Κάτω απ’ τον βαρύγδουπο τίτλο «Πολιτιστικός – Μορφωτικός Σύλλογος ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ Φλωριανών» ξεμυτά ένα κείμενο προσβλητικό για την μνήμη των νεκρών της περιοχής κατά την Γερμανική εισβολή. Και ανυπόγραφο!
Αλήθεια, αριθμητικά πόσοι είναι οι αποτελούντες τον Σύλλογο;
– Πόσο απανταχού είναι;
– Ποιοι είναι; Πού είναι τα ονόματα και οι υπογραφές τους κάτω απ’ το κείμενο; Έτσι, για να ξέρουμε και εμείς ποιοι είναι αυτοί που για να διατηρήσουν την ιστορική τους μνήμη χρειάζονται την ύπαρξη των Ναζιστικών μνημείων;
Λες, και η ύπαρξη του δικού τους μνημείου με τα ονόματα των δικών τους νεκρών, αυτών που αδίκως δολοφονήθηκαν απ’ τους εισβολείς που ο εν λόγω σύλλογος σέβεται, δεν αρκούν για την διατήρηση της ιστορικής τους μνήμης!
Αλήθεια, γιατί χρησιμοποίησε ο συντάκτης του κειμένου του εν λόγω συλλόγου την λέξη «Γολογοθάς» αναφερόμενος στους Ναζί μοτοσυκλετιστές εισβολείς, ότι βίωσαν Γολγοθά;
Η λέξη «Γολγοθάς» συνεπάγεται συμπάθειας. Γιατί λοιπόν χρησιμοποίησαν στο κείμενο την συγκεκριμένη λέξη για τους ναζί μοτοσυκλετιστές; «… ξεκινούσε ο Γολγοθάς τους». Δηλαδή; Τι εννοεί το κείμενο;
«Τα καημένα τα παιδιά, οι μοτοσυκλετιστές που βίωσαν τον Γολγοθά τους (ο Χριστός ανέβηκε τον Γολγοθά και κατ’ επέκταση οι καλοί άνθρωποι που αδίκως βασανίζονται και αγωνίζονται» που βίωσαν λοιπόν τον Γολγοθά τους από τους άξεστους άγριους κατοίκους;»
Αλήθεια, ποιος είναι ο συντάκτης του κειμένου; Απλά υπερασπιστής του Ναζιστικού μνημείου ή και συμπαθών των ναζί;
Ποιοι είναι κάτω από τον βαρύγδουπο τίτλο του Πολιτιστικού – Μορφωτικού Συλλόγου των απανταχού Φλωριανών; που μορφώνει τόσο, όσο και η ιστορία της Ρεπούση, τόσο όσο η ιστορία του Ρίχτερ, τόσο όσο αυτών (ποιών;) των απανταχού Φλωριανών;
Που χρειάζονται τα ναζιστικά σύμβολα και κοινές γιορτές μνήμης για να διατηρήσουν την δικιά τους ιστορική μνήμη;
Αυτή η αμφισβητούμενη «ανωτερότητα» των δήθεν προοδευτικών που συγχισμένη και μπερδεμένη κολυμπά στα θολά νερά της παραπληροφόρησης και της διαπαιδαγώγησης
Νίκος Αγγελάκης
