Είμαι 54 ετών. Άνεργος 3 χρόνια. Είχα μια καλή δουλειά με καλό μισθό και διάφορα μπόνους. Εδώ και τρία χρόνια δεν υπάρχει τίποτα.
Στα 51 μου είχα υπολογίσει ότι μου έμεναν 5 χρόνια μέχρι να πάρω σύνταξη. Όχι ότι με είχε απασχολήσει το θέμα νωρίτερα, αλλά από τότε που με απέλυσαν, αφού ήμουν προηγουμένως τέσσερις μήνες απλήρωτος, άρχισε να με απασχολεί – και πολύ.
Μόνο που τότε παρέτειναν το όριο ηλικίας στα 58, και τα 5 χρόνια έγιναν μέσα σε μια νύχτα 7.
Είμαι μάλλον άσχετος απ’ αυτά, αλλά θυμάμαι ότι κάποιος συνομήλικος συνάδελφος μού είχε πει τότε πως αντιμετώπιζα σοβαρό κίνδυνο μέχρι να φτάσω στα 58 το όριο να έχει μετακινηθεί στα 60, κι έπειτα στα 62, κι έπειτα στα 64, κι αργότερα ίσως στα 67. Κάποιος έγραψε μάλιστα σχετικά ότι νιώθει σαν σκύλος που κυνηγάει συνεχώς την ουρά του.
Και να το που πάει να γίνει!
Άραγε θα πάρω σύνταξη ποτέ; Και πώς θα ζήσουμε μέχρι τότε; Δουλειές δεν υπάρχουν. Έλεος!
Παναγιώτης, 54
