Ανάλυση: Η 25λεπτη συνέντευξη του Άδωνι Γεωργιάδη που ήταν γεμάτη ψέμματα

του Μηνά Κωνσταντίνου

Την περασμένη Τρίτη, ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έδωσε μία συνέντευξη στην κρατική τηλεόραση μέσω της οποίας ανακοίνωσε ουσιαστικά πως η θέση του κόμματός του είναι υπέρ του πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα. Η εν λόγω θέση, μαζί με μπόλικες άλλες δηλώσεις-τίτλους, επισκίασε -τουλάχιστον- ένα καταφανές ψέμα που είπε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, και αφορούσε τα όσα όλοι μας ζήσαμε το καλοκαίρι του 2015, το δημοψήφισμα και τις δημοσκοπήσεις των μεγάλων ΜΜΕ. Ακούγοντας όμως τη συνέντευξη προσεκτικά, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως οι ψευδείς ή παραπλανητικές του αναφορές ήταν πολύ περισσότερες.

Την περασμένη Τρίτη, οι Washigton Post δημοσίευσαν το αποτέλεσμα του συνεχούς fact-checking που εφαρμόζουν απέναντι στην κυβέρνηση Τραμπ, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να σπάει πανηγυρικά το φράγμα των 10.000 ψευδών ή παραπλανητικών δηλώσεων μέσα σε 1.000 ημέρες. Στα δικά μας, ο ρυθμός με τον οποίο βγαίνει σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα ο Άδωνις Γεωργιάδης, δεν θα επέτρεπαν σε μία ομάδα αντίστοιχη των WP να παρακολουθήσει συστηματικά ούτε μία του εβδομάδα. Ωστόσο, η συνέντευξή του στην ΕΡΤ ήταν τόσο πλούσια σε θεματολογία και αναφορές, που προσφέρεται για ένα -πρόχειρο έστω- fact-checking. Ή καλύτερα, όταν πρόκειται για τον Γεωργιάδη, για ένα απλό reality check.

Εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρο το βίντεο της συνέντευξης στην ΕΡΤ:

Κανονικά, όπως έταξα στην εισαγωγή, θα ξεκινούσα από τις επίμαχες αναφορές του Αδ. Γεωργιάδη στις δημοσκοπήσεις και τις εκλογές του 2014 και του 2015. Ωστόσο, αφενός για να μην πήξουμε στους αριθμούς και τα νούμερα με το καλημέρα, και αφετέρου επειδή άλλες του αναφορές έχουν μεγαλύτερη σημερινή αξία, θα δώσω προτεραιότητα στα υπόλοιπα.

Για την Ισπανία

Λίγο πριν η κουβέντα πάει στις δημοσκοπήσεις και τη μαγική εικόνα που παρουσίασε ο Αδ. Γεωργιάδης, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία. Εκεί, ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κλήθηκε να σχολιάσει τον καταποντισμό του αδελφού Λαϊκού Κόμματος, εκτοξεύοντας και πάλι ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία.

«Για την καταβαράθρωση του Λαϊκού Κόμματος, έφταιγαν τα σκάνδαλα διαφθοράς και η κρίση στην Καταλονία. Δεν έφταιγαν τα μέτρα λιτότητας που επέβαλε, γιατί αν είδατε τη διαφορά μεταξύ των πρώτων εκλογών του Ραχόι και των δεύτερων εκλογών του Ραχόι, ανέβασε τα ποσοστά του, δεν έπεσαν τα ποσοστά του. Αντιθέτως, πήγε αν θυμάστε από τις 160 έδρες στις 180».

Ωμό ψέμα και ψευδή στοιχεία! Στην πραγματικότητα συνέβη το αντίθετο. Συγκεκριμένα, στις γενικές εκλογές του 2011, το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε 187 έδρες με ποσοστό 45%. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2015, το Λαϊκό Κόμμα κατάφερε να πάρει μόλις 123 έδρες και ποσοστό 28,7%, και μάλιστα, ως συνέπεια αυτής της κατάρρευσης, ήταν αδύνατο να κυβερνήσει, με τον Ραχόι να αναγκάζεται να πάει σε νέες εκλογές, έξι μήνες αργότερα.

