Την πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας, είτε έχει ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε τη Νέα Δημοκρατία, εξέφρασε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος, μιλώντας στο Ηράκλειο, και σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα επιτέθηκε στον Γιώργο Παπανδρέου χαρακτηρίζοντας “ατομικό” το κόμμα του. Όπως είπε χαρακτηριστικά στην ομιλία του: “Τους καταδιώκει το φάντασμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Ψάχνουν τη μετενσάρκωση, αλλά δεν υπάρχει μετενσάρκωση. Οι προσωπικότητες είναι ανεπανάληπτες, δεν υπάρχει άλλος Ανδρέας Παπανδρέου”.
Νωρίτερα, σε συνέντευξη που έδωσε στα τοπικά Μέσα ενημέρωσης, ο κ. Βενιζέλος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις σχέσεις του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου με την Κρήτη, λέγοντας όμως πως οι Κρητικοί μπορούν να ξεχωρίσουν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ από τον Γιώργο Παπανδρέου, που είναι επικεφαλής ενός νέου ατομικού κόμματος.
Ο κ. Βενιζέλος, αφού αναφέρθηκε στην μέχρι σήμερα πορεία του ΠΑΣΟΚ τόνισε: «Εμείς είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας κι ευρύτερης συνεργασίας. Αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξουμε την προσπάθεια, όχι για να στηρίξουμε το πρόγραμμά, του αλλά για την εθνική στρατηγική».
Παράλληλα, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι «εμείς δεν κάνουμε καλλιστεία, αλλά πολιτική».
Νωρίτερα, απαντώντας σε ερωτήσεις της εφημερίδας «Νέας Κρήτης» και στο αν επιμένει στην ανάγκη κυβέρνησης συνεργασίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό τους όρους που θα θέσει η Κουμουνδούρου, ο κ. Βενιζέλος απάντησε: «Επιμένω σταθερά σε όσα ζητούσαμε ήδη από το 2012: Κυβέρνηση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου που πιστεύουν ή λένε ότι πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας».
«Τελεία. Όσοι θέλουν, όσοι μπορούν, όσοι αισθάνονται χρήσιμοι, μπορούν να στηρίξουν την εθνική προσπάθεια. Σε αυτή την προσπάθεια δεν υπάρχουν ούτε “όροι ΣΥΡΙΖΑ”, ούτε “όροι ΠΑΣΟΚ”. Ένας είναι ο όρος: να υπάρξει η σαφής και υπεύθυνη βούληση όλων να ακολουθηθεί η μόνη ασφαλής εθνική στρατηγική που μας βγάζει στο ξέφωτο, εντός Ευρώπης, με τη χώρα όρθια», πρόσθεσε.
Σε ερώτηση θα συνεργαζόταν ξανά με την Νέα Δημοκρατία, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέφερε: «Ομοίως σας απαντώ ό,τι και παραπάνω. Με μια προσθήκη. Η Ν.Δ. ανταποκρίθηκε, αργοπορημένα δυστυχώς, στο κάλεσμά μας. Προηγουμένως σας θυμίζω ότι ήταν αντιμνημονιακή και με “μισή καρδιά” έκανε τη στροφή υιοθετώντας τη στρατηγική μας, όταν είδε τα δύσκολα. Μαζί της είχε ανταποκριθεί και η ΔΗΜ.ΑΡ. αρχικά, που δεν ήθελε ωστόσο να χρεωθεί δυσάρεστα μέτρα, κι έτσι με την πρώτη ευκαιρία αποχώρησε και ακολούθησε τη γνωστή σε όλους μας πορεία. Εμείς το 2012 επιμείναμε στην ανάγκη συμμετοχής και του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, αλλά αυτός αρνήθηκε κατηγορηματικά. Μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης επιμείναμε στην ιδέα της εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή και της αντιπολίτευσης. Δυστυχώς, δεν υπήρξε και πάλι ανταπόκριση», κατέληξε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ολόκληρη η ομιλία Βενιζέλου:
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, χαίρομαι γιατί βρίσκομαι στο Ηράκλειο, στην Κρήτη. Στην Κρήτη τη λεβεντογέννα. Χαίρομαι γιατί βλέπω εδώ συγκεντρωμένες όλες τις γενιές του ΠΑΣΟΚ, όλες τις γενιές της Δημοκρατικής Παράταξης. Βλέπω εδώ τη γενιά της Εθνικής Αντίστασης. Βλέπω τη γενιά του ανένδοτου και του 1-1-4. Τη γενιά του αντιδικτατορικού αγώνα. Βλέπω εδώ τη γενιά του Πολυτεχνείου που γέμισε ελπίδες τον τόπο. Τη γενιά της μεταπολίτευσης, αλλά βλέπω και τους νέους πραγματικά ανθρώπους, αυτούς που έχουν πάρει τη σκυτάλη και στελεχώνουν τα νεανικά, ανανεωμένα και μαχητικά ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ σε όλους τους νομούς της Κρήτης.
Χαίρομαι και συγκινούμαι γιατί βρίσκομαι εδώ μαζί σας στο Ηράκλειο, στην Κρήτη, σε ένα τόπο με τέτοια ιστορία, με τέτοια περηφάνια, με τέτοια λεβεντιά. Χαίρομαι γιατί βρίσκομαι σε ένα χώρο που έχει ακατάλυτους δεσμούς με το ΠΑΣΟΚ. Δεσμούς που σφυρηλάτησε ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο ιδρυτής και ιστορικός ηγέτης της παράταξης.
