Αγαπητοί συνδημότες:
Διάβασα με προσοχή, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την «ΥΔΡΟΓΕΟΛΟΓΙΚΉ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΓΚΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΜΕΤΑΦΟΤΡΩΣΗΣ ΑΠΟΡΡΗΜΑΤΩΝ (ΣΜΑ) ΚΑΚΟΔΙΚΙΟΥ» και διαπίστωσα τα εξής:
Α) Αναφέρει η μελέτη «Η προτεινόμενη θέση του κινητού Σ.Μ.Α. βρίσκεται πλησίον ρέματος που καταλήγει στη υδρομάστεσης…» δηλαδή καταλήγει στη δέση, όπως λέγεται στη ντοπιολαλιά. Από τη δέση αυτή αντλείται το νερό που τροφοδοτεί το αρδευτικό δίκτυο του όλου Κακοδικιού, δεν είναι δηλαδή απλή ιστορία. Όπως φαίνεται καθαρά από την αεροφοτογραφία, η ελάχιστη ποσότητα μολυσμένου νερού που ενδεχομένως να διαφύγει από την περιοχή του ΣΜΑ, είτε από ανθρώπινο λάθος είτε από φυσικό αίτιο, θα πάει στη δέση, και θα μολύνει άμεσα το αρδευτικό δίκτυο, αλλά και τον ποταμό. Να προσθέσουμε ότι στη διαδρομή του ποταμού που φτάνει στη θάλασσα, υπάρχουν γεωτρήσεις από τις οποίες αρδεύεται η Παλαιόχωρα, και ότι η ελάχιστη απόσταση της προτεινόμενης θέσης από τον ποταμό είναι μόλις 150 μέτρα!
Β) Δημιουργούνται όμως μολυσμένα νερά; Απ’ ότι αναφέρει η μελέτη με τρείς τρόπους παράγονται μολυσμένα νερά, από τη μεταφόρτωση και συμπίεση των απορριμμάτων, από το πλύσιμο των χοάνων και από τη βροχή που θα πέφτει στο χώρο. Και επισημαίνει η μελέτη ότι «πρέπει να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας» της υδομάστευσης αλλά, θα προσθέταμε εμείς, και του Κακοδικιανού ποταμού γενικότερα.
Για την προστασία από τα μολυσμένα νερά της μεταφόρτωσης και του πλυσίματος των χοάνων η μελέτη προτείνει «να διοχετεύονται μέσω στεγανών φρεατίων σε στεγανή δεξαμενή η οποία να εκκενώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα έτσι ώστε να μην υπερχειλίζει.»
Για τα όμβρια προτείνει ότι ενδείκνυται ένα στέγαστρο για την πλήρη στεγανοποίηση, ένα είδος δηλαδή κουβούκλιου, καθότι «είναι αναγκαίο να επιτευχθεί η πλήρης στεγανοποίηση του χώρου της δραστηριότητας έτσι ώστε να μην υπάρχει καμιά πιθανότητα μόλυνσης του παρακείμενου ρέματος…»
Γ) Με δεδομένο ότι , όπως επισημαίνει η μελέτη, πρόκειται για μια περιοχή «με έντονη τεκτονική δραστηριότητα» ανακύπτει το ερώτημα ποιες πρέπει να είναι οι προδιαγραφές της δεξαμενής απόλυτης στεγανότητας, μέχρι ποιά ρίχτερ δηλαδή πρέπει να αντέχει, καθότι οποιαδήποτε διαφυγή θα είναι καταστρεπτική. Επειδή σε τέτοια έργα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το χειρότερο σενάριο και το χειρότερο σενάριο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας δυνατός σεισμός, που βεβαίως όλοι απευχόμαστε, και ραγδαία βροχή. Το φαινόμενο του ρέφουλα -«πλημυρικά φαινόμενα» τα αναφέρει η έκθεση- δεν είναι καθόλου άγνωστο στο Κακαδικιανό ποταμό, όπως επίσης και σ’ αυτόν του Πελεκάνου. Εξάλλου και μόνο η ύπαρξη της λέξης αυτής στη περιοχή μας, για να περιγράφει το φαινόμενο της πολύ βίαιης ροής μεγάλης ποσότητας νερού που παρασύρει τα πάντα, υποδηλώνει ότι το φαινόμενο αυτό είναι πολύ συνηθισμένο στα μέρη μας. Να θυμίσω πως στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο Κακοδικιανός ποταμός κατέβασε στο Λιβυκό πέλαγος, ένα μεγάλο μέρος από ένα χοιροστάσιο.