Τότε, τον Ιούνιο του 2016, ο Μ. Ραχόι κατάφερε μετά βίας να συγκεντρώσει ένα 33%, καταφέρνοντας 14 έδρες παραπάνω από τον περασμένο Δεκέμβριο, και σίγουρα, όχι ως επιβράβευση για τη λιτότητα. Συνεπώς, από τις 187 έδρες του 2011 πήγε στις 137 του 2016, 50 ολόκληρες έδρες λιγότερες. Όλοι γνωρίζουμε πόσο κράτησε αυτή η πλειοψηφία…

Νωρίτερα, ο Αδ. Γεωργιάδης αναφέρθηκε στη στάση της κυβέρνησης Σάντσεθ απέναντι στον Μαδούρο, σε σχέση με τη στάση που τηρεί η κυβέρνηση Τσίπρα (αργότερα έγινε εκτενέστερη αναφορά, θα τη δούμε κι αυτή παρακάτω):

«Σήμερα, με την κρίση στη Βενεζουέλα, οι μεν Συριζαίοι βγαίνουν υποστηρικτές του Μαδούρο, ο ίδιος ο Σάντσεθ έκανε δήλωση υπέρ του Γκουαϊδό»

Δύο μισές αλήθειες δεν φτιάχνουν μία ολόκληρη. Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά υπέρ του Μαδούρο βγήκε, αφού επί της ουσίας, συντάσσεται με το αίτημα για εκλογές, παρά το γεγονός πως αυτές στη Βενεζουέλα έγιναν μόλις πριν έναν χρόνο. Δεύτερον, ο Σάντσεθ δεν προχώρησε σε καμία δήλωση για το πραξικόπημα. Τον περασμένο Φεβρουάριο  πράγματι αναγνώρισε ως πρόεδρο της Βενεζουέλας τον Γκουαϊδό, ωστόσο, η κυβέρνησή του (που ακόμα δεν έχει σχηματιστεί μετά τις εκλογές) πήρε αποστάσεις μέσω διαρροής από το δημοψήφισμα, ενώ την ίδια ώρα, διεθνή πρακτορεία καταγράφουν τις πιέσεις που δέχεται για να δώσει άσυλο στον ηγέτη της αντιπολίτευσης που απελευθερώθηκε από τον στρατό, Λεοπόλδο Λόπες και άλλα υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει καν αίτημα.

«Δεν έκανε καμία αριστερή στροφη ο Σάντσεθ, απόδειξη γι’αυτό είναι ότι ξέκοψε αμέσως οποιαδήποτε συγκυβέρνηση με τους Ποδέμος».

Ως απάντηση, δύο στοιχεία από τα πάντα πλούσια ρεπορτάζ της ανταποκρίτριας της ΕΡΤ στην Ισπανία, Δώρας Μακρή:

• Πρώτον, στην πρώτη του ομιλία μετά τη νίκη του ο Σάντσεθ, άκουσε από τον κόσμο να τον διακόπτει και να φωνάζει «Con Rivera no!» – Με τον Ριβέρα όχι! ( Εννοούν τον Άλμπερτ Ριβέρα των Θιουδαδάνος),με τον Σάντσεθ να απαντά «Μα δεν είναι ξεκάθαρο αυτό;» . Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο κόσμος φώναζε και συνθήματα των Ποδέμος, επιβεβαιώνοντας πως έλαβε την πλειοψηφία για να στρίψει αριστερά, αφού  «αναφέρθηκε στους παλιούς βαρώνους του PSOE που επέμεναν, είπε, να γίνει το κόμμα τους δεκανίκι της δεξιάς. “Αν το είχαμε κάνει δεν θα ήμασταν εδώ σήμερα”».

• Δεύτερον, ο ίδιος ο ηγέτης των Θιουδαδάνος, προδίκασε από την επόμενη κιόλας των εκλογών πως ο Σάντσεθ θα σχηματίσει κυβέρνηση με τον Ιγκλέσιας, τονίζοντας μάλιστα πως το κόμμα του θα είναι η πραγματική αντιπολίτευση, δεδομένης και της κατάρρευσης του Λαϊκού Κόμματος. Σε κάθε περίπτωση, οι διεργασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης δεν θα κορυφωθούν πριν τις 26 Μαΐου, δηλαδή τις ευρωεκλογές.

Για το πρωθυπουργικό αεροσκάφος

Στη συνέχεια ο Γεωργιάδης εξαντλήθηκε στην αντιγραφή του «25 ψηφίζουμε, 26 φεύγουν» για να το θέσει ως επίδικο των επερχόμενων ευρωεκλογών, και στις προβλέψεις (τις οποίες καταγράφω αρχειακά) τοποθετώντας τη διαφορά της Νέας Δημοκρατίας «πολύ παραπάνω από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ το 2014». Για περισσότερη ανάλυση, στον «συναγωνιστή» του Γεωργιάδη, Σ. Μουμτζή που τα εξηγεί καλύτερα.

Αμέσως μετά από τη διασκευή του συνθήματος του ΣΥΡΙΖΑ του 2014, ο Αδ. Γεωργιάδης συμπλήρωσε:

-Κι εγώ δεν πιστεύω ότι θα φύγουνε, γιατί περνάει καλά. Ζει τη ζωή του ονείρου του. Είναι στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος, τρώει αστακομακαρονάδα στα σύνορα.

-Ο Σαμαράς δεν ήταν έτσι;

-Όχι, κανένας πρωθυπουργός. Ο Σαμαράς στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος είχε δώσει εντολή να μην υπάρχει ούτε μπισκοτάκι, μόνο καφές.

