Ακόμη μια φορά οι αποφάσεις για την Ελλάδα πάρθηκαν από τους Γερμανούς, και Γάλλους για εμάς χωρίς εμάς. Οι Μέρκελ και Σαρκοζί συσκέφθηκαν και μεταξύ τυρού και αχλαδίου ετοίμασαν ντιρεκτίβες, τις οποίες επέβαλλαν στα πειθήνια κράτη που ασφαλώς ασπάζονται τον μονεταρισμό, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γερμανική νεοφιλελεύθερη κοινωνικά άδικη και απάνθρωπη Ευρώπη, κτίζεται από τα συντηρητικά και τα σοσιαλφιλελεύθερα κόμματα της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι υπό δημοσιονομική κατοχή.
Η πολιτική ελίτ της μεταπολίτευσης σκλάβωσε τους Έλληνες- με αλλαγή στην δομή του ψυχισμού τους μέσω ενός νέου υπερκαταναλωτικού ανθρωπολογικού τύπου- στα δεσμά ενός ψυχοφθόρου και αγχωτικού μοντέλου. Το Ελληνικό πελατειακό σύστημα έφερε την Ελλάδα, στο χείλος του γκρεμού. Η βιτρίνα της κατανάλωσης έκτισε τα τείχη στους πληβείους, για να μη δουν ότι ένα άλλος κόσμος είναι εφικτός . Ο κόσμος της ανθρωπιάς της συναλληλίας της αλληλεγγύης , της αυτογνωσίας, της λιτότητας αγαθών, αλλά γεμάτης ψυχής από συναισθήματα, κι όχι από επιθυμίες φουσκώματος του εγώ με υλικά αγαθά.
Έγραψε ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής Κ.Π.Καβάφης πριν εκατό περίπου χρόνια τους καταπληκτικούς στίχους «Χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπην χωρίς αιδώ μεγάλα και υψηλά τριγύρω μου, έκτισαν τείχη. Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη». Τα τείχη αυτά είναι της σύγχρονης κεφαλαιοκρατίας που οδηγεί σε νέα δουλοπαροικία τους ανθρώπους.
Γράφει ο ανταποκριτής της «Έλευθεροτυπίας» στην Ουάσιγκτον Δ. Δήμας μεταξύ άλλων: «Η υπερβάλλουσα προσοχή στο ελεγχόμενο πλέον ελληνικό ζήτημα θα μπορούσε να εκτροχιάσει το γερμανικό Master Plan, το οποίο αποβλέπει στη δημιουργία ενός ασιατικού μοντέλου, κυρίως στην περιφέρεια της ευρωζώνης, στο οποίο πρωτίστως εντάσσονται οι χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα, οι γνωστές και ως PIIGS -Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία- στις οποίες τώρα έχει προστεθεί και το Βέλγιο, μετά τις μεθοδεύσεις-αλχημείες που έγιναν στην υπόθεση της χρεοκοπήσασας τράπεζας DEXIA, η οποία θα μπορούσε να χαμηλώσει και την τραπεζική πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας. Σε αυτό ακριβώς το σκεπτικό εντάσσεται και αυτό που η «Ε» έχει εγκαίρως επισημάνει, περί επιδιωκόμενης «Ρουμανοποίησης» της Ελλάδας από τη Γερμανία, κατά το σκεπτικό Σόιμπλε, του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Η Γερμανία, που έχει μελετήσει επισταμένως την Ασία και τη βλέπει ως ένα επιτυχημένο παράδειγμα, θέλει να την αντιγράψει στον τομέα της ανταγωνιστικότητας και θέλει να δημιουργήσει ένα ανάλογο μοντέλο»