Δ) Ο προτεινόμενος χώρος αποτελεί προϊόν εκχωματώσεων και μπάζωσης, σε μια πλαγιά με κλίσεις, όπως λέει η μελέτη στη «Περιγραφή της μορφολογίας της περιοχής», που είναι «πολύ μεγάλες (60%, 70%)». Στις προτάσεις τελειώνει λέγοντας «Επίσης κατά τη διαμόρφωση του χώρου …. Να απομακρυνθούν οι πρόσφατες αποθέσεις που αποτελούν πρόσθετο φορτίο για το υπάρχον τοιχίο Ν και Δ του αγροτεμάχιου». Η επισήμανση αυτή πρέπει να συνδυαστεί με τη ρήτρα που έχει συμπεριληφθεί στο «ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ» του ιδιοκτήτη του οικοπέδου με το Δήμο στην οποία αναφέρεται ότι: «Λόγω του ότι θα εισέρχονται στο χώρο βαρέα οχήματα, οποιαδήποτε υποχώρηση του εδάφους του μπετού αρμέ που ήδη υφίσταται ή οποιασδήποτε άλλης βλάβης στο χώρο που θα προκληθεί από τον μισθωτή, αναλαμβάνει αυτός την υποχρέωση να την αποκαθιστά άμεσα». Είναι γνωστή λοιπόν η ποιότητα των τοιχίων αντιστήριξης. Τίθεται λοιπόν αβίαστα το ερώτημα αν οι υπάρχουσες αντιστηρίξεις είναι δυνατόν να αντέξουν στεγανή δεξαμενή, στέγαστρα και βαρέα οχήματα!
Ε) Ποια θα είναι η λειτουργία του στέγαστρου στεγανοποίησης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες; Τι θερμομόνωση απαιτείται ώστε να μπορούν να δουλέψουν άνθρωποι κάτω από αυτό; Και, η αύξηση της θερμοκρασίας ξέρουμε πως εντείνει τις αναθυμιάσεις, άρα και τις οσμές. Προς τα πού θα κατευθύνονται αυτές όταν φυσά βοριαδάκι;;
Η ανάλυση των ζητημάτων που επισημαίνει η μελέτη της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα πως η μεταφόρτωση απορριμμάτων στη συγκεκριμένη θέση στο Κακοδίκι, δεν είναι καθόλου άχραντη, αμόλυντη, και άοσμη διαδικασία.
Για να θωρακιστεί η περιοχή από τους κινδύνους μόλυνσης του ποταμού και του αρδευτικού δικτύου του Κακοδικιού, απαιτούνται σοβαρά τεχνικά έργα όπως: στεγανοί αγωγοί και στεγανή δεξαμενή, στέγαστρο απόλυτης στεγανοποίησης και ενίσχυση των τοιχίων αντιστήριξης. Ποιο το κόστος αυτών των έργων και ποιος θα εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρχει «καμιά πιθανότητα μόλυνσης του παρακείμενου ρέματος» που θέτει η μελέτη;
Δεν ξέρων αν μετά από αυτήν τη μελέτη ο Δήμος επιμένει να τοποθετήσει εκεί το έργο, αγνοώντας και τις διαμαρτίες των κατοίκων της περιοχής, των οποίων οι ανησυχίες τελικά δεν είναι καθόλου αβάσιμες. Και το μεν κόστος, εγκατάστασης και λειτουργίας, βεβαίως θα το πληρώσουν οι Δημότες, αλλά σε περίπτωση ατυχήματος από οποιαδήποτε αιτία, το κόστος της μόλυνσης του ποταμού και του αρδευτικού δικτύου θα είναι ανυπολόγιστο.
Ευτύχης Παπαδοπετράκης, Δημότης Καντάνου,
Συνταξιούχος Πανεπιστημιακός
(Τμήμα Μαθηματικών, Παν/μίου Πατρών, ηλ.τ.: eep@math.upatras.gr )