Αρχικά, το EMBRAER, το ένα από τα δύο, υποτίθεται πως το έβαλε για πούλημα ο Σαμαράς τον Αύγουστο του 2012, αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο παρέμεινε στον ελληνικό στόλο μέχρι και την κυβέρνηση Τσίπρα. Την «έλλειψη πόρων» που οδήγησε στο πωλητήριο μάλλον επιβεβαιώνει και το φιάσκο της Γερμανίας τον Ιανουάριο του 2013, όταν το πρωθυπουργικό έμεινε από καύσιμα.

Δεύτερον, διαβάζουμε στον ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗ του Μαρτίου του 2013, σχόλιο με τίτλο «Με φιλετάκια και σολομό “γιόρτασαν” τη συμφωνία με την Τρόικα στο ελληνικό πρωθυπουργικό αεροσκάφος», που αποδεικνύει πόσο κράτησε η λιτότητα Σαμαρά στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος:

«Χαμόγελα και ικανοποίηση επικράτησαν στην πτήση για Βρυξέλλες, με τον πρωθυπουργό να εκφράζει πολλές φορές στους συνεπιβάτες του, Γιάννη Μανιάτη, Χρύσανθο Λαζαρίδη, Κωστή Χατζηδάκη, Σίμο Κεδίκογλου και τον διπλωμάτη κ. Βασιλόπουλο την ικανοποίησή του για τη συμφωνία με την τρόικα, γράφει ο ΒΗΜΑτοδότης. Και στο πλαίσιο της χαράς αυτής πήγε περίπατο και… η λιτότητα την οποία ακολουθούσαν πιστά στο Gulfstream. Και ενώ τόσο καιρό σερβίρονταν σαντουϊτσάκια και ξηρά τροφή, ξαφνικά έκαναν την εμφάνισή τους γεύματα… πρώτης θέσεως, συνεχίζει το δημοσίευμα. Ορισμένοι προτίμησαν τα φιλετάκια α λα κρεμ, άλλοι που νήστευαν τη μακαρονάδα με φρέσκια ντομάτα και βασιλικό και ένας τον σολομό»

Τα παραπάνω βέβαια, σε σχέση με τις αποκαλύψεις του Πρώτου Θέματος για το μενού του πρωθυπουργικού αεροσκάφους, απλώς επιβεβαιώνουν αυτό που η κυβέρνηση Τσίπρα επικαλείται συνήθως όταν στριμώχνεται. «Και οι προηγούμενοι τα ίδια έκαναν» λοιπόν, όχι όμως ότι «ο Σαμαράς τα έκοψε αυτά».

Για την ιστορία πάντως, αστακομακαρονάδα και χαβιάρι, πάντα κατά την ίδια φυλλάδα, δεν παίζουν στο αεροσκάφος. Εκτός εάν τις έφαγε στις… Μαλδίβες! Τις γαρίδες βλέπει σαν αστακό ο Αδ. Γεωργιάδης, ενώ για το χαβιάρι, η «πηγή» του είναι μάλλον το σύνθημα του Σαμαρά για «Χαβιάρι και φαγοπότι με Άρη Βελουχιώτη», που με τη σειρά του το… εμπνεύστηκε από το χρυσαυγίτικο «σαμπάνια, χαβιάρι και Βελουχιώτη Άρη», το οποίο κάθε φασιστομπλόγκ που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να έχει φιλοξενήσει.

Κρίνοντας όμως από άλλο δημοσίευμα της ίδιας φυλλάδας, τον Αύγουστο του 2014 για τον Βαγγέλη Βενιζέλο που πήρε το EMBRAER «για να γλιτώσει τις διακοπές του», μάλλον το πρωθυπουργικό αεροσκάφος έκανε και τότε ενδιαφέροντα ταξίδια.  Σημειώνεται δε, πως ο Βενιζέλος είχε χαρακτηρίσει λαϊκισμό την κριτική που δέχθηκε για το γεγονός πως το πρωθυπουργικό αεροσκάφος έκανε έκτακτες πτήσεις για την μετακίνησή του, απλώς επειδή δεν ήθελε να χάσει τις διακοπές του! Φαντάσου να του ασκούσαν κριτική για το μενού που κατανάλωσε σε αυτό…

Για την αποχώρηση Σαμαρά

«Το να θέλει κάποιος να μπαστακωθεί για να κάτσει τέσσερις μήνες παραπάνω, ενώ τον έχει καταψηφίσει ο ελληνικός λαός, καταλαβαίνετε ότι είναι λίγο… Μπορεί και να το κάνει, δε λέω […] Ο Σαμαράς ήταν στο μέσο της θητείας του, είχε άλλα δυόμιση χρόνια θητείας»

Η αλήθεια είναι ότι ο Σαμαράς είχε δύο ακόμη χρόνια μπροστά του και όχι δυόμιση. Επίσης, σε εκλογές πήγε όταν είχε λιγότερο από ενάμιση χρόνο μπροστά του, και μόνο αφού επέλεξε να συγκρουστεί στην προεδρική εκλογή. Τότε που… «τον έριξαν μαζί με τη Χρυσή Αυγή», και σίγουρα όχι επειδή ηττήθηκε κατά κράτος στις ευρωεκλογές.

