Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων συμμετέχει στην 24ωρη απεργία την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου, απευθύνοντας παράλληλα ανοιχτή επιστολή προς τους γονείς. Οι εκπαιδευτικοί εξηγούν πως η απεργία δεν είναι απλή διαμαρτυρία, αλλά μια αναγκαιότητα για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης και των δικαιωμάτων των μαθητών και των εκπαιδευτικών.
Στην επιστολή τους, οι εκπαιδευτικοί αναφέρουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά, όπως τα χαμηλά μισθού, τα μεγάλα τμήματα, τα ελλιπή σχολικά κτήρια και την υποστελέχωση. Επισημαίνουν επίσης τις επιπτώσεις των κυβερνητικών πολιτικών στην ποιότητα της εκπαίδευσης και ζητούν την ενίσχυση της δημόσιας σχολικής μονάδας. Οι εκπαιδευτικοί καλούν τους γονείς να συμπαρασταθούν στον αγώνα τους για ένα καλύτερο σχολείο για όλα τα παιδιά.
Πιο αναλυτικά, στην επιστολή τους προς τους γονείς αναφέρουν τα εξής:
Αγαπητοί γονείς,
Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου, όλοι οι εργαζόμενοι μαζί και οι εκπαιδευτικοί, συμμετέχουμε στην 24ωρη γενική πανεργατική απεργία και εκείνη την ημέρα θα συναντηθούμε στον δρόμο του αγώνα όλοι οι εργαζόμενοι μαζί, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Θέλουμε να απευθυνθούμε ιδιαίτερα σε εσάς, τους γονείς των μαθητών μας, για να σας επικοινωνήσουμε τους λόγους, τις αγωνίες και τις ανησυχίες που μας έχουν ξεσηκώσει.
Γνωρίζετε ότι απεργώντας, θυσιάζουμε το ημερομίσθιό μας σε καιρούς και συνθήκες πάρα πολύ δύσκολες για όλους. Ίσως θα έχετε ακούσει ότι κι εμείς, οι εκπαιδευτικοί, έχουμε χάσει πάνω από 6 μισθούς στις συνολικές ετήσιες απολαβές μας τα τελευταία χρόνια, περίπου το 40% του μισθού μας. Ένας νεοδιόριστος/η, χωρίς τέκνα, αμείβεται με 776 ευρώ και οι αναπληρωτές με 950 περίπου ευρώ για κάποιους μήνες τον χρόνο, γυρνώντας σε όλη την Ελλάδα, ενώ ο μέσος μισθός είναι 1.100 ευρώ. Κι όμως το κάνουμε με τον νου και την καρδιά μας! Και θα το ξανακάνουμε αν χρειαστεί. Όχι για να πάμε να πιούμε καφέ, αλλά για να διαδηλώσουμε και να βγάλουμε από τους τέσσερις τοίχους του σχολείου αυτά που καίνε, όπως πιστεύουμε, όλους μας. Γιατί αφορά τα παιδιά μας και αυτό που με κόπο και κόστος έχουμε σπουδάσει και αγαπάμε.
Η αλήθεια λοιπόν είναι πως και φέτος οι ανάγκες όλων μας, μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών αντιμετωπίζονται και από αυτή την κυβέρνηση ως κόστος που πρέπει να περικοπεί. Γι’ αυτό θα δείτε να βρισκόμαστε στα μέσα Νοέμβρη, αλλά να μην μπορεί να αναπτυχθεί πλήρες πρόγραμμα ή να μη στηρίζονται οι μαθητές μας που έχουν ανάγκη από εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης μιας και η «κανονικότητα» των κενών είναι και πάλι εδώ. Μόνο στα Χανιά τα κενά από εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης ξεπερνούν τους 150, κενά που αφορούν το πιο ευάλωτο μέρος των μαθητών μας.
Βλέπετε τα παιδιά να στοιβάζονται σε τάξεις-θηρία των 25 και πλέον μαθητών, γιατί προκειμένου να μειώσει τους εκπαιδευτικούς η κυβέρνηση αποφάσισε να συγχωνεύσει, δηλαδή να κλείσει τμήματα. Δε δίστασε ακόμα και να μετακινήσει μικρά παιδιά μακριά από τη γειτονιά, το χωριό, τους φίλους, το κοινωνικό τους περιβάλλον.
