κ. Αγγελάκη,
Το δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιουλίου 2015 με το ερώτημα αν συμφωνούμε ως πολίτες ή όχι με τις προτάσεις των τοκογλύφων δανειστών, πλησιάζει και γίνεται πλέον σαφές πως ένα ηχηρό ΟΧΙ στις κάλπες θα σημάνει προοπτική κι ελπίδα για την πατρίδα μας κι επιτέλους θα καταλάβουν οι εκβιαστές δανειστές ότι δεν είμαστε το κλοτσοσκούφι τους, θα πρέπει να μας αντιμετωπίζουν επί ίσοις όροις, θα υποχρεωθούν να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη λογική να πρυτανεύει και η δική μας θέση θα είναι αναβαθμισμένη.
Ένα ενδεχόμενο ναι, θα μας έριχνε για πάντα στα νύχια των αιμοδιψών δανειστών και τότε δεν θα έχομε το δικαίωμα να παραπονούμαστε για λιτότητα, πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, πλειστηριασμούς, άγρια φορολογία, εξαθλίωση στον υπερθετικό βαθμό κ.λ.π.
Στην υποθετική αυτή περίπτωση του ναι, θα βγουν – και δικαιολογημένα – δανειστές κι εγχώριοι πεμπτοφαλαγγίτες και θα μας λένε ότι δεν έχομε δικαίωμα στη διαμαρτυρία γιατί εμείς μέσω του δημοψηφίσματος, είπαμε ναι στις προτάσεις τους!
Στο άρθρο 120 του Συντάγματος, αναφέρεται ότι η τήρηση του Συντάγματος, επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, οι οποίοι δικαιούνται και υποχρεούνται να το προστατεύουν με κάθε μέσο όταν αυτό παραβιάζεται κ.λ.π.
Με δεδομένο το γεγονός ότι το Σύνταγμα μας όλα αυτά τα χρόνια, ξένα και ντόπια αρπαχτικά το έχουν καταντήσει κουρελόχαρτο, η λύση του δημοψηφίσματος ήταν η μόνη ενδεδειγμένη και νομιμότατη.
Η λυσσαλέα αντίδραση όλων αυτών που βγαίνουν και ουρλιάζουν κατά του δημοψηφίσματος, αποδεικνύει τον πανικό τους γιατί είναι πεπεισμένοι ότι το ΟΧΙ του λαού, θα σταθεί απροσπέλαστο εμπόδιο στ’ άνομα σχέδιά τους.
Γνωρίζουν πολύ καλά πως το λαϊκό ΟΧΙ θα υποχρεώσει τους δανειστές να μας αντιμετωπίσουν επιτέλους ως ισότιμους εταίρους και να πάψουν να δολοφονούν ένα ολόκληρο λαό με την αδιαλλαξία και τα παράλογα, παράνομα κι έξω από κάθε λογική προτεινόμενα μέτρα τους.
Πρέπει επίσης να τονίσουμε, πως στο δημοψήφισμα της Κυριακής δεν ψηφίζομε κόμματα όπως προσπαθούν να μας παραπλανήσουν οι εξπέρ της απάτης.
Είναι επίσης γεγονός αναμφισβήτητο, πως όπου κατά καιρούς έγινε δημοψήφισμα, η λαϊκή ετυμηγορία έγινε σεβαστή, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα δίκαια των λαών.
Τρανό παράδειγμα η Ισλανδία. Από δύο φορές η Ισλανδική κυβέρνηση έστειλε προς υπογραφή στον πρόεδρο της Δημοκρατίας υφεσιακά μέτρα τα οποία είχαν συμφωνηθεί μεταξύ κυβέρνησης και πιστωτών.
Και τις δύο φορές ο Ισλανδός πρόεδρος, έκανε αυτό που δεν διανοήθηκε να κάνει επί μνημονιακής λαίλαπας, ο δικός μας, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας που υπέγραφε χωρίς δεύτερη σκέψη – κι έχει τεράστιες ευθύνες γι’ αυτό – τις αμέτρητες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που του έστελναν.
Ο Ισλανδός λοιπόν αυτός πατριώτης πρόεδρος και τις δύο φορές επέστρεψε πίσω στη Βουλή τα χαρτιά που του έστειλαν για υπογραφή λέγοντας πως οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται και δεν ήταν στις προθέσεις του να υποθηκεύσει το μέλλον του λαού του!
