Δηλαδή τι; Μόνο τα σκυλιά είναι ζώα; Και οι σύλλογοι ενδιαφέρονται αποκλειστικά με δαύτα; Έχω ένα παράπονο. Ένα μεγάλο παράπονο! Δηλαδή οι καημένες οι κοτούλες τι είναι; Έβγαλε κανείς ανακοίνωση γι’ αυτές; Έφαγε κανείς πρόστιμο γι’ αυτές; Υπερασπίστηκε κανείς την αξιοπρέπεια της κότας; Αφού να σκεφθείτε: τον κάθε ηλίθιο άντρα, την κάθε ηλίθια γυναίκα, κότα τους φωνάζουνε. Και καμιά διαμαρτυρία για προσβολή ανυπεράσπιστου όντος όπως είναι η κότα. Εδώ κάποιος γνωστός μου τόλμησε μια μέρα μετά από ανελέητο αδιάκοπο, χωρίς διακοπή για ανάσα, τσιριχτό γάβγισμα σκύλου – γιάβγιάβγιάβγιάβ – να του φωνάξει: «Σκάσε παλιόσκυλο» και φίδι κολοβό που τον έφαγε. Βγήκε στο κεφαλόσκαλο ο ιδιοκτήτης του σκύλου με τα χέρια στη μέση και τα πόδια ανοιχτά και του ‘ψαλλε του κακότροπου που τόλμησε να βρίσει σκύλο, το «σκαφίδι που τον έλουζε». Έψαλλε κανείς ιδιοκτήτης κότας το σκαφίδι που τον έλουζε σ’ αυτόν που αποκαλεί κότες τους ηλίθιους; Υπερασπίστηκε κανείς την αξιοπρέπεια της κότας; Όοχι.
Αμέ το άλλο; Έχετε δει κοτούλα με κομμένο κεφάλι; Πως σπαρταρούν οι φτερούγες της, σαν να ψάχνει αγωνιωδώς το κομμένο κεφάλι της; Αφού να φανταστείτε την πρώτη φορά που το είδα σκέφτηκα: «Έτσι θα είναι και ο άνθρωπος με κομμένο κεφάλι. Για κλάσματα του δευτερολέπτου θα έχει πλήρη επίγνωση του τι έχει πάθει». Και τάχθηκα φανατικά και διά παντός κατά της θανατικής ποινής. Για τους ανθρώπους. Για την κοτούλα όμως κανείς δεν ενδιαφέρεται. Μόνο για τα σκυλιά.
Καλά είναι τα σκυλάκια δεν λέω, αλλά να τα μαθαίνεις και τρόπους. Και όχι να τ’ αμολάς να χέζουν στην αυλή του γείτονά σου. Οι κοτούλες οι καημένες τα κάνουν στα κοτέτσια.
Και τι να πουν τα γαϊδουράκια. Τότε το ’40 στην χιονισμένη Πίνδο φορτωμένα πολεμοφόδια ποιος φιλόζωος σκέφτηκε να πλέξει κάλτσες στα καημένα τα γαϊδούρια; Μόνο στα σκυλάκια πλέκουν κάλτσες και μπλουζάκια και παλτά που δεν φορτώνονται πολεμοφόδια πάνω σε χιονισμένα βουνά. Ή στις γκουρμέ συγκεντρώσεις μας με τα «γκουρμέ» σκυλιά μας σκέφτηκε κανείς φιλόζωος να κάνει διαμαρτυρία με πλακάτ για το πώς μεταφέρθηκε απ’ τα βουνά των Ιμαλαΐων στο γκουρμέ τραπέζι το, νοστιμότατο δεν λέω, ροζ αλάτι Ιμαλαΐων; Με πόσο κίνδυνο της ζωής τους το φορτώθηκαν τα καημένα τα γαϊδούρια; Που είναι οι «φιλόζωοι» εδώ; Μόνο το αλάτι το ροζ των Ιμαλαΐων ξέρουν να τρώνε; Καμία διαμαρτυρία εις ένδειξη φιλοζωικής συμπαράστασης προς τα καημένα τα γαϊδούρια.