Ναι, ξέρω ότι μίκρυνε η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ. Θυμάμαι τις μεγάλες συγκινητικές, παράφορες συγκεντρώσεις στην πλατεία του Ηρακλείου. Έχω ζήσει και εγώ πολλές τέτοιες στιγμές. Έχω ζήσει κι εγώ, γιατί με αξίωσε η μοίρα την εποχή που το ΠΑΣΟΚ του 48%, το ΠΑΣΟΚ που έδωσε υπόσταση στο μικρομεσαίο, στο μη προνομιούχο, το ΠΑΣΟΚ της αλλαγής, της εθνικής κυριαρχίας, το ΠΑΣΟΚ που έστησε στα πόδια του το κοινωνικό κράτος, σάρωνε στην Κρήτη από το ένα άκρο έως το άλλο και σε όλη την Ελλάδα.
Έχω ζήσει και εγώ την εποχή που ο κόσμος μας λάτρευε, μας τιμούσε με τη φιλία του. Αλλά τα έφερε, όπως είπα και προηγουμένως, η μοίρα έτσι, ώστε αυτό το ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ των μεγάλων αλλαγών, των τομέων, των ελπίδων, το ΠΑΣΟΚ που πήρε το επίπεδο του Έλληνα και το ανύψωσε, το ΠΑΣΟΚ που έδωσε δουλειές, προοπτική, ασφάλεια, αξιοπρέπεια, το ΠΑΣΟΚ του εθνικού, του πολιτικού και του κοινωνικού ριζοσπαστισμού, το ΠΑΣΟΚ που έβαλε τη χώρα στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, το ΠΑΣΟΚ που έδωσε στην Ελλάδα τη λάμψη που της άξιζε στον κόσμο, στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, αυτό το ΠΑΣΟΚ με τίτλους τιμής να κληθεί να σηκώσει το 2010 ένα ασήκωτο ιστορικό βάρος.
Ναι, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι του Ηρακλείου και όλης της Κρήτης, βρεθήκαμε το 2009–2010 αντιμέτωποι με ένα τραγικό δίλημμα. Εάν θα αφήσουμε τη χώρα να καταστραφεί ολοσχερώς, με εμάς να μένουμε αλώβητοι, πανίσχυροι κομματικά, έτοιμοι να δείξουμε με το δάχτυλο την κυβέρνηση των πραγματικών υπευθύνων που είναι η κυβέρνηση της Ν.Δ. του κ. Καραμανλή της περιόδου 2004–2009, ή εάν θα κάναμε την άλλη επιλογή, την επιλογή της ευθύνης, την επιλογή του εθνικού καθήκοντος. Εάν θα σηκώναμε βάρη δυσανάλογα, άδικα, άνισα και την κάναμε την επιλογή αυτή.
Την κάναμε βέβαια με ένα τρόπο ανοργάνωτο, πρόχειρο, αντιφατικό, γιατί επιτρέψαμε πίσω από την δική μας ευθύνη και συνέπεια να κρυφτούν οι ευθύνες των άλλων και δώσαμε ένα λάθος μήνυμα στο δικό μας κόσμο, στην κοινωνική και λαϊκή βάση του Κινήματος, που ένιωσε προδομένη, εγκαταλελειμμένη, που δεν μπορούσε να καταλάβει πώς είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ του λαού, το ΠΑΣΟΚ του απλού και ανίσχυρου ανθρώπου, να παίρνει αποφάσεις που συγκρούονται με όλα εκείνα που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει για τον τόπο, για την κοινωνία, για το μικρομεσαίο, για το μη προνομιούχο, για όλες τις περιφέρειες της χώρας.
Ναι, πράγματι η ευθύνη μας γι’ αυτό είναι τεράστια. Γιατί πάνω στους δικούς μας ώμους, αλλά και πάνω στους ώμους των λαθών και των παραλείψεων και των αντιφάσεών μας, κάποιοι οικοδόμησαν την πολιτική τους σταδιοδρομία, άδραξαν την ευκαιρία να δημαγωγούν, να λαϊκίζουν, να λένε ανεύθυνα και εύκολα πράγματα και είδαμε ένα μικρό κόμμα ριζοσπαστικό της κομμουνιστικής αριστεράς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, να γίνεται ξαφνικά το όχημα με το οποίο εκφράζεται η δυσαρέσκεια του δικού μας κόσμου, της βάσης του ΠΑΣΟΚ.
Όχι γιατί υπήρξε μετακίνηση ιδεολογική, αλλά γιατί αυτή ήταν η εύκολη λύση της διαμαρτυρίας απέναντι στην δική της παράταξη. Γιατί έτσι είχαμε διαπαιδαγωγήσει τη λαϊκή βάση, γιατί είχαμε κάνει τους πάντες να πιστεύουν ότι υπάρχει μόνο μια οδός. Η εύκολη. Από το καλό στο καλύτερο, από τη μια παροχή στην άλλη. Υπήρχε ο δρόμος μόνο της συνεπούς ανόδου του βιοτικού επιπέδου.
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά και τόσο αθώα. Πίσω από αποφάσεις και επιλογές των 40 χρόνων της μεταπολίτευσης, αλλά ιδίως πίσω από αποφάσεις, επιλογές, κενά, λάθη, παραλείψεις της κρίσιμης περιόδου 2004–2009, υπήρξαν τα αίτια της κρίσης που φούντωσαν, που ξέσπασαν.
