Αφού η φτώχια είναι αναπόφευκτη, ας χωριστούμε σε “εθνικιστές” και “αντι-εθνικιστές” και να μαλώνουμε για τη “Μακεδονία”

Λένε κάποιοι ότι το θέμα με την ονομασία της Μακεδονίας είναι ευρύτερο γιατί μέσω αυτού του ζητήματος ο καταπιεσμένος Έλληνας ξανα αντιδρά και εκφράζει και τη δυσαρέσκειά του για την οικονομική πραγματικότητα. Είναι όμως έτσι;

Ενώ όλοι ασχολούνται με το “μακεδονικό” την ίδια στιγμή προχωρά το μεγάλο ξεπούλημα των ακινήτων του δημοσίου, όμως κανείς απολύτως δεν ασχολείται. Ούτε βεβαίως η Νέα Δημοκρατία.

Αντιθέτως, η Νέα Δημοκρατία βρήκε ευκαιρία και βγαίνει μπροστά και εκφράζει λόγο για τη “Μακεδονία”, γιατί εκεί μπορεί να διαφοροποιηθεί, μπορεί να συσπειρώσει ψηφοφόρους, ενάντια στην Αριστερά “που δεν έχει πατρίδα, δεν έχει ιερά και όσια”.

Βολεύει αυτή η αντιμαχία τόσο την Αριστερά των μνημονίων όσο και τη Δεξιά των μνημονίων.

Ο καθένας, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, συσπειρώνει τους πολίτες με βάση την αντίθεση, “πατριώτης”, “αντι-εθνικιστής”. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για την “ανάγκη συνεργασίας” για την “υπέρβαση του παρελθόντος” και η Νέα Δημοκρατία μιλά “για τη βούληση των πολιτών που δεν εισακούεται”, για τη Μακεδονία που ξεπουλιέται…

Και όλοι ξεχνούν πως οι άνθρωποι εκεί έξω ακόμη πεινούν, ακόμη η ανεργία είναι κοντά στο 25%, ακόμα άνθρωποι πετιούνται έξω από τα σπίτια τους, ακόμη πουλιούνται τα ακίνητα του δημοσίου, ακόμη εφαρμόζονται ακραία μέτρα λιτότητας που ωθούν στο περιθώριο μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας.

Γι’ αυτά όμως, ούτε η “πατριωτική δεξιά” θα μιλήσει, ούτε η “αντι-εθνικιστική” Αριστερά των μνημονίων. Δε μπορούν να μιλήσουν γιατί γι’ αυτά συμφωνούν. Ας μαλώνουν λοιπόν για την “πατρίδα”. Ας μαλώνουν για τη Μακεδονία.

Οι από κάτω, καλό θα είναι να μην αγωνίζονται για τις ζωές τους, καλό είναι να μαλώνουν για τη “Μακεδονία”, καλό είναι να διαλέγουν στρατόπεδα όχι με βάση την καταπίεση και τη φτώχια, αλλά με βάση αν είναι “λιγότερο” ή “περισσότερο” ή “καθόλου” πατριώτες… Και την ίδια στιγμή που η Ελλάδα χωρίζεται σε εθνικιστές και αντι-εθνικιστές, η πατρίδα ξεπουλιέται. Και κανείς δε βγάζει κιχ.

Η ατζέντα έχει αλλάξει. Το μνημόνιο είναι αναπόφευκτο, η φτώχια μια φυσική πραγματικότητα, ας μαλώνουμε λοιπόν για τη “Μακεδονία”.

Τέτοιοι “βάρβαροι” είναι βολικοί για όλους.