Μας βλέπετε μαζί με τα παιδιά σας στα ίδια παλιά, ασυντήρητα και σε πολλές περιπτώσεις ακατάλληλα σχολικά κτίρια, σε ασφυκτικά μικρές αίθουσες-κλουβιά, όπου καθημερινά θα τρέμουμε μην πέσει ο σοβάς, η πόρτα, μη μετρήσουμε ακόμα ένα ατύχημα μέσα στα σχολεία μας. Φυσικά στην πλειοψηφία τους χωρίς γυμναστήρια, βιβλιοθήκες, αίθουσες εκδηλώσεων ή εργαστήρια.
Παράλληλα, τα εργαλεία που μας δίνει το υπουργείο Παιδείας για να δουλέψουμε αφορούν σε βιβλία και αναλυτικά προγράμματα, που βαφτίζοντας το παλιό και παρωχημένο ως «πρόοδο», προσφέρουν απλόχερα αποσπασματικές και εφήμερες γνώσεις σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης που έχουν ανάγκη όλα τα παιδιά.
Θα συζητήσετε ακόμα με τους συναδέλφους μας για τον καθημερινό αγώνα που δίνουν για τη μόρφωση των παιδιών σας σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, αφού για όλους τους εκπαιδευτικούς, ο γρίφος της επιβίωσης είναι εξαιρετικά δυσεπίλυτος, όπως γνωρίζουμε ότι είναι για τους περισσότερους και από εσάς που χτυπιέστε εξίσου από το κύμα ακρίβειας. Με τους πενιχρούς μισθούς που αναφέραμε παραπάνω πρέπει κάθε εκπαιδευτικός τον μήνα να πληρώσει το ενοίκιο (αν βρει σπίτι), το ρεύμα, το νερό, την τροφή και τη μετακίνησή του και παράλληλα να προετοιμάσει το μάθημά του, να εμβαθύνει στην επιστήμη του, να επιτελέσει απρόσκοπτα τον παιδαγωγικό του ρόλο, ψάχνοντας δεύτερη ή τρίτη δουλειά για να βγει ο μήνας.
Τέλος, θα δείτε συναδέλφους μας να διώκονται πειθαρχικά από το υπουργείο και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, επειδή εδώ και τέσσερα χρόνια όλος ο κλάδος δίνει έναν περήφανο αγώνα ενάντια στον κυβερνητικό σχεδιασμό που θέλει τα σχολεία, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί να διαχωρίζονται και να κατηγοριοποιούνται με όρους επιχειρήσεων, απαιτώντας από εμάς να σκύψουμε το κεφάλι και από εσάς να βάλετε ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Απεργούμε, τέλος, για να στείλουμε ένα μήνυμα στην κυβέρνηση ότι οι εργαζόμενοι και οι λαοί της Ευρώπης δε θέλαμε να ζούμε σε ένα κόσμο πολέμων και καταστροφών. Δεν θέλουμε να δοθεί ένα τρις από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για πολεμικές δαπάνες, αλλά για σχολεία και νοσοκομεία.
Για όλα αυτά και για πολλά ακόμη, που οι λίγες σειρές μιας επιστολής δε μας επιτρέπουν να αναλύσουμε, καλούμε εσάς τους γονείς, με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινά προβλήματα αλλά και την κοινή μας, την πιο σπουδαία έγνοια, το παιδί, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να συντονίσουμε τα βήματά μας και να δώσουμε ΜΑΖΙ τον πιο δύσκολο αλλά και όμορφο αγώνα για το σχολείο, τη ζωή και τη μόρφωση που αξίζουμε και έχουμε ανάγκη εμείς και τα παιδιά μας.
Σας καλούμε στην πλατεία της Αγοράς την Τετάρτη 20 Νοέμβρη στις 10:00 η ώρα για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ!!
Γιατί «αν γλιτώσει το παιδί… υπάρχει ελπίδα!»
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!!
