Η κυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΔΗΜ.ΑΡ. – συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της και της ΕΕ- βάζει στο εκτελεστικό απόσπασμα το μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών μας, καιρό τώρα. Χιλιάδες σχολεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Παιδιά υποσιτισμένα στοιβάζονται σα σκουπίδια σε ακατάλληλες αίθουσες ή ταξιδεύουν χιλιόμετρα για να πάνε στο κοντινότερο σχολείο. Η σχολική διαρροή και η παιδική εργασία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Για πρώτη φορά λείπουν τόσοι εκπαιδευτικοί από τις αίθουσες, ενώ αυξάνουν οι ελαστικά εργαζόμενοι που με 600€ περιδιαβαίνουν την Ελλάδα και δεν θα προλαβαίνουν να μάθουν ούτε το όνομα των μαθητών τους. Στοιχειώδεις κανόνες καθαριότητας δεν τηρούνται, σοβάδες και σκεπές καταρρέουν, βιβλία αναλώσιμα και θέρμανση δίνονται με το σταγονόμετρο, εταιρείες και μ.κ.ο. παρελαύνουν στα σχολεία ψάχνοντας πελάτες. Εν τέλει η δημόσια – δωρεάν παιδεία ποτέ δεν ήταν τόσο υποβαθμισμένη και ακριβή για τη λαϊκή οικογένεια!
Είναι πρόκληση αυτή η κυβέρνηση, να καμώνεται ότι νοιάζεται για το «πρώτα ο μαθητής» που πρέπει να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις! Η επιλογή της κυβέρνησης να προχωρήσει σε επιστράτευση των εκπαιδευτικών δείχνει την ουσία της πρόθεσης που είχε από την αρχή. Καλούμε τον Υπουργό Παιδείας να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών και να πάρει ΤΩΡΑ πίσω τα χαρτιά της επιστράτευσης και το προεδρικό διάταγμα. Θα βρει απέναντί της όλο το οργανωμένο κίνημα, μαζί και τις λαϊκές οικογένειες. Χθες ήταν οι Ναυτεργάτες και οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ, σήμερα οι εκπαιδευτικοί, αύριο κάποιος άλλος από εμάς.
– Γι’ αυτό καλούμε από τώρα τις Ενώσεις και τους Συλλόγους Γονέων να σταθούν στο πλάι των μαχόμενων εκπαιδευτικών, παίρνοντας μέρος στη διαμαρτυρία για την επαπειλούμενη επιστράτευση των εκπαιδευτικών τη Δευτέρα στις 7μ.μ. στην Αθήνα, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους
– και κύρια να συμβάλλουν στη συνέχεια και το περιεχόμενο που πρέπει να έχει ο αγώνας, μπροστά και σε έναν καυτό Σεπτέμβρη, που δεν πρέπει να κυριαρχήσει ο φόβος της Αξιολόγησης και της τρομοκρατίας.
Όλοι εμείς οι γονείς που πασχίζουμε για το μεροκάματο της οικογένειάς μας, δεν βλέπουμε στην κυβέρνηση παρά τον δήμιό μας. Αυτοί που μας κλέβουν τη ζωή δεν γίνεται να νοιάζονται για τα παιδιά μας. Και έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η εμπειρία της φετινής χρονιάς που τελειώνει, είναι μόνο μια μικρή απόδειξη για το τι έρχεται με την νέα σχολική χρονιά. Γι αυτό δηλώνουμε απερίφραστα ότι:
Δεν θα γίνουμε το πιόνι του κοινωνικού αυτοματισμού. Άνεργοι, εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές έχουμε κοινό συμφέρον και κοινό αντίπαλο και πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, ανοίγοντας το θέμα της απεργίας διαρκείας μέσα στις εξετάσεις, δυστυχώς, δεν απέφυγε την παγίδα που έστησε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, για να απομονώσουν τον εκπαιδευτικό από το γονιό και τον μαθητή του. Ξέρει η κυβέρνηση ότι έτσι μόνο θα μπορέσει να προχωρήσει ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΗ το έργο της. Το κίνημα όμως έχει εμπειρία που πρέπει να την αξιοποιήσει. Ο αγώνας για το σχολείο που έχουμε ανάγκη είναι αγώνας διαρκείας, δεν ξεκινάει σήμερα και δεν τελειώνει αύριο, χρειάζεται πολύμορφη, συνεχή και συνεπή δράση που θα συγκεντρώνει δυνάμεις και δεν θα τις σκορπάει. Δεν αφορά μια ομάδα ειδικών, είναι αναπόσπαστο κομμάτι των αιτημάτων και των διεκδικήσεων του οργανωμένου λαϊκού κινήματος. Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να χτίσουμε τις δικές μας συμμαχίες. Γι’ αυτό:
– Καλούμε, ως ΑΣΓΜΕ, σε κοινή συνάντηση την ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ, προκειμένου να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας ενάντια στον εκφοβισμό της επιστράτευσης και να σχεδιάσουμε κοινή δράση και πλαίσιο διεκδίκησης, ενάντια στο «νέο σχολείο», για το σχολείο των αναγκών της λαϊκής οικογένειας.
– Καλούμε όλο το λαϊκό κίνημα να πάρει άμεσα πρωτοβουλίες για να ακυρώσει την τρομοκρατία της κυβέρνησης και να κάνει δική του υπόθεση τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η δημόσια εκπαίδευση. Να μην επιτρέψουμε να γίνουν τα παιδιά μας δούλοι του 21ου αιώνα.
Το Δ.Σ. της ΑΣΓΜΕ
