Γράφει ο Αρχιμανδρίτης
Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου
Χαιρόμεθα και καμαρώνομε το πρόσωπο και το πολυσχιδές και ψυχοσωματικόν έργον του λογιωτάτου, ιεροπρεπούς, ταπεινού και με Ορθόδοξη μαρτυρία και βιοτηλίαν δε αγαπητού και μεγάτιμου Πρωτοπρεσβυτέρου τ. Γυμνασιάρχου και Προϊσταμένου του ιστορικού και επιβλητικού Ιερού και Καθεδριού Ναού των Εισοδίων της πόλεώς μας, ή Τριμάρτυρης όπως την έχομε συνηθίσει οι παλαιότεροι, Αιδεσιμολογιοτάτου π. Στυλιανού Θοδωρογλάκη.
Καμαρώνομε τον νεανικόν του παλμόν. Την αστείρευτη βρυσομάνα του μεστού, Αγιογραφικού και Αγιοπατερικού προφορικού λόγου Του, αφυπνιστικού και αισιόδοξου, κοινωνικού και μεταφυσικού. Μας δίνει τα μέσα για την διάβαση μέσα από το σήμερα και το εφήμερον. Μια εφικτή διάβαση ζωής και σωτηρίας, που είναι και η πεμπτουσία και ο τίτλος του νέου του εκλεκτού και καλαίσθητου βιβλίου, του 6ου, ένα συναρπαστικό αποθησαύρισμα, με πλούσια βιβλιογραφέα, ένα άλλο επίσης προσόν του ευλογημένου και χαρισματικού συγγραφέα.
Ο αιδεσιμολογιότατος π. Στυλιανός δεν αιθεροβατεί, ούτε χρησιμοποιεί βαρύγδουπα καλολογικά στοιχεία. Χαρακτηρίζεται για την σεμνή , απλή και γόνιμη γλωσσολαλιά του, και αυτά που γράφει, όσο υψηλά και βαθιά κι αν είναι, τα εκφράζει με ύφος ενδεδυμένο με ιεροπρέπεια, αφομοιότητα και ψυχής ανάπαυση και αναθάρρηση.
Ελικρινά, δυσκολεύομαι πώς να εκφράσω αυτά που διάβασα και έζησα, και αποθησαύρισα από τον εύοσμο και λυτρωτικόν αυτόν λειμώνα του βιβλίου του χαρισματικού αυτού συγγραφέα, το ιερατικόν μας αυτό κλέος και το στήριγμα όλων μας.
Διακόσιες σαράντα επτά (247) σελίδες ανταποκρινόμενες στο σκοπόν της εκδόσεως του και καλύπτοντας όλο το φάσμα του αντικειμένου.
Για τον αγαπητόν ας συγγραφέα, και έτσι είναι, δεν υπάρχουν ανυπέρβλητες διαχωριστικές γραμμές, υπάρχει μια σωτήρια γέφυρα κτισμένη με τα σωστικά υλικά την αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση και την προσευχή. Μέγας δε επιστηριγμός μας ο Χριστός, ο οποίος μας επιχαροποιεί: «Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωάνν. 16,33). Και, ο Οποίος υπέφερε πολλά και νίκησε τον πειρασμόν, δίνοντας σ’ εμάς όχι μόνο το παράδειγμα, αλλά και την βεβαιότητα και την αισιοδοξία ότι δ’ Αυτού θα νικήσομε τους πειρασμούς μας και θα διαβούμε τα σωτήρια μονοπάτια της σωτηρίας και της αιωνίου μακαριότητος. Ο απόστολος Παύλος μας διαβεβαιώνει, και με την δική του εμπειρία: «Ενώ γαρ πέπονθεν αυτός πειρασθείς, δύναται τας περιαζομένοις βοηθήσας» (Εβρ. 2,18)
Ο σεβαστός μας συγγραφέας, που χαρακτηρίζεται για την προσγείωση και αισιοδοξία του, την αυθεντία και την πειθηκότητά του, μας δείχνει μεν τον Γολγοθά, όχι μόνο εκείνο που ανέβηκε ο Χριστός, και όλοι οι Άγιοι και οι Μάρτυρες, αλλά κι αυτόν που πρέπει να ανεβούμε κι εμείς. Να πατήσομε δια του θανάτου τον θάνατον και να συναναστηθούμε μ’ Αυτόν: «Θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος». «Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου καθώς προείπεν, έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος».
Σταυροαναστάσιμη είναι η εν κόσμω πορεία του χριστιανού μέχρις ότου μετακομίσει στα ουράνια σκηνώματα «ένθα απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και στεναγμός). Το βιβλίο αυτό, θεόπνευστο και θεόδρομο, του π. Στυλιανού κατά κει μας οδηγεί. Μας οδηγεί αγαπητικά, πατρικά, αδελφικά με μι απλούσια και αχτιδοβόλα καρδιά, χέρι – χέρι να τρέχομε τον δύσκολο, αλλά και σωτήριον της σωτηρίας μας αγώνα, προσβλέποντες στον Σωτήρα μας και υπέρ ημών παθόντα Χριστόν, όπως μας το υποδεκνύει και ο απόστολος Παύλος: «δι’ υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτής Ιησούν» (Εβρ. 12,1).
Σεβαστέ και πολυαγαπητέ π. Στυλιανέ: Από καρδίας σας ευχαριστούμε και γι’ αυτήν την ανεκτίμητη προσφορά Σας. Η εκκλησία μας, και το ευλαβές πλήρωμά της, σας ευγνωμονούν για την πολύτιμη προσφοράν Σας και το ιερατικό Σας ήθος, το καύχημα και τον ανεκτίμητον πνευματικόν μαργαρίτη. Έτι, προσωπικώς για την με ευγενική και καθ’ υπερβολήν τιμητική αφιερωματικήν αποστολήν του βιβλίου Σας προς την ταπεινότητά μου. Ο Θεός, που τόσο πιστά διακονείτε, και τα παιδιά Του, να σας χαρίζει έτη πλείστα με υγεία και συνέχεια της ευκάρπου και πολυκάρπου υποδειγματικής διακονίας Σας.