Βάπτιση: Η βάπτιση ήταν πολύ σημαντικό γεγονός για την οικογένεια. Λέγανε πως οι ψυχές των παιδιών τυραννιόντουσαν μαζεύοντας νερό με ένα φύλλο δάφνης, σταγόνα σταγόνα, για να γεμίσουν την κολυμπήθρα και να βαπτιστούν. Όταν την γέμιζαν παρουσιαζόταν ο διάβολος και κλωτσούσε την κολυμπήθρα. Έχυνε το νερό που τα παιδάκια προσπαθούσαν να μαζέψουν.
Σε πολλές περιοχές της Μ. Ασίας φώναζαν τα αβάπτιστα παιδάκια δράκο ή δρακούλα.
Μετά τις 40 ημέρες βάπτιζαν τα παιδιά, δηλαδή τα «φώτιζαν». Αν το βρέφος αρρώσταινε, το αεροβάπτιζαν. Η βάπτιση γινόταν και στο σπίτι αν ήθελε κάποιος εκτός από την εκκλησία.
Το νερό από την βάπτιση το έριχναν κάτω από την Αγία Τράπεζα σε ένα λάκκο.
Το όνομα το επέλεγαν οι νονοί, αλλά ήταν του παππού ή της γιαγιάς συνήθως. Οι νονοί αγόραζαν το λαδόπανο, τα ρουχαλάκια και τις λαμπάδες.
Οι γονείς του παιδιού δεν πήγαιναν στη βάπτιση. Έπρεπε να μείνουν σπίτι για να μην ξέρουν το όνομα του παιδιού. Μόλις ο παπάς έλεγε το όνομα, τα παιδιά έτρεχαν στους γονείς και έλεγαν το όνομα, ενώ οι γονείς τους έδιναν χρήματα. Ο νονός όταν έλεγε ο παπάς το όνομα, έριχνε κέρματα στην αυλή της εκκλησίας και ευχόταν το μωρό να είναι σιδερένιο.
Μετά την βάπτιση ο νονός πήγαινε το παιδί στο σπίτι και εκεί η μητέρα έκανε τρεις μετάνοιες στον νονό και έπαιρνε το παιδί. Ακολουθούσε γλέντι και κεράσματα…
