Το «φετιχισμό του χρήματος» και «τη δικτατορία μιας απρόσωπης οικονομίας χωρίς πραγματικά ανθρωπιστικό σκοπό» κατήγγειλε σήμερα ο πάπας Φραγκίσκος, εκφράζοντας τη λύπη του που η ηθική και η αλληλεγγύη έχουν καταντήσει «ενοχλητικές» έννοιες.
Μιλώντας στους νέους πρεσβευτές του Κιργιστάν, της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα , του Λουξεμβούργου και της Μποτσουάνας, ο πάπας δήλωσε ευτυχής για τις «θετικές κατακτήσεις της ανθρωπότητας στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης και των επικοινωνιών». Ωστόσο, αναφερόμενος στην «καμπή της ιστορίας», είπε ότι ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ζει καθημερινά σε άθλιες συνθήκες. Τόνισε ότι «ο φόβος και η απελπισία καταλαμβάνουν τις καρδιές πολλών ανθρώπων, ακόμη και στις πλούσιες χώρες και η φτώχεια γιγαντώνεται» διαρκώς.
Για τον πρώην αρχιεπίσκοπο του Μπουένος Άιρες, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στην ανακούφιση των φτωχών, μία από τις αιτίες της σημερινής κατάστασης είναι «η σχέση μας με το χρήμα». Όπως υποστήριξε, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έχει τις ρίζες της στη «βαθιά ανθρωπολογική κρίση” και τη δημιουργία “νέων ειδώλων”, ενός “φετιχισμού του χρήματος και μιας δικτατορίας της απρόσωπης οικονομίας».
Ο άνθρωπος «έχει περιοριστεί μόνο στην κατανάλωση και, ακόμη χειρότερα, θεωρείται ο ίδιος καταναλωτικό αγαθό που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και κατόπιν να το πετάξουμε», τόνισε.
Ταυτόχρονα, «η αλληλεγγύη, που είναι ο θησαυρός του φτωχού, θεωρείται αντιπαραγωγική, αντίθετη στην οικονομική λογική, πρόσθεσε, αναφερόμενος στις εντεινόμενες ανισότητες μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Η κατάσταση αυτή προέρχεται “από τις ιδεολογίες που προωθούν την απόλυτη αυτονομία των αγορών και την κερδοσκοπία, αρνούμενες τον έλεγχο του κράτους».
Συνεχίζοντας την κριτική του στο φιλελεύθερο σύστημα, ο πάπας κατήγγειλε επίσης την «πολυπλόκαμη διαφθορά και την εγωιστική φοροδιαφυγή που έχουν λάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Όπως και η αλληλεγγύη, η ηθική ενοχλεί! Θεωρείται αντιπαραγωγική (…) θεωρείται απειλή, επειδή αρνείται τη χειραγώγηση και την υποδούλωση του ανθρώπου».
Ο ποντίφικας υπογράμμισε ότι ο ρόλος της Εκκλησίας είναι «να ενθαρρύνει τους κυβερνώντες να υπηρετούν το κοινό καλό» και τους διευθυντές των εταιρειών «να λαμβάνουν υπόψη τους την ηθική και την αλληλεγγύη» και ευχήθηκε οι οικονομικοί και πολιτικοί υπεύθυνοι “να αλλάξουν θαρραλέα στάση”.
«Το χρήμα πρέπει να υπηρετεί, όχι να κυβερνά», κατέληξε, τονίζοντας ότι μολονότι «ο πάπας αγαπά όλον τον κόσμο, τόσο τους πλούσιους όσο και τους φτωχούς, έχει καθήκον να υπενθυμίζει στον πλούσιο ότι πρέπει να βοηθά τον φτωχό και να τον σέβεται».