Προκάλεσε λοιπόν δύο δημοψηφίσματα στα οποία ο Ισλανδικός λαός ψήφισε κατά των προτεινόμενων δεσμών και έτσι γλύτωσε από τα νύχια αυτών που σκόπευαν να τον αποτελειώσουν!
Τα δημοψηφίσματα λοιπόν είναι επιβεβλημένα (να πούμε εδώ ότι σε άλλες χώρες γίνονται για πολύ πιο ασήμαντα γεγονότα) και αποτελούν αναμφισβήτητα το δημοκρατικότερο και ισχυρότερο εργαλείο προκειμένου ν’ αποφασίζουν οι ίδιοι οι λαοί για τις τύχες τους!
Η ανωμαλία στην αγορά των τελευταίων ημερών είναι όπλο εκβιασμού και κατατρομοκράτησης, με υποψήφια θύματα τους πολίτες και θύτες τους ντόπιους και ξένους νενέκους με στόχο τη λαϊκή ψήφο.
Εμείς παραμένομε νηφάλιοι, ψύχραιμοι κι έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσουμε τον κάθε τυχοδιώχτη.
Ο λαός μας έχει ζήσει κι έχει καταφέρει να επιβιώσει σε απείρως δυσκολότερες συνθήκες, όπως επί Γ’ Ράιχ και όχι μόνο.
Η δίψα για τη Λευτεριά και τις καλύτερες μέρες, είχαν σαν αποτέλεσμα να νικήσουμε τον ασυγκρίτως δυνατότερο εχθρό.
Η σημερινή κυβέρνηση, σε καμιά περίπτωση δεν κορόιδεψε τον λαό (και να ήθελε ακόμα, δεν θα πρόφταινε να το κάνει στους πέντε μήνες της θητείας της) απλούστατα γιατί μπορεί να έχει τη διακυβέρνηση της χώρας, δεν έχει όμως την εξουσία!
Είναι πολλά , πάρα πολλά τα καρκινώματα για τα οποία θ’ απαιτηθεί πολύς χρόνος να ξεριζωθούν.
Ενδεικτικά της κατάστασης είναι τα πρόσφατα περιστατικά με τον γνωστό τραπεζίτη Στουρνάρα (για τον οποίο όλοι γνωρίζομε τι συμφέροντα υπηρετεί) και τον γνωστό και μη εξαιρετέο Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ με τα γνωστά μαγειρέματα του χρέους.
Και οι δύο τους κλήθηκαν να καταθέσουν στην επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο χρέος. Ο μεν πρώτος, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του θεσμούς και αξίες, δεν προσήλθε επικαλούμενος φόρτο εργασίας, ο δε δεύτερος ξαφνικά αρρώστησε!
Τι συμπτώσεις αλήθεια!!
Μέσα απ’ αυτή την έρευνα στην οποία αναμένεται ν’ αποκαλυφτούν πολλά χειρότερα, μάθαμε φοβερά πράγματα και μάλιστα όχι από στελέχη κυβερνητικά, όπως Ρουμελιώτης – Βαλυράκης κ.λ.π.
Αυτά όλα έχουν εξαγριώσει εκείνους που δεν τους συμφέρει η αποκάλυψη της αλήθειας και προσπαθούν ν’ απαξιώσουν το έργο της επιτροπής της οποίας ηγείται η πρόεδρος της Βουλής η. Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Μιας επιτροπής εγκυρότατης, ενώ για τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της έρευνας η πρόεδρος, ενημέρωσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Άλλωστε, αν η σύσταση της επιτροπή, ήταν καπρίτσια της κ. Κωνσταντοπούλου, θ’ αρνούντο να καταθέσουν όσοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και ο Στουρνάρας δεν θα κινδύνευε με βίαιη προσαγωγή – όπως ορίζει ο νόμος – στην περίπτωση που συνεχίσει να προβάλλει δικαιολογίας, για ν’ αποφύγει τη βάσανο της εξέτασης!
Σε ότι αφορά τον έτερο προστατευόμενο των ψευτοεταίρων – δανειστών τον Γεωργίου ο οποίος παρότι κατηγορείται για κακούργημα παραμένει στη θέση του, δεν θα παραλείψομε την Κυριακή να ευχαριστήσουμε τους προστάτες του, (ντόπιους και ξένους), μ’ ένα τεράστιο ΟΧΙ.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Αλευράκη Στέλλα