…………………………………
Διαβάζοντας το βιβλίο, κάποιοι από εσάς θα μάθετε πράγματα που ούτε μπορούσατε να φανταστείτε. Θα απορήσετε, ίσως ακόμη και να θυμώσετε με ορισμένες από τις αθέατες πτυχές μιας γερμανικής πατρονίας που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Σημασία έχει, όμως, η επίγνωση προς τα που βαδίζουμε. Να ξέρουμε ποιοι είναι οι Γερμανοί πως σκέφτονται και τι ζητούν από την χώρα μας. Γιατί, κακά τα ψέματα, ο πολυδιαφημισμένος δρόμος προς την ενωμένη Ευρώπη είναι και δρόμος της απόλυτης ταύτισης με τη Γερμανία, τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις της οποίας δε συνέπεσαν ποτέ με τα ελληνικά ‘’θέλω’’. Υπό αυτή την έννοια, είναι πάντα χρήσιμη μια αναδρομή στο χθες, ιδιαίτερα όταν προκύπτουν αναλογίες με το σήμερα.
……………………………….
Μοναδική μου, λοιπόν, φιλοδοξία είναι να μοιραστώ με τους αναγνώστες ανυποψίαστους ή υποψιασμένους, τον προβληματισμό για την αβασάνιστη πρόσδεση της Ελλάδας σ’ ένα γερμανικό άρμα που στο παρελθόν λοξοδρόμησε και σήμερα δεν ξέρουμε προς τα που τραβάει.
Ας μη ξεχνάμε ότι σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της νεότερης ιστορίας Ελλάδα και Γερμανία βρέθηκαν σε αποκλίνουσες πορείες. Και η ιστορία, όπως ξέρετε, συχνά παραχαράσσεται ή λησμονείται, αλλά ποτέ δεν παραγράφεται. Στην περίπτωση της χώρας μας δεν παραγράφονται οι ανοιχτοί λογαριασμοί…
…………………………………………………………………………………………………………………..
Η σύγχρονη Γερμανία όταν εντάχθηκε η Ελλάδα σε καθεστώς μνημονιακής
επιτήρησης, έστειλε στη χρεοκοπημένη χώρα δύο εντεταλμένους τοποτηρητές έναν
σοβαρό, επίσημο εκπρόσωπο της Κομισιόν, για να επιβλέπει τις ‘’μεταρρυθμίσεις’’
και την απαρέγκλιτη τήρησή τους και έναν άλλο, πολύ λιγότερο σοβαρό, τον οποίο
ήθελε να ξεφορτωθεί η Μέρκελ μέσα από τα πόδια της, με την αποστολή να
ανακαλύψει ευκαιρίες τοποθέτησης γερμανικών εταιρειών σε επίπεδο δράσεων
τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο δεύτερος αυτός, ονόματι Χανς Γιοάχιμ Φούχτελ (Hans
Joachim Fuchtel), ήταν ένας ασήμαντος χριστιανοδημοκράτης πολιτικός
κοινοβουλευτικός γραμματέας ελέγχου στο ομοσπονδιακό υπουργείο εμπορίου,
υπό την μετέπειτα επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιαν. Ήταν τόσο
γραφικός που έκανε την Μέρκελ να επιχειρήσει την ελληνοποίηση του ονόματός
του, προσφωνώντας τον χαϊδευτικά ‘’κύριο Φούχτελ’’.
Η ατυχής παραποίηση του ονόματός του παραπέμπει σε μια άλλη ιδιότητα που
θα ήθελαν ευχαρίστως να του αποδώσουν.
…………………………………………………………………………………………………………………..
Ο πρώτος όμως Γερμανός απεσταλμένος ήταν άλλη περίπτωση…..
…………………………………………………………………………………………………………………..
Κατέφθασε ως το μάτι και το αυτί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να επιβλέψει
την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που θα έκαναν επιτέλους αυτή την απείθαρχη
μεσογειακή χώρα ‘’ανταγωνιστική’’. Θα συνέθλιβαν δηλαδή συντάξεις, ημερομίσθια
και κοινωνικές παροχές, για να την καταστήσουν – προσέξτε – όχι μόνο πιο
‘’ανταγωνιστική’’ αλλά και προσιτή στα χαμηλότερα γερμανικά εισοδηματικά
στρώματα. Για διακοπές ή και μόνιμο εποικισμό, με αγορά ακινήτων από Έλληνες
που δεν ήταν πλέον σε θέση να τα συντηρούν.
Ο Ράιχενμπαχ των μνημονίων κατά διαβολική σύμπτωση έχει το ίδιο επίθετο με
τον έναν άλλο Ράιχενμπαχ. Τον νεαρό Βαυαρό υπολοχαγό που ανέλαβε διευθυντής
του ‘’Βασιλικού Νομισματοκοπείου και Σφραγιστηρίου’’ εκδίδοντας τις πρώτες
δραχμές για λογαριασμό της διοίκησης του Όθωνα!
Ο υπολοχαγός Χριστόφορος Ράιχενμπαχ λοιπόν, βέρος Βαυαρός τύπωσε τις
πρώτες δραχμές του σύγχρονου ελληνικού κράτους και ο σημερινός Ράιχενμπαχ,
από το Κίελο, ήρθε για να διασφαλίσει ότι η σύγχρονη Ελλάδα δε θα ξαναγυρίσει
στο παλιό εθνικό της νόμισμα!
…………………………………………………………………………………………………………………..
