Η Isea υποστηρίζει ότι βάσει ενός Προεδρικού Διατάγματος του 1981 το συγκεκριμένο είδος είναι προστατευόμενο, ενώ υποστηρίζει ακόμη ότι το ψάρι κακοποιήθηκε πριν εκπνεύσει και μεταφέρθηκε για πώληση.
Πάντως, θέση υπέρ των ψαράδων εξέφρασε η βιολόγος – ιχθυολόγος στο Ινστιτούτο Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων και Εσωτερικών Υδάτων στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), Δρ. Νότα Περιστεράκη.
Όπως είπε ήταν μία τυχαία σύλληψη, κάτι που γίνεται σπάνια, ειδικά όταν μιλάμε για τέτοια είδη. Αναφέρει ότι στην Κρήτη δεν υπάρχει αλιεία που στοχεύει τα καρχαριοειδή και μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις πιάνονται τυχαία σε αλιευτικά εργαλεία που στοχεύουν άλλα είδη αλιευμάτων.
Θεωρεί πως οι ψαράδες δεν μπορούσαν να το απελευθερώσουν εν πλω, γιατί δεν μπορούσαν να το ανεβάσουν στο σκάφος τους ώστε να το ξεμπλέξουν από τα δίχτυα τους. Γι’ αυτό το έσυραν ως την ακτή.
Την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι πράγματι το καρχαριοειδές, πριν ακόμα αναγνωριστεί και ταυτοποιηθεί το είδος του, μεταφέρθηκε σε ψαρομανάβικο της Ιεράπετρας, όπου, όπως είναι λογικό, συγκεντρώθηκαν και αρκετοί βετεράνοι αλιείς για να κάνουν την αυτοψία τους και την αναγνώρισή του.
Ο κ. Μανόλης Φραγκιαδάκης εκείνο το μεσημέρι μάς είπε τη γνώμη του. «Είναι κάποιο είδος “σαπουνά” που εμείς εδώ στην Ιεράπετρα δεν το τρώμε και δεν το εμπορευόμαστε. Δεν είναι εμπορεύσιμο είδος. Κακώς τον έφεραν στο ψαρομανάβικο, γιατί δεν έχει καμιά εμπορική αξία. Η γεύση του είναι σαν να τρως αφρό από σαπούνι και γι’ αυτό τον λέμε “σαπουνά”. Αυτά τα ψάρια ήταν πάντα μεγάλος μπελάς για τους ψαράδες της νότιας Κρήτης, όταν έμπλεκαν στα δίχτυα του ψαροκάικου», πρόσθεσε ο κ. Φραγκιαδάκης, που διατηρεί και εκείνος πλέον ψαρομανάβικο στην περιοχή της Αλυκής.
Σύμφωνα με όσα γράφει το neakriti.gr, αφού οι δυο ψαράδες που έπιασαν τον “σαπουνά” έμαθαν ότι αυτό το είδος δεν είναι εμπορεύσιμο, το απόγευμα της Παρασκευής, τον μετέφεραν σε ασφαλές σημείο και προχώρησαν στην καταστροφή του.