Σκανδαλωδώς υψηλές παραμένουν τιμές αγαθών ακόμη και πρώτης ανάγκης, σε πλήρη αναντιστοιχία με την «κατηφόρα» των αποδοχών και της απασχόλησης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι Έλληνες πίνουν το ακριβότερο γάλα στην Ευρώπη. Μειδίαμα αγανάκτησης προκαλούν οι εξαγγελίες για την καταπολέμηση των καρτέλ, την ώρα που η τρόικα φέρεται να αναζητεί τα αίτια της ακρίβειας στην παραπαίουσα ελληνική οικονομία.

Οι στατιστικές τοποθετούν πάνω από την ευρωπαϊκό μέσο όρο το κόστος τροφίμων, ποτών και ειδών ένδυσης – υπόδυσης στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT, τον Ιούνιο του 2012 καταγράφηκαν σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2011 οι εξής ενδεικτικές αυξήσεις:

• 9.95% στα αυγά
• 1.81% στο ψωμί
• 1.28% στο ελαιόλαδο
• 10.6% στη ζάχαρη
• 6.15% στον καφέ
• 13.95 στον ηλεκτρισμό
• 15.6% στο πετρέλαιο θέρμανσης
• 13,7% στο φυσικό αέριο
• 9.7% στα τέλη κυκλοφορίας – διόδια

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση στη λιανική τιμή του γάλακτος, όπως αποτυπώνεται και στο Δείκτη Ισότιμης Αγοραστικής Δύναμης Καταναλωτή, καθώς η Ελλάδα είναι σήμερα η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη των «27». Τον Ιούνιο του 2012 η τιμή αυξήθηκε κατά 3,9% σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2011. Τα τελευταία 2 χρόνια, ο δείκτης καταγράφει αθροιστικά άνοδο της τάξης του 13,1%.

Χάρη στη ξέφρενη πορεία της τιμής από τους αγελαδοτρόφους και τις βιομηχανίες έως τα ράφια των σούπερ μάρκετ, οι Έλληνες καταναλωτές υποχρεώνονται να πληρώνουν ένα λίτρο γάλα έως και κατά 70% ακριβότερα από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους (μεταξύ 1.15 και 1.57 ευρώ, έναντι λιγότερου από 1 ευρώ σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Γαλλία και η Γερμανία). Γνώστες του ελληνικού συστήματος στην παραγωγή και διανομή του γάλακτος αποδίδουν το γεγονός σε πρακτικές καρτέλ, σε λογικές κρατικού προστατευτισμού και στην ύπαρξη μιας περιορισμένης και ελεγχόμενης εσωτερικής αγοράς.

Eρώτηση για το πρόβλημα της ακρίβειας κατέθεσε στη Βουλή η ΔΗΜΑΡ, η οποία κάνει λόγο για «ενδοομιλικές συναλλαγές μιας πενηντάδας ξένων και ελληνικών πολυεθνικών επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην αγορά». Οι βουλευτές του κόμματος αναρωτήθηκαν χαρακτηριστικά σε ποιες συγκεκριμένες, αξιολογημένες και ιεραρχημένες ενέργειες θα προβούν οι υπουργοί Οικονομικών και Ανάπτυξης ώστε να αντιστοιχηθούν οι τιμές προϊόντων και αγαθών στο εισοδηματικό επίπεδο των Ελλήνων.

Την ίδια ώρα, η τρόικα φέρεται να έχει αποστείλει επιστολή προς τα συναρμόδια υπουργεία, επισημαίνοντας στρεβλώσεις της αγοράς και του νομοθετικού πλαισίου οι οποίες θεωρούνται υπεύθυνες για τη διατήρηση των τιμών σε υψηλό επίπεδο. Πληροφορίες θέλουν να εφιστά την προσοχή σε τομείς όπως η ενέργεια, τα καύσιμα, τα τρόφιμα, η ιδιωτική εκπαίδευση και οι υπηρεσίες δικηγόρων, ορκωτών λογιστών, αρχιτεκτόνων και μηχανικών. Ζητούμενο για την τρόικα παραμένει η απελευθέρωση των σημερινών καθεστώτων με στόχο τη βελτίωση του ανταγωνισμού.

Ενδιαφέρον προκαλεί η διαπίστωση των τεχνοκρατών της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ σύμφωνα με την οποία τα περιθώρια κερδών των επιχειρήσεων δεν έχουν συμπιεστεί αναλόγως με τη μείωση του εργατικού κόστους. Σημειώνεται ότι το μερίδιο του εργατικού κόστους στη διαμόρφωση των τιμών έχει μειωθεί από περίπου 36% στο πρώτο 3μηνο του 2009 σε 30% στο πρώτο 3μηνο του 2012, όταν έχουν αυξηθεί τα αντίστοιχα μερίδια των έμμεσων φόρων από περίπου 7% στο 11% και των κερδών από περίπου 57% στο 59%.

Οι «ανοιχτοί» φάκελοι της Eπιτροπής Ανταγωνισμού, προς το παρόν χωρίς ορατά αποτελέσματα, διερευνούν ανάμεσα σε άλλα την ύπαρξη καρτέλ που αφορούν στα φροντιστήρια, στο φυσικό αέριο, στα οπωροκηπευτικά, στα πουλερικά και στον τουρισμό.

Στο μεταξύ, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες μέσω της ΓΣΕΒΕΕ στηλιτεύουν τη διατήρηση του αυξημένου ΦΠΑ εν μέσω κατάρρευσης του κύκλου εργασιών κατά 40%, που έχει προκαλέσει λουκέτα επιχειρήσεων και άμεσες απώλειες θέσεων εργασίας οι οποίες υπολογίζονται σε 30.000.

Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, η ακρίβεια θεωρείται το τρίτο κυριότερο πρόβλημα του μέσου Ευρωπαίου (24%), μετά την ανεργία (46%) και τη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας (35%). Μάλιστα, σε προσωπικό επίπεδο οι ερωτηθέντες δηλώνουν ότι τους κοστίζει πρωτευόντως η ακρίβεια (45%) και δευτερευόντως η ανεργία (21%)