ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Με άρθρο του στην “Καθημερινή της Κυριακής” ο ομότιμος καθηγητής θεολογίας-φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς κάνει έκκληση, να βρεθούν δέκα προσωπικότητες, για να σώσουν κατά την άποψη του, τον τόπο. 
Κριτικάρει τους θεσμούς, ότι δεν βρίσκονται στο ύψος των περιστάσεων, και μεταξύ άλλων αναφέρει και τις ένοπλες δυνάμεις οι οποίες κατά την γνώμη του “έχουν απεμπολήσει τις ευθύνες τους, κι έχουν “υπαλληλοποιηθεί”.”Είναι πρωτοφανές να γίνεται έκκληση από πνευματικό άνθρωπο με κύρος, όπως ο κ. Γιανναράς, και με πρόσβαση στα ισχυρά μέσα ενημέρωσης της Αθήνας, και να πιστεύει, ότι οι ένοπλες δυνάμεις, θα βγάλουν την χώρα μας από την δημοσιονομική και πολιτιστική κρίση ,την κρίση θεσμών και αξιών.Μήπως όπως την έβγαλαν στην επάρατη εφταετία 67-74, με τους βαναύσως βασανισθέντες, και τους εξόριστους στα ξερονήσια; Τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, και τον διαμελισμό της Κύπρου;Τουλάχιστον η μεταπολίτευση έβαλε τους στρατιωτικούς στους στρατώνες, για να ασχολούνται με την άμυνα της χώρας, κι όχι με την πολιτική, με την οποία, δεν ασχολούνται τώρα, ούτε στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι οποίες έχουν χειραφετηθεί από τον ιμπεριαλισμό των Η.Π.Α Ασφαλως η χώρα χρειάζεται αλλαγή, από τον δικομματισμό και το πελατειακό κράτος, που την έφερε στο πάτο του πηγαδιού.Μην λησμονούμε όμως ότι η Ελλάδα, είναι μέρος του Δυτικού καπιταλισμού, ο οποίος περνάει την μεγαλύτερη κρίση του, μετά το 1929-33,όπου στην Αμερική ο Φρ. Ρούζβελτ εφάρμοσε την “νέα συμφωνία” {νιού ντήλ} για να βγει από την κρίση η χώρα του, και ο Α. Χίτλερ στην Ευρώπη με τον ναζισμό του, και την δικτατορία του, εξαπέλυσε τον καταστροφικό β΄παγκόσμιο πόλεμο”.Η Ελλάδα βεβαίως έχει την ιδιαιτερότητα του διεφθαρμένου και απροσάρμοστου κράτους, σύμφωνα με τα πρότυπα της Δύσης, αυτό όμως δεν αναιρεί την διεθνή κρίση, του ανεπτυγμένου καπιταλισμού.”Έχουμε πόλεμο” λένε συχνά εκπρόσωποι της κυβέρνησης. Μάλιστα έχουμε πόλεμο, της διεθνούς, του κεφαλαίου εναντίον του κόσμου της εργασίας.Προσπαθούν χρόνο με τον χρόνο, να αφαιρέσουν από τους λαούς της Ευρώπης όλα τα κατακτημένα δικαιώματα τα οποία κατέκτησαν, μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο.Θέλουν Κινεζοποίηση των οικονομιών της Ευρώπης, και δικτατορία των αγορών χωρίς όμως στρατιωτική επιβολή, τουλάχιστον προς το παρόν, αρκεί η αστυνομική καταστολή, και η παθητικότητα του λαού, χάριν της βοηθείας των τηλεοπτικών μέσων, εξαιτίας του κλίματος που διασπείρουν αυτό, της αβεβαιότητας και του φόβου.Η πολιτική των κυβερνήσεων πρέπει να αλλάξει.Όχι όμως με δέκα σοφούς φωστήρες, {Βλέπε ,Φιλόσοφους Βασιλείς, Πλάτωνος Πολιτεία} οι οποίοι θα εφαρμόσουν την ίδια πολιτική, έστω και λίγο πιο ήπια.Η λαϊκή οργή , η λαϊκή αγανάκτηση και ο λαϊκός ξεσηκωμός, είναι αυτός που μπορεί να επιβάλλει αλλαγή πολιτικής προς μια κατεύθυνση φιλοεργατική και πατριωτική. Την πολιτική αυτή μπορεί να την εφαρμόσει μια κυβέρνηση εθνικής λαϊκής ενότητας, η οποία θα σχηματιστεί μετά τις εκλογές ,όπου οι ψηφοφόροι θα έχουν αποδοκιμάσει τον δικομματισμό.Με την διαδικασία αυτή τιμώνται και οι θεσμοί μέσω της γενικής λαϊκής βούλησης, η οποία είναι αυτή που αποφασίζει-, καθιερώνοντας όμως την απλή και άδολη αναλογική κι όχι καλπονοθευτικά συστήματα, -για το μέλλον της χώρας. Ακολουθεί απόσπασμα του άρθρου του κ. Χ. Γιανναρά. “Σε τέτοιες ώρες το κύρος ανθρώπων και θεσμών μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τις συμβατικές εξουσιαστικές προνομίες. Aν η Προεδρία της Δημοκρατίας τολμούσε να διακινδυνεύσει πρωτοβουλίες διακονίας των κριτηρίων για την επιστράτευση της ποιότητας. Aν οι Eνοπλες Δυνάμεις δεν είχαν απεμπολήσει τις συνταγματικές κοινωνικές τους ευθύνες και δεν είχαν δραματικά υπαλληλοποιηθεί. Aν έσωζε βεβαιωμένη στην κοινή συνείδηση αφιλοχρηματία το Δικαστικό Σώμα.
Aν η Eκκλησία δεν ήταν ηθικολογική φιοριτούρα του δημόσιου βίου. Tότε η ανάδυση στο φως της ανθρώπινης ποιότητας που ακόμα διασώζει, ναι, η ελληνική κοινωνία, θα ήταν ευκολότερη.
Tώρα μοναδική μας ελπίδα είναι να βρεθούν δέκα πατριώτες Eλληνες μέσα στη Bουλή, αποφασισμένοι για όλα.
Tην καταστροφή την αντέξαμε αρκετές φορές: το ’97, το ’22, το ’46 – 49. Tην ντροπή δεν αντέχουμε, τον εξευτελισμό. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συχώρεση για τα σπιθαμιαία, ιδιοτελή ανθρωπάρια που κυβερνάνε την Eλλάδα σήμερα.