Και τώρα, πώς να το πω αυτό; Σςςς! Φοβάμαι, φοβάμαι τους «φιλόζωους», θα το πω σιγά – σιγά. Ξέρεις τι είναι να γυρνώ σενιαρισμένη στο σπίτι μου με την Dior – που την βάζω σταγόνα σταγόνα λόγω κρίσης – κολώνια μου, με τις γοβίτσες μου, που τις ξεσκονίζω μη μου παλιώσουν και έξω απ’ την πόρτα μου στην κορυφή της σκάλας να νοιώθω να χώνετε η ωραία μου γόβα σε κάτι γλοιώδες και σιχαμερό; Αμάν, λέω την πάτησα. Ξέχασα την εξώπορτα της αυλής ανοιχτή! Κάποιο αδέσποτο ή δεσποζόμενο θα μου την έκανε! Δεν τολμώ να κοιτάξω. Ωω, ναι! Είναι μια φρέσκια – φρέσκια κουράδα σκύλου.
Είδατε εσείς κανένα γουρουνάκι – που τα λένε και βρώμικα – δεσποζόμενο ή αδέσποτο να σας «οριοθετεί» το σπίτι σας κάνοντας τις κουράδες του στην κορυφή της σκάλας, στην είσοδο του σπιτιού σας; Και που να τολμήσεις να μιλήσεις; Φίδι κολοβό που σ’ έφαγε! Τα γουρουνάκια δεν είναι ζώα; Ποιος διαμαρτύρεται για την σφαγή τους; Και αλήθεια, ποιος σας είπε πως πρέπει να είναι λυμένα τα σκυλιά; Για να μη μπορείς να βγεις στο μπαλκόνι σου, στον κήπο σου, αλλά να τρέχουν γύρω – γύρω να σε γαβγίζουν; Για να σας τα φέρομε έξω απ’ τις πόρτες σας να δούμε αν σας αρέσει;
Εδώ, πριν χρόνια μπήκε τεχνίτης σε σπίτι με λυτό σκύλο που του όρμησε και θα τον έκανε κομμάτια αν δεν προλάβαινε να πηδήξει τον φράχτη. Σας έχει τύχει να έχετε αλλεργία στο κλιματιστικό και το βράδυ με καύσωνα ν’ ανοίξετε την μπαλκονόπορτα σας και κει που σας παίρνει ο ύπνος γύρω στις 2 μετά τα μεσάνυχτα να σας αμολούν τον σκύλο κάτω απ’ την μπαλκονόπορτά σας; Και ν’ ακούς να του ψιθυρίζουν: «Εκτονώσου, εκτονώσου» και αυτό να γαβγίζει σαν τρελλό! Σας έχει τύχει; Ποιος καθοδηγεί τους κατόχους των σκύλων να τα βάζουν να εκτονώνονται γαβγίζοντας τους ανθρώπους; Γιατί την συγκεκριμένη λέξη «εκτονώσου» μου την ανέφερε και ένας γνωστός μου που του βγάζουν στο διπλανό μπαλκόνι απ’ το δικό του εκεί προς την Μάρκου Μπότσαρη, τον λύκαρο ξημερώματα και του λένε «εκτονώσου»! Ποιος καθοδηγεί τους ιδιοκτήτες των σκύλων με την συγκεκριμένη λέξη; Γιατί το πράγμα ξεφεύγει απ’ τ’ αστείο. Και γίνεται σοβαρό!
Δεν μας φτάνουν όλα τ’ άλλα, έχομε και τους «φευγάτους» σκυλόφιλους. Γιατί για τους νορμάλ δεν πειράζει. Για τους «φευγάτους» μιλάμε.
Β.Γ.