Κι έτσι ο κόσμος πίστεψε ότι το 2010 η προσπάθεια να ελέγξουμε την κρίση και να την υπερβούμε -δηλαδή το δάνειο, το μνημόνιο, η σανίδα σωτηρίας που μας έδωσαν οι Ευρωπαίοι εταίροι- ήταν η ίδια η κρίση, πως δεν υπήρχε κρίση μέχρι τότε που αρχίσαμε να παίρνουμε τα μέτρα για την υπέρβαση της κρίσης. Βαθιά σύγχυση, άδικη, αλλά φταίμε γιατί είχαμε διαμορφώσει επί χρόνια τις προϋποθέσεις να γίνονται εύκολα οι παρεξηγήσεις αυτές. Και να χάνουμε την επαφή με τον κόσμο μας, με ανθρώπους που είναι σάρκα από τη σάρκα μας.
Σύντροφοι, φίλοι, ομοϊδεάτες, συμμαχητές.
Ο κόσμος τείνει ευήκοον ους πάντα στις συνωμοσίες, στις απλές εξηγήσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού. Άρχισαν να λένε κάποιοι ότι υπήρχαν εύκολες λύσεις. Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν ακολούθησε τον εύκολο δρόμο; Να υπερβούμε την κρίση χωρίς θυσίες, χωρίς μέτρα. Δεν χρειαζόντουσαν μέτρα. Κακώς τα πήραμε.
Θα μπορούσαμε να είχαμε λύσει τα θέματά μας με ανώδυνο και ελαφρύ τρόπο. Τι έγινε; Τι κάναμε; Κάναμε μια διεθνή συνωμοσία σε συνεργασία με τους Γερμανούς; Σε συνεργασία με τα μεγάλα τραπεζικά συμφέροντα και μετά πήγαμε και τους κουρέψαμε τα ομόλογα που είχαν στα χέρια τους;
Και καλά την κάναμε τη συνωμοσία εμείς, ή δεν καταλάβαμε, αλλά το ίδιο και οι Πορτογάλοι, το ίδιο και οι Ιρλανδοί, το ίδιο και οι Ισπανοί, το ίδιο και οι Ιταλοί που παίρνουν σκληρά μέτρα χωρίς δάνειο, χωρίς πρόγραμμα; Το ίδιο και οι Γάλλοι που βλέπουν τη δημοφιλία του κ. Ολάντ να πέφτει και να πέφτει, επειδή αναγκάζεται να πάρει μέτρα προσαρμογής της δεύτερης ισχυρότερης ευρωπαϊκής οικονομίας;
Τι γίνεται; Μήπως πρέπει να θυμηθούμε τους αδελφούς μας τους Κυπρίους; Που πίστεψαν ένα βράδυ στη Λευκωσία πως υπάρχει σχέδιο Β καλύτερο και καταψήφισαν στη Βουλή τους το σχέδιο Α; Και πήγαν μετά στη Μόσχα να βρούνε δάνειο 2 δισεκατομμυρίων και τους είπανε γυρίστε στην τρόικα και το ΔΝΤ; Αλλά όταν γύρισαν βρήκαν τις καταθέσεις στις τράπεζες κουρεμένες.
Και καλά αυτά να τα συζητάς το 2012. Να τα συζητάς το 2015; Τώρα που έχουμε κάνει αυτή την προσπάθεια, τώρα που έχουμε πετύχει να αλλάξει επίπεδο η χώρα; Τώρα που έχουμε όχι έλλειμμα 15,7%, αλλά πρωτογενές πλεόνασμα το καλύτερο στον κόσμο. Καλύτερο και από τη Σιγκαπούρη.
Τώρα που έχουμε ισχυρές τράπεζες ανακεφαλαιοποιημένες; Τώρα που έχουμε θετικό ρυθμό ανάπτυξης; Θα μου πείτε και τι κατάλαβε ο πολίτης, ο άνεργος, ο φτωχός, ο μικρομεσαίος, ο επιχειρηματίας; Και όμως αυτό το νέο πλαίσιο που θα του δώσει προοπτική.
Με ρωτούσαν το 2012, καλά εντάξει κουρέψατε το δημόσιο χρέος 180 δισεκατομμύρια, 80% του ΑΕΠ και το αναδιαρθρώσατε. Και τι με νοιάζει εμένα που χρωστάω το στεγαστικό στην τράπεζα;
Αλλά βλέπετε χάρη στην παρέμβαση στο δημόσιο χρέος, τώρα μπορούμε να λέμε ότι προστατεύουμε από τους πλειστηριασμούς την πρώτη κατοικία, το ΠΑΣΟΚ έχει βάλει τη σφραγίδα του σε αυτό. Τώρα μπορούμε να λέμε υπάρχει λύση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Το ΠΑΣΟΚ έχει βάλει τη σφραγίδα του σε αυτό.
Τώρα μπορούμε να λέμε υπάρχει ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια. Το ΠΑΣΟΚ έχει βάλει τη σφραγίδα του σε αυτό. Τώρα οι τράπεζες ετοιμάζουν λύση για όλα τα στεγαστικά δάνεια που δεν μπορούνε να εξυπηρετηθούν. Φιλική για τον πολίτη. Δικό μας έργο είναι αυτό. Τώρα μπορούμε να κάνουμε τις 100 δόσεις για τις οφειλές στο δημόσιο κι τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι βουλευτές μας το επέβαλαν αυτό.
Τώρα υπάρχει το εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα και εφαρμόζεται πιλοτικά και στις 13 περιφέρειες και σε λίγο παντού σε όλους τους δήμους. Τα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, η κοινωφελής εργασία στους δήμους, η αυτεπιστασία, τα προγράμματα ενίσχυσης των επιχειρήσεων για να κρατήσουν τις θέσεις εργασίας. Τα μέτρα για τους αναπήρους.