Για την ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία 

«-Και οι δέκα πληγές του Φαραώ ήρθαν στην Αίγυπτο, τι να κάνουμε;

-Ο Τσίπρας αφήνει τη χώρα όπως άφησαν οι δέκα πληγές του Φαραώ την Αίγυπτο;

-Χειρότερα, πολύ χειρότερα. Ό,τι χειρότερο έχει περάσει από την πολιτική ζωή της Ελλάδος, τα τελευταία 150 χρόνια που διαβάζω τη νεότερη ελληνική ιστορία, πλην της περιόδου της δικτατορίας. Σε δημοκρατική κυβέρνηση, χειρότερος δεν έχει υπάρξει. […] Ποια ανάπτυξη; Έχει πέσει έξω σε όλες του τις προβλέψεις».

Και πάλι μισές αλήθειες. Τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ μόλις τον Μάρτιο, καταγράφουν ανάπτυξη του 1,9% με στόχο 2% για το 2018. Για το 2017, η ανάπτυξη υπολογίστηκε στο 1,5% έναντι στόχου 1,6%, ενώ το 2016 και το 2015 καταγράφηκε ύφεση, όπως προβλέφθηκε. Τώρα, για τα 150 χρόνια, ας μην αναφερθούμε στα πιο πρόσφατα, όπου από την οικονομία αφαιρέθηκε παραπάνω από 25% του ΑΕΠ, αφού αναφέρθηκε αμέσως μετά ο ίδιος που κυβερνούσε όταν αυτό χάθηκε!

«Όταν έχεις χάσει 25% του ΑΕΠ σου τα προηγούμενα χρόνια, και η υπόλοιπη ευρωζώνη τρέχει με ανάπτυξη 3%, το να πετυχαίνεις 1,8%…»

Ψέματα. Η τελευταία φορά που η ευρωζώνη «έτρεχε με 3%» ήταν το 2007. Και όλοι είδαμε πόσο εύκολο το έκανε αυτό για την ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί… Συγκεκριμένα:

Το 2016 η ανάπτυξη της Ευρωζώνης ήταν 1,7% σύμφωνα με τη Eurostat

To 2017 η ανάπτυξη της Ευρωζώνης βρέθηκε πράγματι σε υψηλό δεκαετίας, με τη Eurostat να το μετρά σε 2,5%.

Το 2018, σύμφωνα με τη Eurostat τον περασμένο Φεβρουάριο, η ανάπτυξη της ευρωζώνης επανήλθε στο 1,8%

«Η Ελλάδα είναι χώρα που πρέπει να συγκρίνεται με τη Βουλγαρία, την Κύπρο, τη Ρουμανία, που πάνε με 4 και 5 και 6»

Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη της Κύπρου δεν έχει ξεπεράσει το 4%, παρομοίως και της Βουλγαρίας. Και όσο για της Ρουμανίας, έφτασε στο 7%το 2018, με την πολιτική της αποφορολόγησης να δέχεται ακόμα και νεοφιλελεύθερα πυρά.

«Οι κακοί Ευρωπαίοι μάς ζητάνε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%, ο Τσίπρας με τον Τσακαλώτο το κάνουν 4,7%»

Και πάλι ανακρίβεια. Το πρωτογενές πλεόνασμα που ανακοίνωσε η Eurostat και η ΕΛΣΤΑΤ την περασμένη εβδομάδα είναι στο 4,4%

Για τη Βενεζουέλα 

«Βρισκόμαστε σήμερα σε ιστορικές στιγμές, όπου ενδεχομένως να πέσει ο Μαδούρο. Μακάρι να πέσει. Δεν πρόκειται για πραξικόπημα γιατί ο Μαδούρο έχει κάνει νοθεία στις εκλογές, έχει καταγγελθεί από τους διεθνείς οργανισμούς, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι δικτάτορας και τύραννος και δεν το συζητάμε. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι εκλεγμένος. Έχει κλείσει στη φυλακή όλους τους ηγέτες της αντιπολίτευσης και τις οικογένειες τους. Στις εκλογές τούς είχε δώσει κάρτα του κόμματος και αν δεν την είχες δεν έπαιρνες μετά τα επιδόματα. Έχει κάτσει στην εξουσία τυραννικά και αυτό δεν το λέει ο Γεωργιάδης, το λέει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου […] Για να τελειώσει η πλάκα, μη μου λέτε πρόεδρο τον Μαδούρο. Δικτάτορας του χειρίστου είδους είναι. Πρόεδρο έλεγε τον εαυτό του και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Πρόεδρος ήτανε; Έτσι είναι και ο Μαδούρο, το ίδιο πράγμα είναι».

