Ένα βιολογικό αγρόκτημα κοντά στο Ρέθυμνο στα βόρειο-δυτικά του νησιού, διδάσκει στους επισκέπτες τις παραδοσιακές δεξιότητες του γεωργού.
«Το άρμεγμα δεν θέλει ντροπή, γιατί έτσι δεν γεμίζει η καρδάρα με γάλα» γράφει η ρεπόρτερ του Guardian, Emily Payne, η οποία επισκέφτηκε την Κρήτη και συγκεκριμένα το αγρόκτημα Agreco, το οποίο βρίσκεται λίγο έξω από το Ρέθυμνο και διδάσκει στους τουρίστες τη ζωή του Ελληνα γεωργού.
Έχει γαλακτοκομείο, νερόμυλο, ελαιοτριβείο, μελίσσια και 11.500 αμπέλια.
Η πρώτη εμπειρία είναι το άρμεγμα κατσίκας, και όπως αναφέρει η ρεπόρτερ, χρειάζεται μεγάλη αυτοσυγκέντρωση. Παράλληλα, χαρακτήρισε «ελαφρώς τρομακτικό» το κούρεμα των προβάτων.
Το Agreco, είναι ένα πέτρινο αγρόκτημα αντίγραφο με τα αντίστοιχα του 17ου αιώνα και βρίσκεται στο Άδελε, ένα χωριό στους λόφους πάνω από το τουριστικό Ρέθυμνο, στη βόρεια ακτή της Κρήτης.
Οι επισκέπτες του κτήματος, γίνονται γεωργοί για μία ημέρα: Πάνε στον αγρό, ψήνουν ψωμί, μαζεύουν ολόφρεσκα λαχανικά, φτιάχνουν παραδοσιακά πιτάκια ενώ στη συνέχεια απολαμβάνουν το γεύμα κάτω απ’ τη σκιά της πέργκολας µε θέα τους ελαιώνες που φτάνουν μέχρι το πέλαγος.
Το αγρόκτημα έχει ακόμα και µίνι ζωολογικό κήπο για τους μικρούς φίλους.
Στο παρελθόν, η οικονομία της Κρήτης ήταν βασισμένη στις εύφορες πεδιάδες και τα βουνά. Με τον αγροτουρισμό να είναι σε άνοδο, πλέον αυτές οι περιοχές προσελκύουν εκείνους που θέλουν να ζήσουν την άλλη όψη των ελληνικών νησιών.
Το Agreco, το οποίο είναι ανοιχτό για το κοινό κατά τη διάρκεια της ημέρας για περιηγήσεις στο αγρόκτημα και για δείπνο, δημιουργήθηκε το 2002 από τον Νίκο Δασκαλαντωνάκη, ως τουριστικό αξιοθέατο και για να ενθαρρύνει τους τοπικούς αγρότες να χρησιμοποιούν βιολογικές μεθόδους για την καλλιέργεια λαχανικών.
Εκεί, ανάλογα με την εποχή, οι επίδοξοι αγρότες μπορούν να πατήσουν τα σταφύλια σε ένα παλιό πέτρινο λιοτρίβι, να μαζέψουν σιτάρι, να βοηθήσουν να γίνει το ελαιόλαδο, να ψήσουν ψωμί σε φούρνο με ξύλα και να μαζέψουν αμπελόφυλλα για ντολμαδάκια.
Στο Agreco, τα πάντα είναι βιολογικά: τα περιττώματα από τις πάπιες χρησιμοποιούνται ως λίπασμα και οι τενεκέδες από τη φέτα ξαναχρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια αρωματικών φυτών.
Είναι το είδος του τόπου, όπου αισθάνεται κανείς να χαλαρώνει και ξεφεύγει από την καθημερινή ζωή.