Όλα αυτά είναι έργο ΠΑΣΟΚ με σφραγίδα ΠΑΣΟΚ. Είναι το αίμα και ο ιδρώτας των βουλευτών και των στελεχών μας.
Και έχω βαρεθεί πραγματικά να απαντάω σε ερωτήσεις «γιατί συνεργαστήκατε με τη δεξιά». Πότε φίλες και φίλοι, σύντροφοι και συντρόφισσες συνεργαστήκαμε με τη δεξιά; Έπρεπε να την έχουμε βάλει ενώπιον των ευθυνών της το Μάιο του 2010, όχι να την αφήσουμε να χορεύει ως αντιμνημονιακή με τους αγανακτισμένους στην πλατεία Συντάγματος.
Δεν έπρεπε να πάμε και να παραδώσουμε την πρωθυπουργία στα γόνατα του κ. Σαμαρά τον Ιούνιο του 2011. Και ορθά τη βάλαμε στην ευθύνη το Νοέμβριο του 2011 με την κυβέρνηση Παπαδήμου γιατί πίστευε ότι πηγαίνει για αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μπήκε στην ευθύνη, ανέλαβε και αυτή το μερίδιο, το μικρό μερίδιο που ανέλαβε και ενώ έψαχνε την αυτοδυναμία πήρε 18% στις εκλογές που η ίδια επέβαλε, γιατί πίστευε ότι θα κερδίσει την αυτοδυναμία.
Αλλά δεν χρειαζόμασταν και το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό του κ. Καρατζαφέρη. Δεν τον χρειαζόμασταν αριθμητικά. Το βάλαμε και αυτόν, του δώσαμε ένα πιστοποιητικό δημοκρατικών φρονημάτων. Αλλά έφυγε και χάθηκε. Και μετά μήπως είπαμε θα κάνουμε κυβέρνηση με τη δεξιά το Μάιο του 2012; Όχι βέβαια. Είπαμε θέλουμε κυβέρνηση εθνικής ενότητας όλων των δημοκρατικών δυνάμεων ευρωπαϊκού προσανατολισμού, με το ΣΥΡΙΖΑ μέσα και επιμείναμε να μην γίνουν δεύτερες εκλογές και να πάμε με το συσχετισμό του Μαϊου όπου το ΠΑΣΟΚ και η τότε ΔΗΜΑΡ θα μπορούσαμε να παίξουμε καταλυτικό ρόλο γιατί ήμασταν ισοδύναμοι με το 18% της Ν.Δ.
Αλλά δεν θέλησε φυσικά ούτε ο κ. Σαμαράς, ούτε ο κ. Τσίπρας, ούτε ο κ. Κουβέλης παρά το μεγάλο κίνητρο που του είχαμε δώσει. Όλοι θέλανε να σκυλεύσουν πάνω στο ΠΑΣΟΚ και μας πήγαν στις δεύτερες εκλογές και αντέξαμε και πάλι θέλαμε το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά φυσικά το πιο απλό ήταν να μείνει στην ευκολία της αντιπολίτευσης.
Και κάναμε την τριμερή συνεργασία, αλλά πάλι λέγαμε εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης με την αντιπολίτευση μέσα. Δεν μας άκουγαν. Άλλους άκουγαν τότε. Όχι το ταλαιπωρημένο ΠΑΣΟΚ.
Όπως λέγαμε ότι πρέπει πρώτα να λύσουμε θέματα μακροοικονομικού πλαισίου και στρατηγικής και μετά να δούμε τα μέτρα. Οι άλλοι συμφωνούσαν με τα μέτρα, αλλά δεν τα ψήφισαν στη Βουλή, τα ψήφισε το ΠΑΣΟΚ. Και βρεθήκαμε στο δίλημμα τον Ιούνιο του 2013 συνεχίζουμε ή πάμε σε εκλογές; Με τη χώρα να είναι στο μέσο του ποταμιού, του ρέματος, του χειμάρρου για να κάνω μια αναφορά και στο τραγικό συμβάν με τις πλημμύρες χθες στο Ηράκλειο.
Και πήραμε ομόφωνη απόφαση για όλα τα θέματα αυτά, χωρίς καμία διαφωνία – έχει νόημα αυτό που λέω – στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα. Όλοι ψήφισαν και ξαναψήφισαν τις κυβερνήσεις, τους προϋπολογισμούς, τα μέτρα, γιατί είχαμε συνείδηση ευθύνης, αλλά δεν συνεργαστήκαμε εμείς με τη δεξιά. Η Ν.Δ. προσχώρησε στη στρατηγική μας. Εμείς είμαστε οι θεματοφύλακες της στρατηγικής και για φανταστείτε τι θα είχε γίνει τα τελευταία 2,5 χρόνια με μια κυβέρνηση αυτοδύναμη της Ν.Δ. χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Ποια είναι η εισφορά του ΠΑΣΟΚ για θέματα δημοκρατίας, θεσμών, δικαιωμάτων, κράτους δικαίου, ισονομίας, ισοπολιτείας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ευαισθησίας, προστασίας των αναπτυξιακών πόρων, προστασίας του κοινωνικού κράτους.