Η αλήθεια είναι πως εκλογές στη Βενεζουέλα έγιναν τον Μάιο του 2018. Ο Μαδούρο κέρδισε με 67%. Βέβαια, είναι γνωστό πως τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης απείχαν από τις εκλογές, τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης τις μποϊκοτάρισαν και η συμμετοχή του κόσμου βρέθηκε λίγο κάτω από το 50%, πολύ χαμηλότερο από το 80% του 2013. Περισσότερα για το τι συνέβη τότε και πως η αντιπολίτευση ζητούσε ακόμα και από τους διεθνείς παρατηρητές να μην βρεθούν καν στη Βενεζουέλα για να επιβλέψουν την εκλογική διαδικασία, στο σχετικό δημοσίευμα του Guardian ή στο κατατοπιστικότατο ντοκιμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου, Make the economy scream.

Ωστόσο, αλήθεια είναι και πως δεν τους αναγνωρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ  παρότι, σήμερα η ΕΕ ζητάει να γίνουν εκλογές με το παρόν Σύνταγμα. Όχι «να πέσουν», έστω και υποκριτικά «εκλογές».

«Πριν λίγο πήγε ένα τεθωρακισμένο και έπεσε επάνω στους διαδηλωτές και τους σκότωσε»

Ψέμα. Ακόμα και το FOX News μετέδωσε πως δεν υπήρξαν τραυματίες, ενώ αργότερα το Associated Press έκανε λόγο για «αρκετούς τραυματίες». Σε κάθε περίπτωση, κανένα διεθνές μέσο δεν μετέδωσε είδηση για νεκρό στο συγκεκριμένο περιστατικό, τουλάχιστον μέχρι την ώρα της συνέντευξης του Αδ. Γεωργιάδη.

Επίσης, υποστήριξε πως η ελληνική κυβέρνηση είναι η μόνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση που στήριξε τον Μαδούρο, έστω και με μισόλογα προκειμένου «να μην πάει περίπατο όλη αυτή η εικόνα της κεντροαριστερής και σοσιαλδημοκρατικής του στροφής. Δεν μπορείς να είσαι ταυτόχρονα και με την Δύση και να θέλεις να πάρεις και νόμπελ ειρήνης με τον Μαδούρο».

Εδώ, ο Αδ. Γεωργιάδης αποφασίζει απλώς να κάνει ένα ακόμα αριστερό δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζοντάς του «στήριξη» στον Μαδούρο, την ώρα που επισήμως έχει υιοθετήσει τη θέση για εκλογές, σχεδόν όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στη συνέχεια, ερωτηθείς για τον λόγο που μπορεί να έχει η κυβέρνηση άφησε αιχμές για ταξίδι του Νίκου Παππά με τον Αρτεμίου, προσθέτοντας πως αν και δεν έχει αποδειχθεί κάτι, θα υπάρξουν αποδείξεις όταν πέσει ο Μαδούρο.

«Ας ρωτήσουμε τον κύριο Παππά γιατί πήγε ταξίδι με τον κύριο Αρτεμίου στη Βενεζουέλα. Θα αποδειχθεί όταν πέσει ο Μαδούρο και ανοίξει ο Γκουαϊδό τους λογαριασμούς για να αποδειχθεί που πήγαιναν τα λεφτά προς το εξωτερικό. Ο κύριος Παππάς πήγε ταξίδι σε ένα θέρετρο με το ιδιωτικό τζετ ενός ανθρώπου που κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου  χρήματος και έναν δικηγόρο που στήνει off shore στην Κύπρο. Όλα θα βρεθούνε, το χρήμα δεν κρύβεται. Άσε να πέσει ο Μαδούρο και θα κλάψουν στην Ελλάδα μανούλες πολλές».

Το παραπάνω, καθώς και πάλι πρόκειται για «πρόβλεψη», το αρχειοθετώ κι αυτό για μελλοντική χρήση. Το ίδιο και με τις αναφορές του σε ζητήματα όπως τις offshore της Αυγής, τα Panama Papers, τον Πέτρο Κόκκαλη και τον Κώστα Βαξεβάνη, που παρότι θα είχαν ενδιαφέρον, καλύτερα να απαντηθούν από τους ενδιαφερόμενους. Παράλληλα, λόγω των ανοικτών λογαριασμών του με τη Δικαιοσύνη για αρκετές υποθέσεις στον τομέα της Υγείας, αφήνω εκτός και τα όσα υποστήριξε για την κλήση του Ανδρέα Λοβέρδου, την Εισαγγελία Διαφθοράς και τη δική του περίπτωση, αρκούμενος σε απλή καταγραφή τους:

«Τιμώ τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο που δέχθηκε να αρθεί η ασυλία του σε μια πρωτοφανώς παράνομη κλήση. Η κλήση για δωροδοκία είναι παράνομη. Δεν ξέρω γιατί η κα Τουλουπάκη αποφάσισε να κάνει τέτοιο πράγμα. Αν το ‘κανε σε εμένα θα είχα τελείως διαφορετική συμπεριφορά».

