα.»