Μιλούσα μόνος, φωνή βοώντος εν τη ερήμω επί ένα χρόνο για τη Χρυσή Αυγή. Ένα χρόνο μετά κινητοποιήθηκε η Νέα Δημοκρατία. Να μιλήσω για το αντιρατσιστικό; Να μιλήσω για την προσπάθειά μας να προστατεύσουμε τη συνδικαλιστική νομοθεσία και να αποτρέψουμε την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων; Να μιλήσω για τις παρεμβάσεις μας στη Δημόσια Διοίκηση ώστε ο δημόσιος υπάλληλος να αξιολογείται αλλά όχι να καταδιώκεται;
Ναι, πιστεύουμε στη βαθιά μεταρρύθμιση του κράτους, στις διαρθρωτικές αλλαγές. Η κοινωνία θέλει τομές, θέλει ένα κράτος στην υπηρεσία του πολίτη και της ανάπτυξης. Θέλει ένα κράτος που να λειτουργεί ως στήριγμα για τον ιδιωτικό τομέα για τις επενδύεις, για την απασχόληση. Δεν θέλει ένα κράτος που λειτουργεί χάριν του εαυτού του, αλλά είναι πολύ δύσκολο να προωθήσεις μεταρρυθμίσεις ριζοσπαστικές τομές, παράλληλα με περικοπές εισοδημάτων, μισθών και συντάξεων.
Ναι, είναι τραγικό να κόβεις μισθούς και συντάξεις, αλλά ακόμη τραγικότερο είναι να μην μπορείς να πληρώσεις μισθούς και συντάξεις. Βεβαίως είναι και παράλογο και άδικο να μειώνεις τα εισοδήματα, αλλά το δίλημμα ήταν πάρα πολύ σκληρό: ή κόβεις συντεταγμένα οργανωμένα ένα μέρος του ΑΕΠ περίπου 25-30% για να σώσεις το υπόλοιπο 70-75% ή τα χάνεις όλα. Ένδοξα, λεβέντικα, ηρωικά, καταγγέλλοντας τους προηγούμενους, τους επόμενους, προστατεύοντας τον εαυτό σου, αλλά χαραμίζοντας και μαραίνοντας τις ελπίδες του κόσμου και ιδίως των νεώτερων γενιών, των παιδιών μας. Και δεν το κάναμε, ούτε θα το κάνουμε αυτό.
Πιστεύουν κάποιοι φίλες και φίλοι ότι το μεγάλο ερώτημα των εκλογών στις 25 Ιανουαρίου είναι αν θα είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Νέα Δημοκρατία, ή το αντίστροφο. Εντάξει, σημαντικό είναι, αλλά σε μεσαία επίπεδα έχουμε μια πόλωση. Δεν υπάρχουν τα παλιά, τα ένδοξα της μεταπολίτευσης οι μεγάλες συγκρούσεις των δύο κόσμων, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, της Αλλαγής και της Δεξιάς. Εδώ τα πράγματα είναι μέτρια, αμφίβολα, ούτε ρεύμα βλέπω, βλέπω περίσκεψη, αμηχανία και ακούω να λέει ο κ. Τσίπρας «Εάν έχουμε αυτοδυναμία θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας, αλλιώς θα δούμε». Λέω πολλές φορές αυτό τι είναι; Απειλή ή διαβεβαίωση; Μας απειλεί ότι θα το εφαρμόσει ή μας διαβεβαιώνει ότι δεν θα το εφαρμόσει;
Γιατί τώρα όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει. Ένα μικρό μέρος του εκλογικού Σώματος θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ για να εφαρμοστεί το πρόγραμμα, ένα μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού Σώματος το ψηφίζει με τη βεβαιότητα ότι δεν θα εφαρμοστεί.
Τους καταδιώκει το φάντασμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Ψάχνουν τη μετενσάρκωση, αλλά δεν υπάρχει μετενσάρκωση. Οι προσωπικότητες είναι ανεπανάληπτες, δεν υπάρχει άλλος Ανδρέας Παπανδρέου. Προσέξτε, όπως είπα και χτες στον Πειραιά άλλος Ανδρέας Παπανδρέου. Προσέξτε και το μικρό όνομα!
Έχει πολύ μεγάλη σημασία να απαντήσουμε σε αυτούς που λένε «Εντάξει και το ΠΑΣΟΚ το ’81 είπε θα διώξει τις βάσεις, θα κάνει δημοψήφισμα για την ΕΟΚ, θα φύγει από το ΝΑΤΟ, αλλά προσαρμόστηκε στα δεδομένα της εξουσίας». Πότε; Στον Ψυχρό Πόλεμο; Στο διπολισμό; Με την Ελλάδα να έχει δημόσιο χρέος 30%, με την Ελλάδα να έχει τη δραχμή που μπορούσε να την υποτιμά και να ασκεί οικονομική πολιτική; Δεν υπάρχουν αυτά τώρα.
Τώρα έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Η Ευρωζώνη σου προσφέρει θώρακα, αλλά σου επιβάλλει κανόνες και κανείς δεν μπορεί να σε βγάλει από την Ευρωζώνη. Είναι ανοησίες και προκλήσεις τα περί Grexit. Δεν υπάρχει τρόπος, αλλά μπορείς μόνος σου να οδηγηθείς στο αδιέξοδο, στην πτώχευση, στην ταπείνωση, στην έλλειψη ρευστότητας. Να είσαι στο ευρώ χωρίς να έχεις ευρώ, χωρίς να έχεις τραπεζικό σύστημα και να παρακαλάς να βγεις για να μοιράζεις χαρτιά χωρίς αντίκρισμα, κατοχικά, πληθωριστικά νομίσματα.
Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να είμαστε υπεύθυνοι, προσεκτικοί, ειλικρινείς. Ειλικρινά, απορώ και εξίσταμαι πως είναι δυνατό δέκα μέρες πριν τις εκλογές να μην λένε την αλήθεια, Κόμματα που διεκδικούν την εξουσία και θα κριθούν τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου να κάνουν αυτά που λένε, για να αποδειχθεί αν αυτά που λένε, έχουν κάποιο στοιχείο αλήθειας, ή αν είναι κολοσσιαία ψέματα.
Η κοινωνία πέρασε ένα σοκ το 2010 δοκιμάστηκε η αντοχή του πολιτικού συστήματος. Το θύμα είναι το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ήταν η ηγεμονική δύναμη της μεταπολίτευσης. Ηγεμονική δύναμη δεν είναι αυτή που κυβερνά πάντα, είναι αυτή που κυριαρχεί ως πρότυπο, αυτή που τη μιμούνται οι άλλοι. Και εμείς ήμασταν η ηγεμονική δύναμη της μεταπολίτευσης.
Αλλά δεν μπορεί να πορευτεί ο τόπος συνθλιβόμενος ανάμεσα στον άγαρμπο εκφοβισμό της Νέας Δημοκρατίας και τον κουτοπόνηρο εφησυχασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Και το ένα και το άλλο είναι εξίσου ψεύτικο και εξίσου επικίνδυνο. Δεν θέλω τον εκφοβισμό, δεν θέλω να μας κουνάνε το χέρι οι Ευρωπαίοι, δεν θέλω να απειλούν και να ταπεινώνουν τον ελληνικό λαό. Ο ελληνικός λαός θα ψηφίσει υπερήφανος, κυρίαρχος, αξιοπρεπής και ας ψηφίσει ό,τι θέλει. Ακόμη και το απόλυτο λάθος.
Αλλά δεν θέλω υποδείξεις ούτε από ριζοσπάστες της Ισπανίας που με απύθμενο θράσος είπαν απευθυνόμενοι στον ελληνικό λαό «Έχετε να διαλέξετε ανάμεσα στην κα Μέρκελ που την εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία και τον ελληνικό λαό που τον εκπροσωπεί ο κ. Τσίπρας». Αυτό είναι προσβολή χειρότερη από αυτή που κάνουν ορισμένες γερμανικές εφημερίδες στον ελληνικό λαό.
Υπάρχει η αλήθεια. Η αλήθεια είναι πικρή. Το λέω και το ξαναλέω ο κόσμος λέει «πείτε μου την αλήθεια, δεν αντέχω το ψέμα» αλλά όταν του λες την αλήθεια, παραμένει προσηλωμένος στο εύκολο ψέμα. Και το έχουμε ζήσει αυτό επί δεκαετίες ολόκληρες. Αλλά τώρα όλοι ξέρουν. Αυτό ίσχυε μέχρι το 2009. Τώρα όλοι είναι καχύποπτοι, όλοι είναι ενήμεροι, όλοι πρέπει να ξέρουν. Δεν υπάρχει τεκμήριο αθωότητας, υπάρχει τεκμήριο γνώσης, καχυποψίας και ενοχής.
Θέλω να σχολιάσω κάτι που είπε ο Υπουργός Οικονομικό ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης σήμερα. Λέει «συνιστώ στην επόμενη Κυβέρνηση να ζητήσει εξάμηνη παράταση του Μνημονίου, ώστε να έχει την άνεση να διαπραγματευτεί». Ελπίζω να διαβάσουν και να καταλάβουν σωστά αυτό που λέει. Λέει ότι εάν δεν έχουμε την ετοιμότητα και την ικανότητα να ενεργήσουμε αμέσως ώστε μέσα στο Φεβρουάριο να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες ώστε το αργότερο 28 Φεβρουαρίου να είμαστε έξω από το Μνημόνιο στην προληπτική πιστωτική γραμμή, τότε είναι προτιμότερο να μείνουμε στο Μνημόνιο και να μείνουμε εκεί κουρνιασμένοι, ταπεινωμένοι, έχοντας εμφανίσει φίλες και φίλοι την εξής καταπληκτική εικόνα:
Οι μαχητικές αντιμνημονιακές δυνάμεις παρακαλάνε γονατιστές την Ευρώπη να μας κρατήσουν μέσα στο Μνημόνιο. Αυτή είναι η εικόνα.
Εμείς αγωνιζόμαστε να βγάλουμε τη χώρα από το Μνημόνιο, να την πάμε στην ουσιαστική ισοτιμία μέσα στην Ευρωζώνη και οι αντιμνημονιακές δυνάμεις σκέφτονται αν θα ζητήσουν παράταση έξι μηνών ή ενός έτους. Χωρίς νέο δάνειο, μόνο τα κακά, μόνο οι σκληροί όροι και η ασφυκτική επιτήρηση της τρόικας, μακριά από τις αγορές και με τις Τράπεζες καθηλωμένες να μην μπορούν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη και την απασχόληση.
Ακούστε το Ηράκλειο, η Κρήτη, είναι ένας τόπος στον οποίο δεν μπορεί να λέει κανείς ανακρίβειες, ασαφή και αόριστα πράγματα. Οι εξηγήσεις πρέπει να είναι καθαρές, ξάστερες. Ναι δεν υπάρχει πρόβλημα με τις τράπεζες. Οι καταθέτες συμπεριφέρονται ώριμα, ούτως ή άλλως αυτοί που ήταν να φύγουν φύγανε, 80 δισεκατομμύρια φύγανε από τις τράπεζες.