Οι 100 δημοσκοπήσεις και οι εκλογές

Καταλήγουμε, λοιπόν, στις επίμαχες αναφορές του στο δημοψήφισμα και γενικότερα τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, που ήταν και η αφορμή για το άρθρο. Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παρουσίασε μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα, με αφορμή πρόσφατο σχόλιο του Αλέξη Τσίπρα στη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1:

«Δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στο dailypost.gr, το έγραψε ο έγκριτος δημοσιογράφος, Γιώργος Κουβαράς, μετά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Νίκο Χατζηνικολάου, όπου είπε την περίφημη φράση “έχω συνηθίσει να χάνω στις δημοσκοπήσεις και να κερδίζω στις εκλογές”. Και δημοσίευσε ο κ. Κουβαράς όλες τις δημοσκοπήσεις του Ιανουαρίου του 2015 και όλες τις δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου του 2015. Πλην μιας εταιρείας, μιας δημοσκόπησης, 99 διαφορετικές δημοσκοπήσεις βγάζανε πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ»

Στη συγκεκριμένη αναφορά του, ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας επικαλείται ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε σε ένα ιστολόγιο, το άρθρο του Γιώργου Κουβαρά. Ας δούμε πρώτα τα σημεία της «πηγής» του Αδ. Γεωργιάδη, με τίτλο «Το ψέμα του Τσίπρα για τα γκάλοπ: Τι δείχνουν οι αριθμοί και η πρόσφατη ιστορία»:

«Ας δούμε, λοιπόν, την αλήθεια: Τι έδειχναν τα τελευταία δημοσιοποιημένα γκάλοπ τον Γενάρη του 2015; Public Issue: ΣΥΡΙΖΑ 35,5%, ΝΔ 30,5%, Κάπα Research ΣΥΡΙΖΑ 31,2%, ΝΔ 28,1%, Merton Analysis ΣΥΡΙΖΑ 36%, ΝΔ 30,7%, GPO ΣΥΡΙΖΑ 32,5%, ΝΔ 26,5%, RASS ΣΥΡΙΖΑ 31,3%, ΝΔ 26,5% Marc ΣΥΡΙΖΑ 32,2%, ΝΔ 26, Alco ΣΥΡΙΖΑ 32,9%, ΝΔ 26,3%. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα των εκλογών τον Γενάρη του 2015; ΣΥΡΙΖΑ 36,3%, ΝΔ 27,8%. Πάμε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 να δούμε τα τελευταία δημοσιοποιημένα γκάλοπ: GPO:ΣΥΡΙΖΑ 28,5%, ΝΔ 26%, Marc: ΣΥΡΙΖΑ 31,7%, ΝΔ 30,4%, MRB: ΣΥΡΙΖΑ 31,7%, ΝΔ 30,6%, Metron: ΣΥΡΙΖΑ 31,7%, ΝΔ 31,2%, Κάπα Research: ΣΥΡΙΖΑ 31,2%, ΝΔ 28,3%, Public Issue ΣΥΡΙΖΑ 33%, ΝΔ 30%.

Το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα του 2015: ΣΥΡΙΖΑ 35,4%, ΝΔ: 28,1%. Τι μας δείχνουν οι αριθμοί; Πρώτον, κανένα γκάλοπ, ούτε τον Γενάρη ούτε τον Σεπτέμβρη του 2015 δεν έδειχνε ότι χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα μάλιστα έδειχναν ότι κερδίζει. Άρα ο Αλέξης Τσίπρας λέει ψέματα on camera. Εκτός κι εννοεί τίποτα άλλα γκάλοπ, σαν αυτά που υποτίθεται ότι έχει και τώρα. Αυτά, τα δικά του – αν υπάρχουν – έπεσαν έξω τότε και προφανώς θα πέσουν και τώρα. Δεύτερον, αυτό που όντως δεν έπιασαν τα γκάλοπ κυρίως τον Σεπτέμβριο και λιγότερο τον Ιανουάριο του 2015, είναι η διεύρυνση της διαφοράς υπέρ του πρώτου κόμματος που συντελείται κατά κανόνα τις τελευταίες ώρες και πάνω στην κάλπη».

