Κύριε Διευθυντή

Καθημερινά βλέπομε και ασχολείται ο Τύπος με την αξιολόγηση. Είναι σκληρό να γίνεται αξιολόγηση με σκοπό να απολυθούνε κάποιοι, αφού και αυτοί που με ψεύτικα δικαιολογητικά ή με το μέσον καταφέρανε να διοριστούνε, σήμερα οι εμπειρίες που αποχτήσανε στην υπηρεσία αναπληρούνε κάποιες από τις ελλείψεις τους και ακόμα από την χρησικτησία της θέσης, εν πάση περιπτώσει αποκτήσανε κάποια δικαιώματα.
Μα ακόμα και αυτοί που διοριστήκανε παράνομα δεν είναι κακούργοι και δεν πρέπει να καταστραφούν. Ας είναι και ο νόμος λίγο ανθρωπιστικός. Αν όμως η ΤΡΟΪΚΑ «αποφασίζει και διατάζει» και δε γίνεται διαφορετικά, τότε είναι μεν σκληρό μα είναι σωστό και δίκαιο να γίνει με αξιολόγηση.

Επιτακτικά και επισταμένα πρέπει να γίνεται αξιολόγηση όταν διορίζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι, διότι ο εργοδότης λαός πληρώνει για να τον εξυπηρετούνε, όχι για να τον ταλαιπωρούνε ή και να τον εκμεταλλεύονται.

Από το τελευταίο τέταρτο του 19^ου αιώνα ενδιαφέρθηκε ο Χαρ. Τρικούπης για μονιμότητα και τις προαγωγές των δημοσίων υπαλλήλων. Έγιναν οριστικά το 1915 επί κυβερνήσεως Ελ. Βενιζέλου. Η μονιμότητα είναι σεβαστή και ιερή, όχι όμως άνευ όρων. Δεν θέλει ο λαός ούτε τους κοπανατζήδες, ούτε τους ανίκανους μα ούτε αυτούς που περνούνε με ψεύτικα δικαιολογητικά. Επίσης με αξιολόγηση θα πρέπει να γίνονται οι προαγωγές μα και η μισθοδοσία, ανάλογα με την αποδοτικότητα και την τιμιότητα του υπαλλήλου. Όχι «χουμά κι αν καλοβόσκεις, χουμά κι αν κακοβόσκεις». Αυτούς που η φύση επροίκησε με ικανότητες, οι ικανότητες αυτές είναι «ιδιοκτησία» τους και αυτοί πρέπει να απολαμβάνουνε τους καρπούς των. Όπως λαμβάνονται υπ’ όψιν τα επίκτητα προσόντα (οι σπουδές), έτσι είναι δίκαιο να λαμβάνονται υπ’ όψιν και τα έμφυτα προσόντα στις προαγωγές.

Και όταν είχα εν ενεργεία υπαλληλικήν ιδιότητα είχα αυτές τις απόψεις.

Κανάκης Ι. Γερωνυμάκης