Όμως οι οφειλέτες του δημοσίου δεν πληρώνουν. Ούτε στα ασφαλιστικά ταμεία καταβάλλονται εισφορές. Και γιατί να πληρώσουν όταν ακούνε κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να λένε δεν πρόκειται να εισπράξουμε τον ΕΝΦΙΑ, θα κάνουμε αλλαγή στο φορολογικό και θα επανέλθει το αφορολόγητο. Δεν χρειαζόμαστε και τις δόσεις από το δάνειο, θα τυπώσουμε μόνοι μας ευρώ, είπε σήμερα μια υποψήφια βουλευτής προερχόμενη από τον κ. Καμμένο. Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι!
Και έχουν γίνει όλοι ειδικοί στην υψηλή χρηματοοικονομική, όλοι ξέρουν για τα ομόλογα και για τα έντοκα γραμμάτια. Υπάρχει τώρα η εύκολη λύση. Θα εκδίδουμε έντοκα γραμμάτια και θα χρηματοδοτούμε τις ανάγκες του δημοσίου. Κάναμε χθες έκδοση εντόκων γραμματίων η οποία δυστυχώς δεν απορροφήθηκε, γιατί η ρευστότητα στεγνώνει. Διότι τα όρια των ελληνικών τραπεζών είναι συγκεκριμένα και ό,τι πάει στο ταμείο του δημοσίου με έντοκα φεύγει από την αγορά, από τα δάνεια, από τις επιχειρήσεις, από την ανάπτυξη, από την απασχόληση, από τις εξαγωγές, από τις κατασκευές, από την ενέργεια, από τον τουρισμό, από τη χρηματοδότηση της νεανικής επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της ανάπτυξης.
Τρώμε τις σάρκες μας και το ίδιο και με το χρέος. Λεβεντιές και απειλές, όταν εμείς έχουμε καταφέρει το μεγαλύτερο κούρεμα, τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση και έχομε και απόφαση επίσημη, ειλημμένη του Eurogroup ότι τώρα που τελειώνει το πρόγραμμα και μπαίνουμε στο πλεόνασμα θα μας δώσουν και άλλο κούρεμα και άλλες διευκολύνσεις.
Ποιοι θα μας τις δώσουν; Σε ποιους χρωστάμε; Στους κερδοσκόπους των αγορών; Μόνο το 1/10 κρατάμε στα κράτη της ευρωζώνης. Στους λαούς, στα κοινοβούλια και όχι στους Γερμανούς, στους Φιλανδούς οι οποίοι μας θυμίζουν ότι δεν θα αναλάβουν αυτοί το βάρος, γιατί κι αυτοί πέρασαν από το ΔΝΤ στη δεκαετία του ’90. Μα, όλοι έχουν περάσει κάποια στιγμή.
Γι’ αυτό φίλες και φίλοι, η χώρα μπορεί να πορευθεί μόνο με την αλήθεια, με την ειλικρίνεια, μόνο με μια εθνική στρατηγική. Αυτή την δική μας, αυτή πάνω στην οποία έχουμε καταθέσει την δική μας φθορά, τις δικές μας απώλειες, τη μείωση της δύναμης του ΠΑΣΟΚ, γιατί το κόστος δεν είναι εκλογικό. Το κόστος είναι ηθικό, συναισθηματικό, ιστορικό. Κανείς δεν πόνεσε, κανείς δεν πονάει, όσο εμείς, όσο εσείς.
Αλλά και κανείς δεν μπορεί να θίξει την αξιοπρέπεια. Κανείς δεν μπορεί να θίξει τον ηρωισμό μας και κανείς δεν μπορεί να θίξει την ενότητα του ΠΑΣΟΚ που ούτε τεμαχίζεται, ούτε κληρονομείται.
Γι’ αυτό το ζητούμενο τώρα είναι ποιος μπορεί να εγγυηθεί την εθνική στρατηγική. Ποιος μπορεί να είναι ο αξιόπιστος και αποτελεσματικός εθνικός εταίρος. Δεν ψάχνουμε κυβερνητική συμμετοχή. Δεν είμαστε μπαλαντέρ στην κυβέρνηση. Δεν θέλουμε κυβερνητικούς θώκους. Ούτε το 2012 στείλαμε πολιτικά στελέχη. Τεχνοκράτες στείλαμε. Μετά αναγκαστήκαμε να στρατευθούμε.
Η εθνική στρατηγική είναι και προοδευτική, γιατί προοδευτικό είναι το ασφαλές, το σίγουρο, το παραγωγικό. Εάν δεν έχεις πίτα τι θα μοιράσεις; Τις σάρκες που θα τρως;
Άρα αυτό που θέλουμε είναι να υπάρξει συστράτευση των δημοκρατικών δυνάμεων ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Διέφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν δεύτερος. Τώρα ο δεύτερος δεν μπορεί να διαφύγει. Δεν ξέρω ποιος θα είναι πρώτος, αλλά με ρωτήσανε οι δημοσιογράφοι θα στηρίζατε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει;
Η απάντηση είναι καθαρή. Εμείς είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ή εν πάση περιπτώσει ευρύτατης συνεργασίας με κορμό το πρώτο κόμμα. Εάν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά όχι για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Για να εφαρμόσει την εθνική στρατηγική.
Αν δεν μας θέλει γιατί κάνει έλεγχο ιστορικών, πολιτικών και κοινωνικών φρονημάτων, αναλαμβάνει την ευθύνη. Εμείς δεν κάνουμε καλλιστεία. Εμείς κάνουμε εθνική πολιτική. Έχει λοιπόν τεράστια σημασία το ποιος θα είναι τρίτο κόμμα, τρίτη εντολή. Καλά το απλό, το προφανές είναι ότι αλίμονο αν είναι η Χρυσή Αυγή και ο κ. Μιχαλολιάκος ο αποδέκτης της τρίτης εντολής.
