Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε έρευνα στην οποία συμμετέχουν και επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ που δείχνει ότι τα ψάρια της Μεσογείου αφανίζονται με ταχύτατους ρυθμούς.
Η αλιευτική βιομηχανία είναι αλήθεια ότι αναπτύσσεται με τρόπο που βλάπτει τόσο τα θαλάσσια οικοσυστήματα όσο και τον άνθρωπο.
Τα ψάρια των ιχθυοκαλλιεργειών εκτρέφονται σε τεχνητό περιβάλλον, τα “πελαγίσια” πέφτουν θύμα της ανθρώπινης απληστίας και ανοησίας αφού συχνότατα αλιεύονται από την κατάσταση του γόνου με αποτέλεσμα να επιβραδύνεται δραματικά ο ρυθμός της αναπαραγωγής τους και να κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Παρακάτω θα διαβάσετε μερικούς λόγους για τους οποίους πρέπει να εξετάσετε καλά την προέλευση των ψαριών που αγοράζετε και καταναλώνετε.
1. Τα αλιευτικά σκάφη μοιάζουν με πολεμικά πλοία
Είναι εξοπλισμένα με ραντάρ, σόναρ αντίστοιχα με εκείνα των υποβρυχίων, δορυφορικά συστήματα εντοπισμού (GPS), ηλεκτρονικά συστήματα πλοήγησης και ειδικά συστήματα εικονοποίησης της θερμοκρασίας των θαλάσσιων υδάτων που τους επιτρέπουν να εντοπίζουν ευκολότερα τα κοπάδια των άτυχων ψαριών που θα βρεθούν στο διάβα τους.
2. Η υπεραλίευση είναι τρομακτική
“Φαντάσου να σου σερβίρουν ένα πιάτο με σούσι. Αν το πιάτο αυτό περιείχε όλα τα ζώα που θανατώθηκαν για να φας το ψάρι του σούσι θα έπρεπε να έχει μήκος ενάμιση μέτρο” λέει ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ στο βιβλίο του “Eating Animals” (Τρώγοντας Ζώα).
Για κάθε κιλό γαρίδας που βρίσκεται στο τραπέζι σου έχουν αφανιστεί 26 κιλά θαλάσσιων οργανισμών που θανατώθηκαν και ξαναρίχτηκαν στη θάλασσα. Ως “παράπλευρα αλιεύματα” θεωρούνται τα μη βρώσιμα ή μη εμπορεύσιμα θαλάσσια πλάσματα που αλιεύονται λόγω των μη αποδοτικών μεθόδων.
Στην περίπτωση της γαρίδας γίνεται σφαγή αφού το 80-90% κάθε ψαριάς είναι παράπλευρα αλιεύματα.
Παρότι η γαρίδα αντιστοιχεί σε ποσοστό 2% της παγκόσμιας αγοράς αλιευμάτων, η αλιεία της δημιουργεί το ένα τρίτο της υπεραλίευσης παγκοσμίως.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, ούτε η γαρίδα υδατοκαλλιέργειας αποτελεί περιβαλλοντικά ορθή επιλογή αφού η καλλιέργειά της αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες εξαφάνισης των μαγκρόβιων δασών στη νοτιοανατολική Ασία.
3. Αν αγοράσεις γαρίδα από την Ταϋλάνδη, υποστηρίζεις την καταναγκαστική εργασία
Στην Ταϋλάνδη άνθρωποι αγοράζονται και πωλούνται σε σύγχρονα σκλαβοπάζαρα για να καταλήξουν εργάτες σε “γαριδάδικα”.
Εικοσάωρες βάρδιες, ξυλοδαρμοί, βασανιστήρια, εκτελέσεις και χορήγηση μεθαμφεταμινών ”για να αντέξουν” είναι μερικά από αυτά που υπομένουν σύμφωνα με δημοσιεύματα έγκριτων διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Τα σκάφη αυτά παράγουν επίσης ιχθυάλευρα από γόνους ή μη βρώσιμα ψάρια για να τα χρησιμοποιήσουν ως τροφή σε υδατοκαλλιέργειες γαρίδων.
4. Ο τόνος αλιεύεται με αθέμιτες πρακτικές
Όπως γράφει ο Πωλ Γκρήνμπεργκ στο Civil Eats, επειδή ο τόνος ενδημεί σε ανοιχτή θάλασσα προσελκύεται από τα μεγάλα πλωτά αντικείμενα. Τα αλιευτικά σκάφη το εκμεταλλεύονται και ρίχνουν στο νερό πλωτά αντικείμενα, συµπεριλαµβανοµένων µηχανισµών συσσώρευσης αλιευµάτων.
Με αυτό τον τρόπο παραβαίνουν τους όρους του “παιχνιδιού” αφού καθιστούν τον τόνο εύκολο “θήραμα”.
5. Ιχθυοκαλλιέργεια ή άγριο ψάρι;
Τα ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας συχνά εκτρέφονται σε κακές συνθήκες και συνωστίζονται σε σημείο καννιβαλισμού. Τα άγρια ψάρια αφανίζονται από τις μηχανότρατες που σκοτώνουν περισσότερα αλιεύματα από αυτά που μπορούν να εμπορευτούν. Συχνά χρησιμοποιούν εργαλεία που ξύνουν τον ίδιο το βυθό της θάλασσας και αφήνουν πίσω καταστροφή και θάνατο.
6. Ο πληθυσμός του ιππόκαμπου έχει μειωθεί κατά 50% την τελευταία πενταετία
Ο ιππόκαμπος είναι ένα θαλάσσιο είδος-δείκτης της γενικής κατάστασης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Όταν ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί κατά το ήμισυ τα τελευταία πέντε χρόνια κάτι δεν πάει καλά. Υπεύθυνες για αυτή την κατάσταση είναι οι τράτες.
Κάθε χρόνο πιάνονται 150 εκατομμύρια ιππόκαμποι για να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη σε σκευάσματα της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής και να πωληθούν στις ΗΠΑ σε τιμές που ξεκινούν από 600 δολάρια και φτάνουν τα 3000 δολάρια ανά κιλό.
Ακόμα ένα εκατομμύριο ιππόκαμποι καταλήγουν από ζωντανοί οργανισμοί να γίνουν διακοσμητικά και “μπιχλιμπίδια”.
—Να σταματήσουμε την ψαροφαγία;
Όχι βέβαια, αλλά πρέπει να καταναλώνουμε προϊόντα υπεύθυνης αλιείας. Για αυτό το λόγο πρέπει να γνωρίζουν την προέλευση των ψαριών που καταναλώνουμε. Με άλλα λόγια, πρέπει να μάθουμε να διαβάζουμε τη σήμανση των ψαριών για την περιοχή αλίευσης; Δεν είναι δύσκολο!