Σύμφωνα με φορείς της αγοράς κατασκευών, σημαντικά ζητήματα, όπως η χάραξη του αυτοκινητοδρόμου, η ΜΠΕ, αλλά και οι απαλλοτριώσεις που πρέπει να γίνουν, παραμένουν ανοικτά.
Εργο που «ούτε καν ως μακέτα δεν νοείται στην παρούσα φάση» χαρακτηρίζουν στελέχη του κλάδου των κατασκευών τον Βόρειο Οδικό Αξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ), ο οποίος εξακολουθεί να βρίσκεται σε επίσημα χείλη κυβερνητικών στελεχών ως εξαγγελία και δείγμα προόδου σε ό,τι αφορά την υλοποίηση νέων, μεγάλων έργων υποδομής. Το έργο του 1,1 δισ. ευρώ εκτιμάται ότι βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο ωρίμανσης, δεδομένου ότι δεν υφίσταται ούτε καν η απαραίτητη στρατηγική μελέτη σκοπιμότητας η οποία θα αιτιολογεί τους λόγους της αναγκαιότητας του έργου και είναι προϋπόθεση για την εξασφάλιση κοινοτικής χρηματοδότησης.
Σύμφωνα μάλιστα με φορείς της αγοράς των κατασκευών, με βάση τη διαδικασία που έχει προκρίνει το υπ. Υποδομών, το έργο δεν θα ξεκινήσει ούτε το 2020. Ειδικότερα, όπως προκύπτει, η προκήρυξη του διαγωνισμού θα προβλέπει σε πρώτη φάση την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τους κατασκευαστικούς ομίλους, οι οποίοι θα κληθούν σε δεύτερο στάδιο (κι αφού παρέλθει τουλάχιστον ένα εξάμηνο έως ότου ολοκληρωθεί αυτός ο πρώτος γύρος του διαγωνισμού) να καταθέσουν προτάσεις στο υπουργείο για το μοντέλο υλοποίησης του έργου.
Εν ολίγοις, αφήνεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία να κρίνει και να προτείνει τρόπους εκτέλεσης του έργου (π.χ. με τη μέθοδο της παραχώρησης εκμετάλλευσης, με το σύστημα μελέτη-κατασκευή κ.λπ.), τη στιγμή όμως που εκκρεμούν ζητήματα κεφαλαιώδη, όπως η χρηματοδότηση, ενώ ερωτήματα υπάρχουν ακόμα και όσον αφορά τη χάραξη του νέου δρόμου. Επιπλέον, απουσιάζουν και οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, προφανώς δεν μπορεί να τεθεί ασφαλές χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των εργασιών και ουδείς γνωρίζει ποιες θα είναι οι απαιτήσεις σε ό,τι αφορά τις απαλλοτριώσεις (δεδομένου ότι λείπουν στοιχεία και ως προς τη χάραξη).
Στελέχη του κλάδου υπενθυμίζουν ότι με ανάλογο τρόπο είχαν ξεκινήσει και οι προκηρύξεις για τα έργα των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων της χώρας, για τα οποία χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν πέντε χρόνια από τη στιγμή που εξαγγέλθηκαν μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησαν να κατασκευάζονται. Ως εκ τούτου, το ζήτημα του ΒΟΑΚ αντιμετωπίζεται στον κλάδο ως ένα επικοινωνιακό τέχνασμα στην παρούσα φάση, προκειμένου να καλλιεργηθεί η αίσθηση ότι προχωρούν νέα μεγάλα έργα στη χώρα και πως επιστρέφει η ανάπτυξη στη χώρα, χωρίς κάτι τέτοιο να συμβαίνει στην πράξη.