Εν πάση περιπτώσει να μιλήσουμε ακόμη καθαρότερα: εάν οι δημοσκοπήσεις αληθεύουν και πρώτος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, διάφοροι καλοί φίλοι που ταλαντεύονται και λένε «Τι σπουδαίο είναι το ΠΑΣΟΚ, τι ηρωικό, μήπως να ψηφίσω Σαμαρά για να πάρει το bonus» δεν έχουν λόγο να το κάνουν. Ας έρθουν να ψηφίσουν αυτό που πρέπει να ψηφίσουν.
Το ΠΑΣΟΚ κράτησε την Κυβέρνηση και στις ευρωεκλογές. Η Νέα Δημοκρατία ήρθε δεύτερη. Το δικό μας ποσοστό ήταν κρίσιμο στις ευρωεκλογές, το δικό μας ποσοστό είναι κρίσιμο και στις εθνικές εκλογές.
Δεν θα μιλήσω άλλο γι’ αυτούς που δεν έχουν κρατήσει μέσα στην ψυχή τους και στο μυαλό τους την παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και την ενότητά του, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι διεκδικητικές, η νέα ΔΗΜΑΡ που λέω και η παλιά ΔΗΜΑΡ εν πάση περιπτώσει ήταν από το ΚΚΕ Εσωτερικού αλλά είδαμε πως εξελίχθηκε.
Τώρα έχουμε στελέχη της παλιάς ΔΗΜΑΡ, απολίτικους οι οποίοι τώρα ανακάλυψαν ότι έχει σημασία η πολιτική και νεοφιλελεύθερους του κ. Μητσοτάκη οι οποίοι συνδέονται με τους Ευρωπαίους νεοφιλελεύθερους και έπαιξαν ρόλο ακόμη και στην Κυβέρνηση της περιόδου ’90-’93. Ετερόκλητο το μίγμα.
Εν πάση περιπτώσει ο ελληνικός λαός μπορεί να διαλέξει σε ποιους εμπιστεύεται τη διαπραγμάτευση και το μέλλον, ποια ομάδα θέλει. Εάν θέλει να παίξουμε ρόλο, πρέπει να μας δώσει δύναμη. Εάν δεν θέλει, αποδεκτό γιατί αυτή είναι η δημοκρατική εντολή.
Αλλά η ιστορία είναι πάνω από τη δημοκρατία. Γιατί δημοκρατικά όπως έχουμε πει μπορείς να ψηφίσεις και τα μεγαλύτερα λάθη. Γι’ αυτό φίλες και φίλοι, έχει πολύ μεγάλη σημασία ο αγώνας που δίνουμε τις μέρες αυτές. Ο αγώνας που δίνουμε στην Κρήτη, ο αγώνας που δίνουμε στη Θράκη, ο αγώνας που δίνουμε σε όλη τη χώρα. Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας υπόστασης και προοπτικής για την πατρίδα και την Παράταξη και η Παράταξη είναι εδώ, η κοίτη της είναι εδώ. Χρήσιμη ψήφος στην κάλπη είναι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ. Καμία άλλη.
Και το ΠΑΣΟΚ δεν είμαι εγώ. Εγώ δεν είμαι ούτε ιδιοκτήτης, ούτε κληρονόμος. Επιτελώ καθήκον. Επιτελώ καθήκον, όσο έχω την εντολή της βάσης του Κινήματος και εφόσον υπάρχει ανάγκη και όσο υπάρχει ανάγκη. Ούτε μέρα παραπάνω.
Το ΠΑΣΟΚ όμως, η Παράταξη, είστε εσείς. Όλες και όλοι εσείς και πέρα από εσάς όλες και όλοι που εκπροσωπείτε. Ο λαός της Κρήτης, ο ελληνικός λαός, η κοινωνία, η καρδιά της Παράταξης αυτός ο αγώνας είναι ένας ωραίος, έντιμος αγώνας που έχει υψηλούς στόχους: το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας, την εθνική μας κυριαρχία και αξιοπρέπεια, την ανόρθωση της χώρας.
«Ανόρθωση» ήταν το σύνθημα το 1910 στην πρώτη Κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου, όταν κλήθηκε από την Κρήτη να δώσει διέξοδο στο όραμα της εθνικής ολοκλήρωσης και το 1920 όταν ο ελληνικός λαός με τη Μικρασιατική εκστρατεία σε εξέλιξη καταψήφισε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, έκανε μια επιλογή που οδήγησε στη καταστροφή και μετά τον έψαχναν για να τον στείλουν στη Λωζάνη να διαπραγματευτεί τη Συνθήκη της ήττας, της αξιοπρεπούς ήττας, που ήταν η Λωζάνη.
Όχι, η ιστορία δεν θα επαναληφθεί έτσι. Ο λαός θα αντιδράσει, το ΠΑΣΟΚ τρίτη λύση, τρίτη εντολή, τρίτος πόλος. Εγγυητής της εθνικής προοδευτικής σταθερότητας.
Αυτή η υπόθεση είναι δική μας των υποψηφίων μας, των στελεχών μας, είναι δική σας. Δώστε μαζί μας τον αγώνα αυτό.
Εμπρός, για την πατρίδα, για την Παράταξη, για την Κρήτη.
Γεια σας και με τη νίκη!