Κύριε διευθυντά
Τελευταία ακούγονται φωνές που προσπαθούν να απαξιώσουν το κίνημα των “αγανακτισμένων”, το πιο μαζικό μετά τη μεταπολίτευση.
Καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του και να την εκφράζει και εμείς στην πλατεία το κάνουμε πράξη αυτό. Ακόμη κι αυτοί που διαφωνούν με τους “αγανακτισμένους” έχουν το δικαίωμα μιλήσουν στη γενική συνέλευση της πλατείας. Ο κ. Κιαγιάς μόλις χθες, ονόμασε “φοβισμένα ποντικάκια” τους Κρητικούς, γιατί δεν διώχνουν από την πλατεία τους “αγανακτισμένους”. Γιατί λοιπόν δεν έρχεται ο ίδιος να μας πείσει; Θα τον ακούσουμε ό,τι κι αν πει ακριβώς γιατί η δημοκρατία είναι η πρώτη και βασική αρχή μας. Ή μήπως φοβάται ότι τα επιχειρήματά του δεν μπορούν να σταθούν παρά μόνο σε μονόλογο;
Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα:
Από την πρώτη διακήρυξή μας δηλώσαμε ότι “δεν καθοδηγούμαστε από κανέναν – κόμματα, οργανώσεις, σωματεία, πρόσωπα.” Αυτό δεν σημαίνει ότι ζητάμε “πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων”. Ανάμεσά μας υπάρχουν κομμουνιστές, αντεξουσιαστές, εθνικιστές, πρώην οπαδοί του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, παπάδες, απολίτικοι, άνθρωποι που για πρώτη φορά συμμετέχουν σε κάποιο κίνημα.-Δεν ξέρω ποιο χέρι “ταϊζει” τον κ.Κιαγιά, εμάς πάντως μας ταϊζουν τα δικά μας και μόνο. Αυτά που “έκοψαν” οι πολιτικές του μνημονίου που εκτόξευσαν την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη. Κατά τα άλλα, το ότι “οι αγανακτισμένοι βλάπτουν τον τουρισμό”, είναι αστείο! Δηλαδή δεν βλάπτεται ο τουρισμός από τη βρώμα της πόλης, από τα σκουπίδια στις παραλίες, από τις τρελές τιμές , από την κρατική βία; Βλάπτεται από την ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ δράση των “αγανακτισμένων”; Από τις συναυλίες; Τις προβολές βραβευμένων ντοκυμαντέρ; Ή μήπως από το ένα πιάτο φαγητό που προσφέρουμε κάθε βράδυ στους πεινασμένους της πόλης;-Το “μέλλον” κ. Τζινευράκη, δεν το διαμορφώνουν οι “σιωπηρές πλειοψηφίες” αλλά οι αγωνιζόμενοι λαοί. Αυτοί που έκαναν το ’21, που πολέμησαν τους ΝΑΖΙ, που έκαναν το 114, που έκαναν το πολυτεχνείο. Και το ξέρετε καλά αυτό όπως και το ότι το “μέλλον” δεν το φτιάχνει το κόμμα του οποίου υπογράφετε ως μέλος. Αντίθετα, η πολιτική του μας πάει δεκαετίες πίσω.
Ακόμη κι αν το “βαθύ κράτος” καταφέρει με τη βία να μας διώξει από τις πλατείες, δεν θα πετύχει τίποτα. Γιατί η “πλατεία” δεν είναι παρά η μορφή. Η ουσία είναι ότι αποφασίσαμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Δεν είμαστε πια “αγανακτισμένοι”. Είμαστε αποφασισμένοι και συνειδητοποιημένοι. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της πλατείας.
Τέλος, όποιος θέλει να σχηματίσει τη δική του γνώμη για μας, είναι απλό: στην πλατεία είμαστε. Και σας περιμένουμε όλους.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δημήτρης Μακρής
