Του Στέλιου Κουτρουμπά
Η πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για τη δημιουργία ενός «προσωρινού» χώρου στάθμευσης στο πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου, εξελίσσεται σε ένα κεντρικό θέμα συζήτησης στο δημόσιο διάλογο, με έντονη κριτική για την αναντιστοιχία της επιλογής αυτής με την ανάγκη για μια βιώσιμη πόλη με αειφόρο προοπτική. Η δημιουργία πάρκου αστικού πρασίνου στο Μαρκόπουλο, είναι στον πυρήνα αυτής της προοπτικής.
Μετά την απόφαση της Δημοτικής Αρχής(για δεύτερη φορά), για αγορά έκτασης πενήντα δυο στρεμμάτων, από το πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου, με σκοπό τη δημιουργία πάρκου πρασίνου, κατατέθηκε για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, προς έκπληξη πολλών, μια πρόχειρη και ανεπαρκής εισήγηση της Τεχνικής Υπηρεσίας προς μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση.
Το Δημοτικό Συμβούλιο της 18 Δεκ 24, κλήθηκε να αποφασίσει όχι για την έναρξη του σχεδιασμού ενός ‘’Υπερτοπικού’’ Πάρκου Πρασίνου, αλλά για την «προσωρινή» χρήση ενός μεγάλου μέρους του, επιφάνειας δώδεκα περίπου στρεμμάτων, για λειτουργία χώρου στάθμευσης οχημάτων.
Στο Συμβούλιο αυτό έδωσαν ένα ουσιαστικό παρόν πολλοί φορείς και συλλογικότητες της πόλης μας, εκφράζοντας τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους για τις βλαπτικές συνέπειες που θα έχει η, χωρίς σχεδιασμό και μελέτη, επιλογή της λειτουργίας πάρκινγκ, στο μοναδικό εναπομείναντα χώρο στη πόλη για τη δημιουργία πνεύμονα πρασίνου. Σύσσωμοι οι εκπρόσωποι της μειοψηφίας καθώς και οι πιο πάνω φορείς στήριξαν με εμπεριστατωμένα επιχειρήματα και επιστημονικές τοποθετήσεις, την άποψη ότι θα αποτελέσει ένα τεράστιο λάθος, με μακροχρόνιες συνέπειες, η επιλογή της λειτουργίας ενός πάρκινγκ στο χώρο αυτό. Αναδείχτηκε από όλες τις τοποθετήσεις ότι οι συνθήκες επιβάλουν την άμεση και χωρίς άλλη καθυστέρηση δημιουργία ενός πάρκου αστικού πρασίνου σε όλο το χώρο του πρώην στρατοπέδου.
Δυστυχώς η Δημοτική Αρχή στη συνεδρίαση αυτή δεν παρουσίασε κανέναν σχεδιασμό ή μελέτη που να δικαιολογεί την αυθαίρετη επιλογή της για δημιουργία χώρου στάθμευσης στο Μαρκόπουλο, στην ανακούφιση του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης. Για μια ακόμη φορά επιλέχθηκε η απόφαση των πρόχειρων διεξόδων, γιατί όπως επιστημονικά αποδείχτηκε κατά τη συζήτηση, το «προσωρινό» πάρκινγκ δεν θα δώσει λύση στο πρόβλημα. Η έλλειψη σχεδιασμού για την υλοποίηση των περιφερειακών πάρκινγκ, που τόσο χρειάζεται η πόλη, ακυρώνει αυτόματα τον χρονικό προσδιορισμό της «προσωρινότητας» του πάρκινγκ, που υπόσχεται η Δημοτική Αρχή. Ελάχιστα βήματα έχουν γίνει από το Δήμο στα πλαίσια του Σχεδίου Αστικής Βιώσιμης Κινητικότητας, ενώ ταυτόχρονα έχει χαθεί το τρένο της αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού και δεν έχει ακόμα έως και σήμερα ξεκινήσει η διαδικασία των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων.
Η Δημοτική Αρχή στήριξε μια ελλιπέστατη εισήγηση, που δεν συνοδευόταν ως όφειλε, από καμία μελέτη η οποία θα τεκμηρίωνε τις επιλογές της. Στην συζήτηση γι’ αυτό το τόσο σοβαρό θέμα, που ξεπερνά ίσως και τα όρια του Δήμου, οι περισσότεροι από τους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας επέλεξαν να μην τοποθετηθούν και να στηρίξουν με θέσεις την επιλογή της Δημοτικής Αρχής, έλαμψαν δια της σιγής τους. Ο κος Δήμαρχος, και ορισμένοι από τους αντιδημάρχους, επιχείρησαν με σαθρά επιχειρήματα να αντιπαραβάλουν το πρόβλημα της έλλειψης θέσεων στάθμευσης, με την ανάγκη μας για μια αειφόρο και βιώσιμη πόλη.
Για να καλυφθεί η ένδεια επιχειρημάτων για την αυθαίρετη επιλογή της, η Δημοτική Αρχή επέλεξε τη συνεδρίαση αυτή για να ανακοινώσει την πρόθεση για έναρξη του συμμετοχικού σχεδιασμού του πάρκου, από έναν καταξιωμένο αρχιτέκτονα της πόλης μας, χωρίς όμως η ανακοίνωση αυτή να πλαισιώνεται και από άλλους ειδικούς επιστήμονες, π.χ. γεωπόνους, δασολόγους κλπ.
Όπως ήταν αναμενόμενο το «προσωρινό» πάρκινγκ στο Μαρκόπουλο, ψηφίστηκε μόνο από την πλειοψηφία της Δημοτικής Αρχής δρομολογώντας πλέον εξελίξεις που θα έχουν αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον, θίγοντας κατοχυρωμένα συνταγματικά μας δικαιώματα. Το άρθρο 24 του Συντάγματος αφορά ειδικά στην προστασία του περιβάλλοντος και μάλιστα και σε όλες τις διαστάσεις του: φυσικό και ανθρωπογενές. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό είναι υποχρέωση της Πολιτείας να λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα για την προστασία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και να προβαίνει σε ολοκληρωμένο χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό με στόχο την αειφορία. Δεν δικαιολογείται σε κανέναν, ούτε προβλέπεται πουθενά καμία είδους «προσωρινή» δραστηριότητα που να έχει βλαπτικές επιπτώσεις στο περιβάλλον που ζούμε, στην ψυχική και σωματική μας υγεία.
Η πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας της Δημοτικής Αρχής έρχεται να ανατρέψει ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά μας και να επιβάλει μια επιλογή της που μας θίγει άμεσα.
Σε μια Δημοκρατία όμως, μπορεί η πλειοψηφία να είναι παντοδύναμη? Εκείνο που συχνά λησμονούμε είναι ότι η Δημοκρατία δεν είναι μόνο η αρχή της πλειοψηφίας. Η όποια πλειοψηφία δεν μπορεί και δεν πρέπει να θίγει τα συνταγματικά δικαιώματα μας. Οι αποφάσεις της πλειοψηφίας υπόκεινται στον έλεγχο των θεσμών, οι οποίοι διασφαλίζουν ότι κανείς δεν μπορεί να στερήσει τις μειοψηφίες από τα θεμελιώδη δικαιώματά τους.
Υποχρέωση όλων μας είναι να συμμετέχουμε ενεργά στην προαγωγή των τοπικών υποθέσεων, στην προστασία και επαύξηση του αστικού πρασίνου.