Αρχικά, όπως μπορεί να διακρίνει όποιος γνωρίζει ανάγνωση και αριθμητική, το εν λόγω άρθρο όχι μόνο δεν αναφέρει «99 διαφορετικές δημοσκοπήσεις», αλλά οι μόλις 13 δημοσκοπήσεις τις οποίες έχει επιλέξει για να συνθέσει το επιχείρημα του ο Αδ. Γεωργιάδης δεν περιλαμβάνουν ούτε τα στοιχειώδη. Χωρίς ταυτότητα, ημερομηνία ή έστω κάποιο χαρακτηριστικό για να αποτελούν «στοιχείο», με τον αρθρογράφο απλώς να ονοματίζει εταιρείες δημοσκοπήσεων και ποσοστά των δύο κομμάτων. Χωρίς κανένα στοιχείο για το σε ποια εκάστοτε δημοσκόπηση αναφέρεται, πότε έγινε και για ποιο μέσο. Χωρίς ένα λινκ, έστω, και για εμάς τους δύσπιστους.

Τέλος πάντων, μετά από αναζήτηση μίας προς μια των «δημοσκοπήσεων» στις οποίες αναφέρεται η «πηγή» του Γεωργιάδη, στην καλύτερη περίπτωση ο αρθρογράφος επέλεξε μία δημοσκόπηση που διενεργήθηκε έναν μήνα πριν τις εκλογές, άλλη δημοσκόπηση μια βδομάδα πριν από αυτές, σε άλλη περίπτωση  χρησιμοποίησε την πρόθεση ψήφου, σε άλλη την παράσταση νίκης, ενώ σε μερικές περιπτώσεις, ενδεχομένως να έβγαλε ποσοστά από… άγνωστες δημοσκοπήσεις που γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Οι περισσότερες πάντως από αυτές περιλαμβάνονται σε άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, μία ημέρα πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.

Στη συνέχεια γίνεται ειδική αναφορά, τόσο στο δημοψήφισμα και τις δημοσκοπικές προβλέψεις, όσο και στις ευρωεκλογές του 2014, αλλά αυτά θα τα δούμε παρακάτω.

Αναφορικά με τις δύο εθνικές εκλογές του 2015:

• Ιανουάριος 2015: Νίκη ΣΥΡΙΖΑ με 8,5 μονάδες διαφορά (ΣΥΡΙΖΑ 36,34 – ΝΔ 27,81%)

Ανατρέχοντας σε σχετικά δημοσιεύματα των ημερών εκείνων, θα διαπιστώσει κανείς πως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, τα αποτελέσματα περιέγραφαν μεν μια εικόνα νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, συχνά εμφανίζοντας τη μάχη με τη Νέα Δημοκρατία ως ντέρμπι. Ενδεικτικά, έναν μήνα πριν τις εκλογές, GPO, MRB και Interview σε δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος τοποθετούσαν τη διαφορά μεταξύ 2 και 3,5%. Δεκαπέντε ημέρες πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου, δημοσίευμα του Newpost.gr μάζευε πέντε δημοσκοπήσεις και έβγαζε μέσο όρο διαφοράς κάτω των τριών μονάδων. Στις 18 Ιανουαρίου, οι εταιρείες Interview, GPO, Marc, Metron, MRB, Rass, Palmos, Pulse, K-Research, Alco, DATA RC, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Public Issue, έδιναν σε δημοσίευμα της Καθημερινής (κατά μέσο όρο), ποσοστό 34,7% στον ΣΥΡΙΖΑ και 30,2% στη Νέα Δημοκρατία. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, όπως τις δημοσίευσε η ΕφΣυν, έδιναν μία ημέρα πριν τις εκλογές διαφορά 5 μονάδων, κατά μέσο όρο.

• Σεπτέμβριος 2015: Νίκη ΣΥΡΙΖΑ  με διαφορά 7,36% (ΣΥΡΙΖΑ 35,46% – ΝΔ 28,10%)

Η πολύ μικρή προεκλογική περίοδος σε σχέση με του Ιανουαρίου δεν απέτρεψε τις εταιρείες από το να επιδοθούν σε ένα δημοσκοπικό ράλι την περίοδο εκείνη. Ενδεικτικά, το thetoc.gr που μία ημέρα πριν τις εκλογές «μάζευε» δέκα δημοσκοπήσεις (GPO, ΠΑΜΑΚ, MARC, MRB, Metron, Κάπα Research, Rass, Public Issue, Metrisi, Γκάλοπ Pulse) , κατέγραφε έναν μέσο όρο διαφοράς 1,51%. Αξίζει να σημειωθεί πως δύο δημοσκοπήσεις έδιναν διαφορά μισής μονάδας, ενώ υπήρξε εταιρεία που έβλεπε απόλυτη ισοπαλία (!) μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας.

