Για 27 χρόνια, η φωτογράφος Deanna Dikeman απαθανάτιζε την ίδια σκηνή: τους γονείς της να της κουνάνε το χέρι αποχαιρετώντας την από την είσοδο του σπιτιού τους. Αυτό που ξεκίνησε ως ένα τυχαίο στιγμιότυπο, εξελίχθηκε σε μια βαθιά συναισθηματική καταγραφή του αποχωρισμού, της οικογένειας και της φθοράς του χρόνου.
Μια αυθόρμητη φωτογραφική τελετουργία
«Ξεκίνησα το 1991 με μια γρήγορη φωτογραφία και συνέχισα να τις τραβάω σε κάθε μου αναχώρηση. Δεν είχα σκοπό να δημιουργήσω μια σειρά. Ήταν απλώς ένας τρόπος να διαχειριστώ τη θλίψη του αποχωρισμού», αφηγείται η Dikeman.
Σταδιακά, οι φωτογραφίες έγιναν οικογενειακό τελετουργικό. Μέσα από αυτές, η Dikeman κατέγραψε όχι μόνο τις στιγμές της αναχώρησης, αλλά και το πέρασμα του χρόνου στα πρόσωπα των γονιών της.
Η απουσία και η τελευταία φωτογραφία
Το 2009, μια φωτογραφία ξεχωρίζει: ο πατέρας της δεν είναι πια εκεί. «Έφυγε από τη ζωή λίγες μέρες μετά τα 91α γενέθλιά του», αναφέρει η φωτογράφος.
Η μητέρα της συνέχισε να τη χαιρετά στις αναχωρήσεις, όμως το βλέμμα της γινόταν ολοένα και πιο θλιμμένο. Το 2017, αναγκάστηκε να μετακομίσει σε μονάδα φροντίδας. Οι τελευταίοι αποχαιρετισμοί καταγράφηκαν από την πόρτα του διαμερίσματός της.
Τον Οκτώβριο του 2017, η μητέρα της Dikeman έφυγε από τη ζωή. Η τελευταία φωτογραφία της σειράς είναι μια άδεια είσοδος, ένα κενό σπίτι, ένα αντίο χωρίς κανέναν να ανταποδίδει το χαιρετισμό.
Μια συγκινητική ιστορία που αγγίζει εκατομμύρια
Η φωτογραφική σειρά “Leaving and Waving” (Αναχωρώντας και Χαιρετώντας) δεν είναι απλώς ένα προσωπικό έργο. Είναι ένας καθρέφτης της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας, μια σιωπηλή υπενθύμιση ότι κάθε αναχώρηση φέρνει μαζί της τη νοσταλγία, την αγάπη και, τελικά, την απώλεια.
Δείτε τις φωτογραφίες από τη σελίδα της φωτογράφου ΕΔΩ ή εδώ:
View this post on Instagram