Το δημοψήφισμα του 2015

Στη συνέχεια, η συζήτηση πήγε στο δημοψήφισμα, με τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να υποστηρίζει με θράσος πως ούτε μια εταιρεία δημοσκοπήσεων δεν προέβλεπε τότε επικράτηση του «ΝΑΙ»:

-Ξέρετε και το ΝΑΙ έβγαζαν πρώτο οι δημοσκοπήσεις (η παρατήρηση ενός εκ των δύο δημοσιογράφων)

– Το ΝΑΙ δεν το έβγαζε κανένας πρώτο. Ούτε ένας δεν έβγαλε το ΝΑΙ πρώτο. Η διαφορά ήταν μικρότερη στις δημοσκοπήσεις, 55-45. Επειδή εγώ ήμουν φανατικός υποστηρικτής του ΝΑΙ, μη με… Ήτανε προφανές ότι θα κέρδιζε το ΌΧΙ στο δημοψήφισμα, το ξέραμε όλοι. Κανένας μας δεν πίστευε ότι θα κερδίσει το ΝΑΙ.

Εδώ, παρότι ο Γεωργιάδης απλώς ομολογεί αυτό που γνωρίζουν σήμερα ακόμα και οι πέτρες, ότι δηλαδή η μιντιακή προπαγάνδα κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος ήταν ωμή και ξεγύμνωσε εντελώς τα μεγάλα ΜΜΕ, θα πρέπει πρώτα να σταθούμε στην ίδια την αλήθεια. Ενδεικτικά και πάλι, και χωρίς να περιλαμβάνουμε τα πολύωρα τηλερεπορτάζ της καταστροφολογίας που όλοι παρακολουθήσαμε:

• Τέσσερις δημοσκοπήσεις που κατέγραφε στις 3 Ιουλίου το News 247: Η MRB έδινε 3,5% διαφορά στο ΝΑΙ, η GPO έδινε περί τη μισή μονάδα στο ΝΑΙ, η ALCO έδινε 0,6%, η Public Issue με μισή μονάδα επικράτηση του ΟΧΙ

• Την ίδια ώρα, η ALCO έδινε 1,4% υπέρ του ΝΑΙ στο Έθνος

• Η GPO για το Μega έδινε 0,6% στο ΝΑΙ

• Μάλιστα, από τις πρώτες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν, αυτή της Κάπα Reasearch για το Βήμα της Κυριακής, έδινε 33% στο ΟΧΙ και 47,2% στο ΝΑΙ

Υπενθυμίζεται πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος κατέγραψε το ΟΧΙ με ποσοστό του 61,31% και του ΝΑΙ 38,69%, με τη διαφορά να ξεπερνά τις 22 μονάδες. Συνεπώς, όπως προαναφέρθηκε, ο Αδ. Γεωργιάδης απλώς ομολόγησε αυτό για το οποίο πριν από αυτόν έχει σπεύσει να υπερηφανευτεί ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, όταν λίγες εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα δήλωνε πως «πήραμε το ΝΑΙ από το 20κάτι και το πήγαμε στο 40%»

Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, τις προχθεσινές αναφορές Γεωργιάδη, πως όλοι γνώριζαν πως θα επικρατήσει το ΟΧΙ, επιβεβαίωνε τότε -και πάλι- ο Μπογδάνος, και μάλιστα με λυγμούς. Τι ωραίο βίντεο, ας το θυμηθούμε:

Οι ευρωεκλογές του 2014

Στη συνέχεια, ο Αδ. Γεωργιάδης αναφέρθηκε και στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές του 2014:

-Όμως η δημοσκόπηση του δημοψηφίσματος ήταν δύσκολη να την πετύχουν οι εταιρείες γιατί δεν είχαν προηγούμενη.
-Γιατί είχαν πετύχει εκλογών;
-Φυσικά. Και τις ευρωεκλογές του 2014 και μετά

Στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014 λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ επικράτησε με 26,52%, έναντι 22,78% της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή διαφορά περίπου 3,8%.

Ενδεικτικά:

• Στις 26 Απριλίου 2014, δημοσκόπηση της ALCO κατέγραφε «Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα, ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη». Για τις εθνικές εκλογές εκτιμούσε ΝΔ 22,2% και ΣΥΡΙΖΑ 21,5%, ενώ για τις ευρωεκλογές νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με μισή μονάδα.
• Στις 2 Μαΐου, η MRB κατέγραφε τη Νέα Δημοκρατία στο 21,9% και τον ΣΥΡΙΖΑ στο 21,3%.
• Στις 10 Μαΐου, η Public Issue κατέγραφε νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με μισή μονάδα, (18,5% έναντι 18%).

Συνεπώς, με βάση τα πραγματικά γεγονότα και τα στοιχεία που υπάρχουν διαθέσιμα, στην καλύτερη περίπτωση, οι δημοσκοπήσεις των δύο εκλογικών αναμετρήσεων έβγαζαν «ντέρμπι» για τον Τσίπρα, εκείνες των ευρωεκλογών του 2014 τον έβγαζαν να χάνει ή να το παλεύει, ενώ δεν χρειάζεται καν να συνοψίσουμε το τι συνέβη με τις δημοσκοπήσεις για το δημοψήφισμα.